Faarfannaa 37
1 Faarfannaa Daawit. Ati sababii namoota hamootiif jettee hin aarin yookaan warra jalʼina hojjetanitti hin hinaafin.
Av David. Vreidskast ikkje yver illgjerningsmennerne, harmast ikkje yver deim som gjer urett!
2 Isaan akkuma margaa dafanii coollagu; akkuma biqiltuu misee dafanii gogu.
For liksom gras vert dei brått avskorne, og som grøne urter visnar dei burt.
3 Waaqayyoon amanadhu; waan gaariis hojjedhu; biyyattii keessa jiraadhu; nagaas qabaadhu.
Lit på Herren og gjer det gode, bu i landet og legg vinn på truskap!
4 Waaqayyotti gammadi; innis hawwii garaa keetii siif guuta.
Og hugnast i Herren, so skal han gjeva deg det som ditt hjarta ynskjer.
5 Karaa kee Waaqayyotti kennadhu; isa amanadhu; inni siif milkeessa.
Gjev Herren din veg i vald, og lit på honom! Han skal gjera det;
6 Inni qajeelummaa kee akka aduu ganamaatti, murtii kee immoo akka aduu saafaatti ibsa.
og han skal lata di rettferd ganga fram som ljoset, og din rett som middagsklåren.
7 Waaqayyo duratti calʼisi; obsaanis isa eeggadhu; nama karaan isaa qajeeleefitti, kan hammina hojjetuttis hin hinaafin.
Ver still for Herren og stunda på honom! Vreidast ikkje yver den som hev lukka på sin veg, den mannen som legg upp meinråd!
8 Aarii irraa of eegi; dheekkamsa irraas deebiʼi; hin aarin; aariin hammina qofatti nama geessaatii.
Haldt deg frå vreide, lat harm fara, vreidast ikkje, det er berre til å gjera ilt!
9 Namoonni hamoon ni balleeffamuutii; warri Waaqayyoon abdatan garuu lafa dhaalu.
For illgjerningsmenner skal verta utrudde, men dei som ventar på Herren, dei skal erva landet.
10 Namoonni hamoon yeroo xinnoodhaaf malee siʼachi hin jiraatan; yoo ati isaan barbaadde illee hin argaman.
Og um ei liti stund er den ugudlege ikkje til, og legg du merke til hans stad, so er han der ikkje.
11 Garraamonni garuu lafa ni dhaalu; nagaa guddaadhaanis ni gammadu.
Men dei spaklyndte skal erva landet og hugnast ved mykjen fred.
12 Namoonni hamoon nama qajeelaatti mariʼatu; ilkaan isaaniis isatti qaratu;
Den ugudlege tenkjer upp vondt imot den rettferdige og skjer tenner imot honom.
13 Gooftaan hamootatti ni kolfa; inni akka guyyaan isaanii dhiʼaate ni beekaatii.
Herren lær åt honom; for han ser at hans dag kjem.
14 Namoonni hamoon hiyyeeyyii fi rakkattoota lafaan dhaʼuudhaaf, warra karaan isaanii qajeelaa taʼe immoo gorraʼuudhaaf, goraadee isaanii luqqifatu; iddaa isaaniis ni dabsatu.
Dei ugudlege dreg sverdet og spenner sin boge til å fella den arme og fatige og myrda deim som fer ærleg fram.
15 Goraadeen isaanii garuu garaadhuma isaanii waraana; iddaan isaaniis ni caccaba.
Deira sverd skal ganga inn i deira eige hjarta, og deira bogar verta brotne sund.
16 Badhaadhummaa hamoonni baayʼeen qaban irra, waan xinnoo namni qajeelaan qabu wayya;
Betre er det vesle den rettferdige hev, enn mykje gods hjå mange ugudlege.
17 humni hamootaa ni cabaatii; Waaqayyo garuu qajeeltota jabeessee ni dhaaba.
For armarne vert brotne på dei ugudlege, men Herren styd dei rettferdige.
18 Waaqayyo bara tolootaa ni beeka; dhaalli isaaniis bara baraan jiraata.
Herren kjenner dei dagar dei ulastande skal liva, og deira arv skal vara til æveleg tid.
19 Isaan bara hamaa keessa hin qaanaʼan; bara beelaa keessas ni quufu.
Dei skal ikkje verta til skammar i den vonde tid, og i hungers dagar skal dei verta mette.
20 Namoonni hamoon garuu ni barbadaaʼu; diinonni Waaqayyoos akkuma miidhagina daraaraa dirree ti; isaan ni badu; akkuma aaraa ni badu.
For dei ugudlege skal ganga til grunnar, og Herrens fiendar som blomeskrud på engjar; dei kverv som røyk, kverv burt.
21 Namoonni hamoon ni liqeeffatu; garuu deebisanii of irraa hin baasan; qajeeltonni garuu arjummaadhaan kennu;
Den ugudlege låner og gjev ikkje att, men den rettferdige gjer miskunn og gjev.
22 warri Waaqayyo eebbisu lafa ni dhaalu; warri inni abaaru garuu ni balleeffamu.
For dei han velsignar, skal erva landet; men dei han forbannar, skal verta utrudde.
23 Adeemsi nama Waaqayyo biraa ajajama; inni karaa namicha sanaatti ni gammada.
Herren gjer ein manns steg faste, og han hev hugnad i hans veg.
24 Inni yoo gufate illee lafa hin gaʼu; Waaqayyo harka isaatiin qabee isa dhaabaatii.
Når han fell, vert han ikkje støypt til marki; for Herren styd hans hand.
25 Ani dargaggeessan ture; amma immoo dulloomeera; garuu qajeeltonni gatamuu isaanii yookaan ijoolleen isaaniis buddeena kadhachuu isaanii hin argine.
Eg hev vore ung og vorte gamall, men aldri hev eg set den rettferdige forlaten eller hans born beda um brød.
26 Qajeeltonni yeroo hundumaa ni arjoomu; ni liqeessus; ijoolleen isaaniis ni eebbifamu.
Heile dagen gjer han miskunn og låner ut, og hans born vert velsigna.
27 Waan hamaa irraa deebiʼiitii waan gaarii hojjedhu; yoos ati bara baraan ni jiraatta.
Vik frå det vonde og gjer det gode, so vert du æveleg buande i landet.
28 Waaqayyo murtii qajeelaa jaallataatii; warra isaaf amanamanis hin gatu. Isaanis bara baraan ni eegamu; sanyiin hamootaa garuu ni balleeffama.
For Herren elskar rett og forlet ikkje sine trugne; til æveleg tid vert dei haldne uppe; men avkjøme av ugudlege vert utrudt.
29 Qajeeltonni lafa ni dhaalu; bara baraanis ishee irra ni jiraatu.
Dei rettferdige skal erva landet og bu i det til æveleg tid.
30 Afaan nama qajeelaa ogummaa dubbata; arrabni isaas murtii qajeelaa labsa.
Rettferdig manns munn andar visdom, og hans tunga taler det som rett er.
31 Seerri Waaqa isaa garaa isaa keessa jira; miilli isaas hin mucucaatu.
Hans Guds lov er i hans hjarta, hans stig er ikkje ustøde.
32 Namoonni hamoon qajeeltota gaadu; isaan ajjeesuus ni barbaadu;
Dei ugudlege lurer på den rettferdige og søkjer å drepa honom.
33 Waaqayyo garuu harka isaaniitti jara hin dhiisu yookaan yommuu isaan murtiitti dhiʼeeffamanitti, akka isaanitti murteeffamu hin eeyyamu.
Herren yvergjev honom ikkje i hans hand og fordømer honom ikkje, når han vert dømd.
34 Waaqayyoon eeggadhu; karaa isaas eegi. Inni akka ati lafa dhaaltuuf ulfina siif kenna; atis badiisa hamootaa ni argita.
Venta på Herren og haldt deg på hans veg! so skal han upphøgja deg til å erva landet; du skal sjå på at dei ugudlege vert utrudde.
35 Nama hamaa fi gara jabeessa, isaa akkuma muka iddoon isaa itti tolee jiru nan arge.
Eg såg ein ugudleg ovrikjen mann, og han breidde seg ut som eit heimevakse tre med sitt grøne lauv.
36 Ergasiis achiin nan darbe; inni garuu achi hin turre; ani cimsee isa nan barbaade; inni garuu hin argamne.
Men han gjekk burt, og sjå, han var ikkje meir, og eg leita etter honom, men han vart ikkje funnen.
37 Nama mudaa hin qabne yaadatti qabadhu; tolootas ilaali; sanyiin nama nagaa hin baduutii.
Merk deg den ulastande mann, og sjå på den rett-tenkte, at freds mann hev ei framtid.
38 Cubbamoonni hundinuu garuu ni barbadeeffamu; galgalli nama hamaas hin tolu.
Men dei fråfalne vert alle saman utøydde, framtidi vert avskori for dei ugudlege.
39 Fayyinni qajeeltotaa Waaqayyo biraa dhufa; inni yeroo rakkinaatti daʼoo isaanii ti.
Og frelsa for dei rettferdige kjem frå Herren, deira sterke vern i trengsels tid.
40 Waaqayyo isaan gargaara; isaan oolchas; harka namoota hamoo jalaa isaan baasa; isaan baraaras; isaan isatti kooluu galaniiruutii.
Og Herren hjelper deim og friar deim ut, han friar deim frå dei ugudlege og frelser deim, for dei flyr til honom.
