< Faarfannaa 145 >

1 Faarfannaa Daawit. Yaa Waaqa koo Mooticha, ani sin leellisa; bara baraa hamma bara baraattis maqaa kee nan galateeffadha.
Ett lof Davids. Jag vill upphöja dig, min Gud, du Konung, och ditt Namn lofva alltid och förutan ända.
2 Ani guyyuma guyyaan sin galateeffadha; bara baraa hamma bara baraattis maqaa kee nan leellisa.
Jag vill dagliga lofva dig, och ditt Namn prisa alltid och förutan ända.
3 Waaqayyo guddaa dha; galateeffamuunis baayʼee malaaf; guddina isaa qoratanii itti baʼuun hin dandaʼamu.
Herren är stor, och mycket loflig, och hans storhet är osägelig.
4 Dhaloonni tokko dhaloota biraatti hojii kee ni hima; hojiiwwan kee jajjaboos ni labsa.
Barnabarn skola prisa dina verk, och tala om ditt välde.
5 Isaanis waaʼee miidhagina ulfina qabeessa surraa kee sanaa ni dubbatu; anis waaʼee hojii kee dinqisiisaa sanaa irra deddeebiʼee itti nan yaada.
Jag vill tala om dina härliga stora äro, och om dina under;
6 Isaan waaʼee hojii kee sodaachisaa sanaa ni odeessu; anis guddina kee nan labsa.
Att man skall tala om dina härliga gerningar, och att man förtäljer dina härlighet;
7 Isaan yaadannoo gaarummaa keetii baayʼisanii odeessu; waaʼee qajeelummaa keetiis ililchanii faarfatu.
Att man skall prisa dina stora godhet, och lofva dina rättfärdighet.
8 Waaqayyo arjaa fi gara laafessa; inni aaruuf hin ariifatu; jaalalli isaas baayʼee dha.
Nådelig och barmhertig är Herren, tålig och af stor godhet.
9 Waaqayyo, nama hundaaf gaarii dha; inni waan uume hundaaf garaa ni laafa.
Herren är allom god, och förbarmar sig öfver all sin verk.
10 Yaa Waaqayyo, hojiin kee hundinuu si galateeffata; qulqulloonni kees si leellisu.
All din verk, Herre, skola tacka dig, och dine helige lofva dig;
11 Isaan waaʼee ulfina mootummaa keetii ni odeessu; waaʼee humna keetiis ni dubbatu;
Och prisa dins rikes äro, och tala om ditt välde;
12 kunis akka namoonni hundi hojii kee humna qabeessa, surraa ulfina qabeessa mootummaa kee sanaas beekaniif.
Att ditt välde må menniskors barnom kunnogt varda, och dins rikes härliga majestät.
13 Mootummaan kee mootummaa bara baraa ti; bulchiinsi kees dhalootaa gara dhalootaatti darba. Waaqayyo dubbii isaa hundaan amanamaa dha; hojii isaa hundaanis arjaa dha.
Ditt rike är ett evigt rike, och ditt herradöme varar förutan ända.
14 Waaqayyo warra kufan hunda ol qaba; warra gad qabaman hundas ni kaasa.
Herren uppehåller alla de som falla, och uppreser alla de som nederslagne äro.
15 Iji nama hundaa si eeggata; atis yeroo barbaachisutti nyaata isaaniif ni kennita.
Allas ögon vänta efter dig, och du gifver dem sin spis i sinom tid.
16 Ati harka kee balʼiftee fedhii warra lubbuu qaban hundaa ni guutta.
Du upplåter dina hand, och uppfyller allt det som lefver med behag.
17 Waaqayyo karaa isaa hundaan qajeelaa dha; hojii isaa hundaanis arjaa dha.
Herren är rättfärdig i alla sina vägar, och helig i alla sina gerningar.
18 Waaqayyo warra isa waammatan hundatti, warra dhugaadhaan isa waammatan hundatti dhiʼoo dha.
Herren är när allom dem som åkalla honom, allom dem som med allvar åkalla honom.
19 Inni fedhii warra isa sodaatanii ni guuta; kadhannaa isaanis dhagaʼee isaan oolcha.
Han gör hvad de gudfruktige begära, och hörer deras rop, och hjelper dem.
20 Waaqayyo warra isa jaallatan hunda ni eega; jalʼoota hunda garuu ni balleessa.
Herren bevarar alla de honom älska, och skall förgöra alla ogudaktiga.
21 Afaan koo Waaqayyoon galateeffachuudhaan ni dubbata. Uumamni hundinuu maqaa isaa qulqulluu sana bara baraa hamma bara baraatti haa eebbisu.
Min mun skall säga Herrans lof; allt kött lofve hans helga Namn alltid, och förutan ända!

< Faarfannaa 145 >