< Faarfannaa 63 >
1 Faarfannaa Daawit. Yeroo inni Gammoojjii Yihuudaa keessa turetti. Yaa Waaqi, ati Waaqa koo ti; ani dhugumaan sin barbaadadha; lafa gogaa fi gammoojjii, lafa bishaan hin jirretti, lubbuun koo si dheebotti; foon koos sitti gaggaba.
Ein Psalm Davids, als er in der Wüste Juda war.
2 Kanaafuu ani iddoo qulqulluu keessattin si arge; humna keetii fi ulfina kees nan ilaale.
Elohim, mein Gott bist du; dich suche ich. / Es dürstet nach dir meine Seele; / es schmachtet nach dir mein Leib / Im dürren Lande — da ist er ermattet aus Wassermangel.
3 Waan jaalalli kee jireenya caaluuf, hidhiin koo si jajatti.
So hab ich einst nach dir im Heiligtum geschaut, / Um deine Macht und Herrlichkeit zu sehn.
4 Ani hamman jirutti sin eebbisa; maqaa keetiinis harka koo ol nan qabadha.
Denn deine Gnade ist besser als Leben; / Meine Lippen sollen dich loben.
5 Lubbuun koo akka nama dhukaa fi cooma quufeetti quufti; afaan koos hidhii ililleetiin si jajata.
So will ich dich preisen mein Leben lang, / In deinem Namen die Hände erheben.
6 Ani siree koo irratti sin yaadadha; halkan guutuus waaʼee kee nan yaada.
Dann bin ich satt wie von Mark und Fett. / Und mit jubelnden Lippen lobsingt mein Mund,
7 Waan ati gargaarsa koo taateef, ani gaaddisa qoochoo keetii jalatti gammachuudhaan nan faarfadha.
Wenn ich dein gedenke auf meinem Lager, / In den Nachtwachen über dich sinne.
8 Lubbuun koo sitti maxxanti; harki kee mirgaa ol na qaba.
Denn du bist mein Beistand gewesen, / Im Schatten deiner Flügel juble ich.
9 Warri lubbuu koo galaafachuu barbaadan garuu boolla lafaa isa gad fagoo keessa buʼu.
Meine Seel bleibt treu bei dir, / Mich hält deine Rechte fest.
10 Isaan dabarfamanii goraadeetti kennamu; nyaata waangoos ni taʼu.
Doch sie, die mein Leben mir rauben wollen — / In die Tiefen der Erde sollen sie fahren!
11 Mootiin garuu Waaqaatti ni gammada; namni Waaqaan kakatu hundinuu ulfina argata; afaan warra soba dubbatuu immoo ni cufama.
Man wird sie dem Schwert übergeben, / Sie müssen der Schakale Beute sein. Doch der König wird in Elohim sich freun. / Es rühmt sich jeder, der bei ihm schwört. / Denn der Lügner Mund muß verstummen.