< Faarfannaa 137 >
1 Nu yeroo Xiyoonin yaadannetti, lageen Baabilon bira teenyee boonye.
David Hieremiae super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus cum recordaremur Sion
2 Achittis kiraara keenya muka alaltuutti fannifne;
in salicibus in medio eius suspendimus organa nostra
3 achitti warri nu boojiʼan faarfannaa, warri nu dhiphisanis, “Faarfannaawwan Xiyoon keessaa tokko nuu faarfadhaa!” jedhanii akka nu faarfannaa gammachuu isaaniif faarfannu nu gaafatan.
quia illic interrogaverunt nos qui captivos duxerunt nos verba cantionum et qui abduxerunt nos hymnum cantate nobis de canticis Sion
4 Nu utuu biyya ormaa jirruu, akkamitti faarfannaa Waaqayyoo faarfachuu dandeenya?
quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena
5 Yaa Yerusaalem, yoo ani si irraanfadhe, harki koo mirgaa ogummaa isaa haa irraanfatu.
si oblitus fuero tui Hierusalem oblivioni detur dextera mea
6 Yoo ani si yaadachuu baadhe, yoo ani gammachuu koo guddichaa olitti Yerusaalemin ilaaluu baadhe, arrabni koo laagaa kootti haa maxxanu.
adhereat lingua mea faucibus meis si non meminero tui si non praeposuero Hierusalem in principio laetitiae meae
7 Yaa Waaqayyo, waan warri Edoom gaafa Yerusaalem diigamte jedhan sana yaadadhu; isaanis, “Ishee diigaa! Hamma hundee isheetti ishee diigaa!” jedhanii iyyan.
memor esto Domine filiorum Edom diem Hierusalem qui dicunt exinanite exinanite usque ad fundamentum in ea
8 Yaa intala Baabilon, kan baduudhaaf qophoofte, inni waan ati nu goote sanaaf, gatii kee siif kennu eebbifamaa dha.
filia Babylonis misera beatus qui retribuet tibi retributionem tuam quam retribuisti nobis
9 Inni daaʼimman kee qabee dhagaa irratti caccabsu sun eebbifamaa dha.
beatus qui tenebit et adlidet parvulos tuos ad petram