Faarfannaa 66
1 Dura buʼaa faarfattootaatiif. Faarfannaa. Isin lafti hundinuu ililleedhaan gara Waaqaatti iyyaa!
Til Sangmesteren; en Psalmesang. Raaber med Glæde for Gud al Jorden!
2 Ulfina maqaa isaa faarfadhaa; galata isaatiifis ulfina kennaa!
Synger Psalmer til hans Navns Ære; giver ham Ære til hans Pris.
3 Waaqaan akkana jedhaa; “Hojiin kee akkam sodaachisaa dha! Sababii humni kee guddaa taʼeef, diinonni kee fuula kee duratti hollatu.
Siger til Gud: Hvor forfærdelige ere dine Gerninger! for din store Magts Skyld skulle dine Fjender smigre for dig.
4 Lafti hundinuu siif sagadu; faarfannaa galataa siif faarfatu; maqaa keetiifis faarfatu.”
Al Jorden skal tilbede dig og lovsynge dig; de skulle lovsynge dit Navn. (Sela)
5 Kottaatii waan Waaqni hojjete, hojii sodaachiisaa inni namaaf hojjete ilaalaa!
Gaar hen og ser Guds Værk; han er forfærdelig i Gerning imod Menneskens Børn.
6 Inni galaana lafa gogaatti geeddare; isaanis miilla isaaniitiin laga ceʼan; kottaa isatti haa gammannu!
Han omvendte Havet til det tørre, de gik til Fods over Floden; der glædede vi os i ham.
7 Inni bara baraan humna isaatiin bulcha; iji isaas saboota ilaala; finciltoonni ol ol of hin qabin.
Han hersker med sin Magt evindelig, hans Øjne vare paa Hedningerne; de genstridige ophøje sig ikke. (Sela)
8 Yaa saboota, Waaqa keenya eebbisaa; sagaleen isa galateeffatus haa dhagaʼamu;
I Folkefærd! lover vor Gud og lader Røsten høres til hans Pris!
9 inni lubbuu keenya jiraachiseera; miilla keenyas mucucaachuu oolcheera.
Han holder vor Sjæl i Live og lader ikke vor Fod snuble.
10 Yaa Waaqayyo, ati nu qorteertaatii; akkuma meetiis nu qulqulleessiteerta.
Thi du har prøvet os, o Gud! du har lutret os, ligesom Sølv bliver lutret.
11 Ati kiyyootti nu galchiteerta; dugda keenya irras baʼaa keesseerta.
Du har ført os i Garnet, du lagde et Tryk paa vore Lænder.
12 Akka namoonni mataa keenya yaabbatan gooteerta; nu ibiddaa fi bishaan keessa dabarre; ati garuu iddoo badhaadhummaatti nu fidde.
Du lod Mennesker fare over vort Hoved; vi ere komne i Ild og i Vand, men du udførte os til at vederkvæges.
13 Anis qalma gubamu qabadhee mana qulqullummaa kee nan seena; wareega koos siif nan galcha;
Jeg vil gaa ind i dit Hus med Brændofre, jeg vil betale dig mine Løfter,
14 kunis wareega yeroo ani rakkina keessa turetti arrabni koo waadaa galee afaan koos dubbatee dha.
dem, som mine Læber oplode sig med, og min Mund talte, da jeg var i Angest.
15 Anis horii coccoomoo, qalma gubamu, korbeeyyii hoolaa immoo aarsaa godhee siif nan dhiʼeessa; jibootaa fi reʼoota illee aarsaa siifin dhiʼeessa.
Jeg vil ofre dig Brændoffer af fedt Kvæg og Duften af Vædre; jeg vil tillave Øksne og Bukke. (Sela)
16 Isin warri Waaqa sodaattan hundi kottaa dhaggeeffadhaa; anis waan inni naaf godhe isinitti nan hima.
Kommer hid, hører til, alle 1, som frygte Gud, saa vil jeg fortælle, hvad han har gjort ved min Sjæl.
17 Ani afaan kootiin isatti nan iyye; galanni isaas arraba koo irra ture.
Til ham raabte jeg med min Mund, og hans Pris kom paa min Tunge.
18 Utuu ani garaa koo keessa cubbuu kaaʼadhee jiraadhee, silaa Gooftaan naaf hin dhagaʼu ture;
Dersom jeg havde set Uret i mit Hjerte, da vilde Herren ikke have hørt mig.
19 Waaqni garuu dhugumaan na dhaggeeffateera; sagalee kadhannaa kootiis dhagaʼeera.
Dog har Gud hørt; han gav Agt paa min Bøns Røst.
20 Waaqni kadhannaa koo hin didin yookaan jaalala isaa na hin dhowwatin haa eebbifamu!
Lovet være Gud, som ikke forskød min Bøn eller vendte sin Miskundhed fra mig!
