< Faarfannaa 63 >

1 Faarfannaa Daawit. Yeroo inni Gammoojjii Yihuudaa keessa turetti. Yaa Waaqi, ati Waaqa koo ti; ani dhugumaan sin barbaadadha; lafa gogaa fi gammoojjii, lafa bishaan hin jirretti, lubbuun koo si dheebotti; foon koos sitti gaggaba.
Ein Psalm Davids, als er in der Wüste Judah war. Gott, mein Gott bist Du, nach Dir suche ich frühe, nach Dir dürstet meine Seele, nach Dir schmachtet mein Fleisch im Lande der Dürre, und wenn matt, ohne Wasser.
2 Kanaafuu ani iddoo qulqulluu keessattin si arge; humna keetii fi ulfina kees nan ilaale.
So habe ich nach dir im Heiligtum geschaut, um Deine Stärke und Herrlichkeit zu sehen.
3 Waan jaalalli kee jireenya caaluuf, hidhiin koo si jajatti.
Denn besser als Leben ist Deine Barmherzigkeit. Meine Lippen sollen Dich preisen.
4 Ani hamman jirutti sin eebbisa; maqaa keetiinis harka koo ol nan qabadha.
So will ich segnen Dich in meinem Leben, will in Deinem Namen meine Hände erheben.
5 Lubbuun koo akka nama dhukaa fi cooma quufeetti quufti; afaan koos hidhii ililleetiin si jajata.
Gleich wie an Fett und an Feistem sich sättigt meine Seele, und mit Lippen der Lobpreisung lobt Dich mein Mund,
6 Ani siree koo irratti sin yaadadha; halkan guutuus waaʼee kee nan yaada.
Wenn Deiner ich gedenke auf meiner Lagerstätte, in Nachtwachen sinne über Dich,
7 Waan ati gargaarsa koo taateef, ani gaaddisa qoochoo keetii jalatti gammachuudhaan nan faarfadha.
Daß Du mir Beistand warst, darum lobpreise ich im Schatten Deiner Flügel.
8 Lubbuun koo sitti maxxanti; harki kee mirgaa ol na qaba.
An Dir hängt meine Seele, mich erhält Deine Rechte.
9 Warri lubbuu koo galaafachuu barbaadan garuu boolla lafaa isa gad fagoo keessa buʼu.
Sie aber, die nach meiner Seele trachten, sie zu zerstören: Laß sie kommen in der Erde Unterstes.
10 Isaan dabarfamanii goraadeetti kennamu; nyaata waangoos ni taʼu.
Lasse sie durch die Hand des Schwertes vergehen, Schakalen zum Anteil werden.
11 Mootiin garuu Waaqaatti ni gammada; namni Waaqaan kakatu hundinuu ulfina argata; afaan warra soba dubbatuu immoo ni cufama.
Der König aber wird fröhlich sein in Gott, und jeder sich rühmen, der bei Ihm schwört, wenn der Mund wird verstopft denen, so Lüge reden.

< Faarfannaa 63 >