< Faarfannaa 139 >

1 Dura buʼaa faarfattootaatiif. Faarfannaa Daawit. Yaa Waaqayyo, ati na qorteerta; na beekteertas.
Psalmus David, in finem. Domine probasti me, et cognovisti me:
2 Ati yeroo ani gad taaʼuu fi yeroo ani ol kaʼu ni beekta; yaada koos fagootti hubatta.
tu cognovisti sessionem meam, et resurrectionem meam.
3 Deemuu koo fi ciisuu koo addaan baaftee beekta; karaa koo hundas beekta.
Intellexisti cogitationes meas de longe: semitam meam, et funiculum meum investigasti.
4 Yaa Waaqayyo, akka dubbiin tokko iyyuu arraba koo hin jirre, ati guutumaan guutuutti ni beekta.
Et omnes vias meas praevidisti: quia non est sermo in lingua mea.
5 Ati duraa fi duubaan na marsiteerta; harka kees narra keesseerta.
Ecce Domine tu cognovisti omnia novissima, et antiqua: tu formasti me, et posuisti super me manum tuam.
6 Beekumsi akkanaa anaaf akka malee dinqii dha; hubachuufis akka malee narraa fagoo dha.
Mirabilis facta est scientia tua ex me: confortata est, et non potero ad eam.
7 Hafuura kee biraa ani eessa dhaquun dandaʼa? Fuula kee duraas ani eessatti baqachuun dandaʼa?
Quo ibo a spiritu tuo? et quo a facie tua fugiam?
8 Yoo ani samiiwwanitti ol baʼe, ati achi jirta; yoo ani siree koo siiʼool keessa dhaabbadhes, achis ni jirta. (Sheol h7585)
Si ascendero in caelum, tu illic es: si descendero in infernum, ades. (Sheol h7585)
9 Yoo ani qoochoo ganamaatiin barrisee qarqara galaanaa fagoo irra qubadhe,
Si sumpsero pennas meas diluculo, et habitavero in extremis maris:
10 achittis harki kee karaa na argisiisa; harki kee mirgaas jabeessee na qaba.
Etenim illuc manus tua deducet me: et tenebit me dextera tua.
11 Yoo ani, “Dhugumaan dukkanni na dhoksa; ifnis naannoo kootti halkan taʼa” jedhe,
Et dixi: Forsitan tenebrae conculcabunt me: et nox illuminatio mea in deliciis meis.
12 dukkanni iyyuu siif dukkana hin taʼu; halkanis akkuma guyyaa ifa; dukkanni siif akkuma ifaatii.
Quia tenebrae non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur: sicut tenebrae eius, ita et lumen eius.
13 Ati namummaa koo isa keessaa uumteertaatii; gadameessa haadha koo keessattis na tolchite.
Quia tu possedisti renes meos: suscepisti me de utero matris meae.
14 Ani sababii haala sodaachisaa fi dinqisiisaadhaan uumameef sin galateeffadha; hojiin kee dinqisiisaa dha; kanas ani akka gaariittan beeka.
Confitebor tibi quia terribiliter magnificatus es: mirabilia opera tua, et anima mea cognoscet nimis.
15 Yeroo ani iddoo dhoksaatti uumame, lafeen koo si duraa hin dhokanne. Yeroo ani dhidhima lafaa keessatti tolfame,
Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto: et substantia mea in inferioribus terrae.
16 iji kee dhagna koo kan hin tolfamin arge. Guyyoonni duraan dursanii naaf murteeffaman hundi utuu hin jiraatin, kitaaba kee keessatti barreeffamaniiru.
Imperfectum meum viderunt oculi tui, et in libro tuo omnes scribentur: dies formabuntur, et nemo in eis.
17 Yaa Waaqi, yaada kee hubachuun akkam ulfaata! Baayʼinni isaas akkam guddaa dha!
Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus: nimis confortatus est principatus eorum.
18 Utuu ani isaan lakkaaʼee jiraadhee, silaa lakkoobsi isaanii cirracha irra baayʼata. Ani yeroon dammaqutti, amma iyyuu suma wajjinan jira.
Dinumerabo eos, et super arenam multiplicabuntur: exurrexi, et adhuc sum tecum.
19 Maaloo yaa Waaqi, ati utuu hamoota fixxee! Warri dhiiga namaa dhangalaaftan, narraa fagaadhaa!
Si occideris Deus peccatores: viri sanguinum declinate a me:
20 Isaan yaada hamaadhaan waaʼee kee dubbatu; diinonni kee akkasumaan maqaa kee dhaʼu.
Quia dicitis in cogitatione: accipient in vanitate civitates suas.
21 Yaa Waaqayyo, ani warra si jibban hin jibbuu? Warra sitti kaʼanis hin xireeffadhuu?
Nonne qui oderunt te Domine, oderam: et super inimicos tuos tabescebam?
22 Ani hamma dhumaatti isaan jibbeera; akka diina koottis isaan nan heda.
Perfecto odio oderam illos: et inimici facti sunt mihi.
23 Yaa Waaqi, na sakattaʼi; garaa koos beeki; qoriitii na ilaali; yaada koos beeki.
Proba me Deus, et scito cor meum: interroga me, et cognosce semitas meas.
24 Yoo karaan hamminaa na keessa jiraate mee ilaali; karaa bara baraa irras na adeemsisi.
Et vide, si via iniquitatis in me est: et deduc me in via aeterna.

< Faarfannaa 139 >