< Faarfannaa 47 >

1 Dura buʼaa faarfattootaatiif. Faarfannaa Ilmaan Qooraahi. Isin saboonni hundinuu harka keessan rukutaa; sagalee ol fudhadhaatii gammachuudhaan Waaqaaf ililchaa.
Dem Sangmeister. Ein Psalm der Söhne Korahs.
2 Waaqayyo Waaqa Waan Hundaa Olii, Mootichi guddaan lafa hundumaa, sodaachisaadhaatii!
Ihr Völker alle, klatscht in die Hände, / Jauchzt Elohim mit Jubelschall!
3 Inni saboota nu jala, namootas miilla keenya jala galcheera.
Denn Jahwe ist hoch, ist furchtbar, / Ein großer König in aller Welt.
4 Innis nu warra Yaaqoob isa inni jaallate sanaaf ulfina taaneef, dhaala keenya nuu fileera.
Er beugte Völker unter uns / Und legte uns Leute zu Füßen.
5 Waaqni ililleedhaan, Waaqayyo sagalee malakataatiin ol baʼe.
Er wählte uns unser Erbe aus, / Die Herrlichkeit Jakobs, den er liebt. (Sela)
6 Faarfannaa galataa Waaqaaf faarfadhaa; faarfannaa galataa faarfadhaa; faarfannaa galataa Mootii keenyaaf faarfadhaa; faarfannaa galataa faarfadhaa.
Elohim steigt unter Jauchzen empor, / Jahwe beim Klange des Widderhorns.
7 Waaqni Mootii lafa hundaa ti; faarfannaa galataa hubannaadhaan faarfadhaa.
Lobsingt Elohim, lobsinget! / Lobsingt unserm König, lobsinget!
8 Waaqni saboota irratti Mootii dha; Waaqni teessoo isaa qulqulluu irra taaʼeera.
Denn aller Welt König ist Elohim. / Singt ihm ein Huldigungslied!
9 Qondaaltonni sabootaa, akkuma saba Waaqa Abrahaamitti walitti qabamu; mootonni lafa irraa kan Waaqaatii; innis guddisee ol ol jedheera.
Königlich herrscht Elohim über Völker, / Elohim sitzt auf seinem heiligen Thron. Der Völker Fürsten versammeln sich / Als Volk des Gottes Abrahams. / Denn der Erde Schilde sind Elohims. / Er ist gewaltig erhaben!

< Faarfannaa 47 >