< Faarfannaa 137 >

1 Nu yeroo Xiyoonin yaadannetti, lageen Baabilon bira teenyee boonye.
Junto a los ríos de Babilonia, allí nos sentámos: también llorámos acordándonos de Sión.
2 Achittis kiraara keenya muka alaltuutti fannifne;
Sobre los sauces que están en medio de ella colgamos nuestras arpas.
3 achitti warri nu boojiʼan faarfannaa, warri nu dhiphisanis, “Faarfannaawwan Xiyoon keessaa tokko nuu faarfadhaa!” jedhanii akka nu faarfannaa gammachuu isaaniif faarfannu nu gaafatan.
Cuando nos pedían allí, los que nos cautivaron, las palabras de la canción, colgadas nuestras arpas de alegría: Cantádnos de las canciones de Sión.
4 Nu utuu biyya ormaa jirruu, akkamitti faarfannaa Waaqayyoo faarfachuu dandeenya?
¿Cómo cantaremos canción de Jehová en tierra de extraños?
5 Yaa Yerusaalem, yoo ani si irraanfadhe, harki koo mirgaa ogummaa isaa haa irraanfatu.
Si me olvidare de ti, o! Jerusalem, mi diestra sea olvidada.
6 Yoo ani si yaadachuu baadhe, yoo ani gammachuu koo guddichaa olitti Yerusaalemin ilaaluu baadhe, arrabni koo laagaa kootti haa maxxanu.
Mi lengua se pegue a mi paladar, si no me acordare de ti: si no hiciere subir a Jerusalem en el principio de mi alegría.
7 Yaa Waaqayyo, waan warri Edoom gaafa Yerusaalem diigamte jedhan sana yaadadhu; isaanis, “Ishee diigaa! Hamma hundee isheetti ishee diigaa!” jedhanii iyyan.
Acuérdate, o! Jehová, de los hijos de Edom en el día de Jerusalem; que decían: Descubríd, descubríd en ella hasta los cimientos.
8 Yaa intala Baabilon, kan baduudhaaf qophoofte, inni waan ati nu goote sanaaf, gatii kee siif kennu eebbifamaa dha.
Hija de Babilonia destruida, bienaventurado el que te pagará tu pago, que nos pagaste a nosotros.
9 Inni daaʼimman kee qabee dhagaa irratti caccabsu sun eebbifamaa dha.
Bienaventurado el que tomará, y estrellará tus niños contra las piedras.

< Faarfannaa 137 >