< Faarfannaa 18 >

1 Dura Buʼaa Faarfattootaatiif. Faarfannaa Daawit garbicha Waaqayyoo; innis yommuu Waaqayyo harka diinota isaa hundaa fi harka Saaʼol jalaa isa baasetti dubbii faarfannaa kana Waaqayyoof faarfate. Innis akkana jedhe: Yaa Waaqayyo jabina ko, ani sin jaalladha.
(Til sangmesteren. Af HERRENS tjener David, som sang HERREN denne sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans fjenders og af Sauls hånd. Han sang: ) HERRE, jeg har dig hjerteligt kær, min Styrke!
2 Waaqayyo kattaa koo, daʼannoo kootii fi oolchaa koo ti; Waaqni koo kattaa koo kan ani kooluu itti galuu dha; inni gaachana kootii fi gaanfa fayyina koo ti; daʼannoo koo cimaa dha.
HERRE, min Klippe, min Borg. min Befrier, min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn!
3 Ani Waaqayyo galanni isaaf malu sana nan waammadha; diinota koo jalaas nan baraarama.
Jeg påkalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
4 Funyoon duʼaa na xaxe; lolaan badiisaas na liqimseera.
Dødens Reb omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,
5 Funyoon siiʼool natti marame; kiyyoon duʼaas natti dhufe. (Sheol h7585)
Dødsrigets Reb omspændte mig, Dødens Snarer faldt over mig; (Sheol h7585)
6 Ani dhiphina koo keessatti Waaqayyoon nan waammadhe; gargaarsaafis Waaqa kootti nan iyyadhe. Innis mana qulqullummaa isaatii sagalee koo dhagaʼe; iyyi koos gurra isaa seene.
i min Vånde påkaldte jeg HERREN og råbte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Råb fandt ind til hans Ører!
7 Lafti ni hollatte; ni sochootes; hundeewwan tulluuwwaniis ni raafaman; sababii inni dheekkameefis isaan ni hollatan.
Da rystede Jorden og skjalv, Bjergenes Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
8 Aarri funyaan isaatii ol baʼe; ibiddi waa barbadeessu afaan isaatii baʼe; cileen bobaʼus afaan isaatii baʼe.
Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
9 Inni samiiwwan tarsaasee gad buʼe; duumessoonni gurraachis miilla isaa jala turan.
Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
10 Inni kiirubeelin yaabbatee barrise; qoochoo qilleensaatiinis ol baʼe.
båret af Keruber fløj han, svæved på Vindens Vinger;
11 Inni dukkana haguuggii isaa, duumessa samii kan bokkaadhaan dukkanaaʼe immoo godoo isaa godhate.
han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
12 Ifa fuula isaa keessaas duumessi dhagaa cabbiitii fi bakakkaadhaan tarsaasee baʼe.
Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder gennem hans Skyer.
13 Waaqayyo samiidhaa ni qaqawweessaʼe; sagaleen Waaqa Waan Hundaa Oliis ni dhagaʼame.
HERREN tordnede fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst, Hagl og Ildgløder.
14 Inni xiyya isaa darbatee diinota bittinneesse; bakakkaas gad dhiisee isaan fixe.
Han udslyngede Pile, adsplittede dem, Lyn i Mængde og skræmmede dem.
15 Yaa Waaqayyo, dheekkamsa keetiin, humna hafuura funyaan keetii baʼuutiinis, sululawwan galaanaa ifatti baafaman; hundeewwan lafaas qullaa hafan.
Vandenes Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved din Trusel, HERRE, for din Vredes Pust.
16 Inni ol gubbaadhaa gad hiixatee na qabe; bishaanota gad fagoo keessaas na baase.
Han udrakte Hånden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
17 Inni diina koo isa jabaa jalaa, amajaajota koo warra akka malee natti ciman jalaas na baase.
frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
18 Isaan guyyaa rakkina kootti natti dhufan; Waaqayyo garuu gargaarsa koo ture.
På min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig til Værn.
19 Inni iddoo balʼaatti na baase; waan natti gammadeefis na oolche.
Han førte mig ud i åbent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
20 Waaqayyo akkuma qajeelummaa kootiitti naa kenneera; akkuma qulqullina harka koottis na badhaase.
HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
21 Ani karaa Waaqayyoo eegeeraatii; Waaqa koo irraa garagalee hammina hin hojjenne.
thi jeg holdt mig til HERRENs Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud
22 Seerri isaa hundinuu fuula koo dura jira; anis labsii isaa irraa hin gorre.
hans Bud stod mig alle for Øje, hans Lov skød jeg ikke fra mig.
23 Ani fuula isaa duratti mudaa hin qabu ture; cubbuu irraas of eeggadheera.
Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
24 Waaqayyo akkuma qajeelumma kootti, akkuma harki koo fuula isaa duratti qulqulluu taʼettis na badhaaseera.
HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som stod ham for Øje!
25 Ati nama amanamaatti amanamummaa kee argisiifta; nama mudaa hin qabnettis kan mudaa hin qabne taata.
Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
26 Nama qulqulluutti qulqulluu taata; nama jalʼaatti immoo jalʼaa taata.
du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
27 Ati warra gad of qaban ni oolchita; ija of tuulu garuu gad deebifta.
De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
28 Yaa Waaqayyo ati ibsaa koo jabeessitee ni ibsita; Waaqni koo dukkana koo ifatti ni geeddara.
Ja, min Lampe lader du lyse, HERRE, min Gud opklarer mit Mørke.
29 Ani gargaarsa keetiin loltoota dhiibbadhee nan deema; Waaqa kootiinis dallaa utaaluu nan dandaʼa.
Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
30 Waaqa kana karaan isaa mudaa hin qabu; dubbiin Waaqayyoo hirʼina hin qabu; warra isatti kooluu galan hundaaf Waaqayyo gaachana taʼa.
Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENs Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
31 Waaqayyo malee Waaqni eenyu? Waaqa keenya malees kattaan eenyu?
Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
32 Kan humna na hidhachiisu, kan akka karaan koos nagaa taʼu godhu Waaqa.
den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
33 Inni miilla koo akka miilla borofaa godha; iddoo ol dheeraa irras na dhaabachiisa.
gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste på Højene,
34 Inni harka koo waraanaaf leenjisa; irreen koos iddaa naasii dabsuu ni dandaʼa.
oplærte min Hånd til Krig, så mine Arme spændte Kobberbuen!
35 Ati gargaarsa kee kan nama fayyisu gaachana naaf goota; harki kee mirgaa ol na qabeera; gargaarsi kees nama guddaa na godhe.
Du gav mig din Frelses Skjold, din højre støttede mig, din Nedladelse gjorde mig stor;
36 Akka koomeen koo hin mucucaanneef, miilla kootiif daandii balʼifteerta.
du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
37 Ani diinota koo ariʼee nan qaqqabadhe; hamma isaan barbadaaʼanittis ani duubatti hin deebine.
Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
38 Ani akka isaan deebiʼanii kaʼuu hin dandeenyeef isaan nan barbadeesse; isaanis miilla koo jalatti ni kufan.
slog dem ned, så de ej kunde rejse sig, men lå faldne under min Fod.
39 Ati lolaaf humna na hidhachiifte; amajaajota koos fuula koo duratti gad deebifte.
Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
40 Akka diinonni koo dugda duubatti deebiʼanii baqatan gooteerta; anis amajaajota koo barbadeesseera.
du slog mine Fjender på Flugt, mine Avindsmænd rydded jeg af Vejen.
41 Isaan gargaarsaaf iyyan; garuu kan isaan oolchu tokko iyyuu hin turre; gara Waaqayyoottis ni iyyatan; inni garuu deebii hin kennineef.
De råbte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
42 Anis akkuma awwaara bubbeen fudhatuutti isaan nan daake; akkuma dhoqqee daandii irraatti isaan nan dhidhiite.
Jeg knuste dem som Støv for Vinden, fejed dem bort som Gadeskarn.
43 Ati lola namootaa jalaa na baafteerta; mataa sabootaa na gooteerta; sabni ani hin beekne na tajaajila.
Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
44 Namoonni ormaa na sossobatan; isaan akkuma waaʼee koo dhagaʼaniin naaf ajajaman.
hører de om mig, lyder de mig, Udlandets Sønner kryber for mig;
45 Isaan hundi abdii kutatan; hollachaas daʼannoo isaanii jabaa keessaa baʼan.
Udlandets Sønner vansmægter, slæber sig frem af deres Skjul.
46 Waaqayyo jiraataa dha! Kattaan koo haa eebbifamu! Waaqni Fayyisaan koo ol ol haa jedhu!
HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
47 Inni Waaqa haaloo naa baasu, kan sabootas na jalatti bulchuu dha;
den Gud, som giver mig Hævn, tvinger Folkeslag under min Fod
48 diinota koo jalaas na baasa. Ati amajaajota kootii ol na goota; gooltota jalaas na baafte.
og frier mig fra mine vrede Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
49 Kanaafuu yaa Waaqayyo, ani saboota gidduutti sin leellisa; faarfannaa galataa illee maqaa keetiif nan faarfadha.
HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,
50 Inni moʼannaawwan gurguddaa mootii isaatiif ni kenna; dibamaa isaa Daawitii fi sanyii isaatiif, jaalala bara baraa ni argisiisa.
du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed, David og hans Æt evindelig.

< Faarfannaa 18 >