< Faarfannaa 47 >

1 Dura buʼaa faarfattootaatiif. Faarfannaa Ilmaan Qooraahi. Isin saboonni hundinuu harka keessan rukutaa; sagalee ol fudhadhaatii gammachuudhaan Waaqaaf ililchaa.
Dem Sangmeister für die Söhne Korachs. Ein Psalm. Ihr Völker alle, klatschet in die Hände, jubelt zu Gott mit der Stimme der Lobpreisung.
2 Waaqayyo Waaqa Waan Hundaa Olii, Mootichi guddaan lafa hundumaa, sodaachisaadhaatii!
Denn Jehovah, der Allerhöchste, ist furchtbar, ein großer König über alle Erde.
3 Inni saboota nu jala, namootas miilla keenya jala galcheera.
Er bezwingt Völker unter uns, und Volksstämme unter unsere Füße.
4 Innis nu warra Yaaqoob isa inni jaallate sanaaf ulfina taaneef, dhaala keenya nuu fileera.
Er hat uns unser Erbe auserwählt, Jakobs Stolz, den Er geliebt. (Selah)
5 Waaqni ililleedhaan, Waaqayyo sagalee malakataatiin ol baʼe.
Hinauf steigt Gott mit Jubel, Jehovah mit der Stimme der Posaune.
6 Faarfannaa galataa Waaqaaf faarfadhaa; faarfannaa galataa faarfadhaa; faarfannaa galataa Mootii keenyaaf faarfadhaa; faarfannaa galataa faarfadhaa.
Singt Psalmen unserem Gott, singt Psalmen; singt Psalmen unserem König, singt Psalmen!
7 Waaqni Mootii lafa hundaa ti; faarfannaa galataa hubannaadhaan faarfadhaa.
Denn König der ganzen Erde ist Gott, singt Ihm Psalmen verständig.
8 Waaqni saboota irratti Mootii dha; Waaqni teessoo isaa qulqulluu irra taaʼeera.
Gott ist König über Völkerschaften, Gott sitzt auf dem Thron Seiner Heiligkeit.
9 Qondaaltonni sabootaa, akkuma saba Waaqa Abrahaamitti walitti qabamu; mootonni lafa irraa kan Waaqaatii; innis guddisee ol ol jedheera.
Der Völker Freiwillige haben sich versammelt, das Volk des Gottes Abrahams; denn Gottes sind der Erde Schilder; sehr erhöht ist Er.

< Faarfannaa 47 >