Faarfannaa 29

1 Faarfannaa Daawit. Isin jajjabeeyyiin, Waaqayyoof fidaa; ulfinaa fi jabina Waaqayyoof fidaa.

Ein salme av David. Gjev Herren, de Guds søner, gjev Herren æra og magt!

2 Ulfina maqaa isaatiif malu Waaqayyoof kennaa; iddoo qulqullummaa isaatti Waaqayyoon waaqeffadhaa.

Gjev Herren hans namns æra, tilbed Herren i heilag prydnad!

3 Sagaleen Waaqayyoo bishaanota irra jira; Waaqni ulfinaa ni qaqawweessaʼa; Waaqayyo bishaanota baayʼee irratti ni qaqawweessaʼa.

Herrens røyst ljodar yver vatni, Gud den herlege torar, Herren yver dei store vatn.

4 Sagaleen Waaqayyoo humna qaba; sagaleen Waaqayyoo surra qabeessa.

Herrens røyst ljodar med velde, Herrens røyst med herlegdom.

5 Sagaleen Waaqayyoo birbirsa ni cabsa; Waaqayyo birbirsa Libaanoon ni caccabsa.

Herrens røyst bryt sund cedertre, ja, Herren bryt sund cedertrei på Libanon.

6 Inni Libaanoonin akka jabbiitti, Siiriyoonin immoo akka dibicha gafarsaatti ni utaalchisa.

Og han fær deim til å hoppa som ein kalv, Libanon og Sirjon som ein ung villukse.

7 Sagaleen Waaqayyoo balaqqeessa bakakkaatiin rukuta.

Herrens røyst sprengjer eldslogar fram.

8 Sagaleen Waaqayyoo gammoojjii sochoosa; Waaqayyo Gammoojjii Qaadesh sochoosa.

Herrens røyst fær øydemarki til å skjelva, Herren fær øydemarki ved Kades til å skjelva.

9 Sagaleen Waaqayyoo qilxuu micciira; bosonas qullaatti hambisa. Hundinuus mana qulqullummaa isaa keessatti, “Ulfina!” jedhee iyya.

Herrens røyst fær hindarne til å kalva og snøyder skogarne, og i hans tempel segjer alt: «Æra!»

10 Waaqayyo lolaa badiisaatiin olitti teessoo isaa irra taaʼa; Waaqayyo Mootii taʼee bara baraan teessoo isaa irra taaʼa.

Herren sat yver storflodi, og Herren sit konge til æveleg tid.

11 Waaqayyo saba isaatiif jabina kenna; Waaqayyo saba isaa nagaadhaan eebbisa.

Herren gjeve sitt folk styrke, Herren velsigne sitt folk med fred!