< Faarfannaa 64 >
1 Dura buʼaa faarfattootaatiif. Faarfannaa Daawit. Yaa Waaqi, yommuu ani iyyadhu sagalee koo dhagaʼi; lubbuu koos doorsisuu diinaa duraa baasi.
Аскултэ-мь гласул, Думнезеуле, кынд ӂем! Окротеште-мь вяца ымпотрива врэжмашулуй де каре мэ тем!
2 Marii jalʼootaa duraa, mala namoota hamoo duraas na dhoksi.
Пэзеште-мэ де унелтириле челор рэй, де чата гэлэӂиоасэ а оаменилор нелеӂюиць!
3 Isaan arraba isaanii akka goraadee qaratan; dubbii hadhaaʼaas akkuma xiyyaatti qopheeffatu.
Ей ышь аскут лимба ка о сабие, ышь арункэ ворбеле лор амаре ка ниште сэӂець,
4 Isaan riphanii nama yakka hin qabnetti futtaasu; akkuma tasaas sodaa malee itti gad dhiisu.
ка сэ трагэ ын аскунс асупра челуй невиноват; траг асупра луй пе неаштептате, фэрэ ничо фрикэ.
5 Kaayyoo jalʼinaa irratti wal jajjabeessu; waaʼee dhoksanii kiyyoo kaaʼuus ni mariʼatu; “Eenyutu isa arguu dandaʼa?” jedhaniis ni yaadu.
Ей се ымбэрбэтязэ ын рэутатя лор: се сфэтуеск ымпреунэ ка сэ ынтиндэ курсе ши зик: „Чине не ва ведя?”
6 Isaanis jalʼina yaaduudhaan, “Nu mala hirʼina hin qabne malanneerra!” jedhu; yaadnii fi keessi garaa namaa gad fagoodhaatii.
Пун ла кале нелеӂюирь ши зик: „Ятэ-не гата, планул есте фэкут!” О прэпастие есте лэунтрул ши инима фиекэруя!
7 Waaqni garuu xiyya isaa isaanitti futtaasa; isaanis akkuma tasaa madaaʼu.
Дар Думнезеу арункэ сэӂець ымпотрива лор: деодатэ ятэ-й ловиць.
8 Innis arrabuma isaaniin isaan balleessa; warri isaan argan hundinuu tuffiidhaan mataa raasu.
Лимба лор ле-а причинуит кэдеря, ши тоць чей че-й вэд клатинэ дин кап.
9 Namoonni hundinuu ni sodaatu; isaan hojii Waaqaa ni labsu; waan inni hojjete illee ni qalbeeffatu.
Тоць оамений сунт куприншь де фрикэ, ши мэртурисеск: „Ятэ че а фэкут Думнезеу” ши рекуноск кэ ачаста есте лукраря Луй!
10 Namni qajeelaan Waaqayyotti gammada; isattis kooluu gala; gara toleeyyiin hundinuu isaan ulfina argatu.
Чел неприхэнит се букурэ ын Домнул ши ын Ел ышь каутэ скэпаря; тоць чей ку инима фэрэ приханэ се лаудэ кэ сунт феричиць.