< Faarfannaa 132 >

1 Faarfannaa ol baʼuu. Yaa Waaqayyo, Daawitii fi rakkina inni obse hundumaa yaadadhu.
Acuérdate, oh Yavé, de David, Y de toda su aflicción.
2 Inni kakuu tokko Waaqayyoof kakatee Waaqa Yaaqoob Jabaa sanaaf akkana jedhee wareege:
De cómo juró a Yavé, Y prometió al Fuerte de Jacob:
3 “Ani mana koo ol hin seenu; yookaan siree kootti ol hin baʼu.
Ciertamente no entraré en mi tienda, Ni subiré a mi cama.
4 Ani ija kootiif hirriba, baallee ija kootiitiif immoo mugaatii hin eeyyamu;
No concederé sueño a mis ojos, Ni a mis párpados calma,
5 kunis hamma ani Waaqayyoof iddoo argutti, Waaqa Yaaqoob Jabaa sanaaf iddoo jireenyaa argutti.”
Hasta que halle lugar para Yavé, Tabernáculo para el Fuerte de Jacob.
6 Kunoo, Efraataatti waaʼee isaa dhageenye; Yaaʼaarittis isa arganne:
Ciertamente oímos de ello en Efrata. Lo hallamos en el campo del bosque.
7 “Kottaa iddoo jireenya isaa dhaqnaa; ejjeta miilla isaa jalattis kufnee waaqeffannaa.
Entremos en su Tabernáculo, Postrémonos ante el estrado de sus pies.
8 ‘Yaa Waaqayyo kaʼiitii, gara iddoo boqonnaa keetii kottu; atii fi taabonni jabina keetiis kottaa.
Oh Yavé, levántate [y ven] al lugar de tu reposo, Tú y el Arca de tu poder.
9 Luboonni kee qajeelummaa haa uffatan; qulqulloonni kees gammachuudhaan haa faarfatan.’”
Que tus sacerdotes se vistan de justicia, Y se regocijen tus santos.
10 Sababii garbicha kee Daawitiif jedhiitii, dibamaa kee hin gatin.
Por amor a David tu esclavo, No vuelvas el rostro de tu ungido.
11 Waaqayyo akkana jedhee kakuu dhugaa tokko Daawitiif kakateera; inni kakuu kana irraa duubatti hin deebiʼu: “Ani ilmaan kee keessaa isa tokko teessoo kee irra nan teessisa;
En verdad Yavé juró a David, Y no se retractará de ello: De tu descendencia sentaré en tu trono.
12 yoo ilmaan kee kakuu koo fi seera ani isaan barsiisu eegan, ilmaan isaaniis akkasuma bara baraa hamma bara baraatti teessoo kee irra ni taaʼu.”
Si tus hijos observan mi Pacto, Y mi testimonio que Yo les enseño, Tus hijos también se sentarán en tu trono para siempre.
13 Waaqayyo Xiyoonin filateeraatii; akka isheen iddoo jireenya isaa taatus fedhee akkana jedheera:
Porque Yavé escogió a Sion. La deseó para morada suya:
14 “Kun bara baraa hamma bara baraatti iddoo jireenyaa koo ti; kanas ani waanan fedheef, as nan jiraadha.
Este es el lugar de mi reposo para siempre. Aquí moraré, porque lo deseé.
15 Ani waan hundaan ishee nan eebbisa; hiyyeeyyii ishee illee buddeena nan quubsa.
Con abundancia bendeciré su provisión, Y saciaré de pan a sus necesitados.
16 Luboota isheetti fayyina nan uffisa; qulqulloonni ishees gammachuudhaan ni faarfatu.
Vestiré con salvación a sus sacerdotes, Y sus santos darán voces de júbilo.
17 “Ani achitti akka gaanfi tokko Daawitiif biqilu nan godha; dibamaa koofis ibsaa qopheesseera.
Allí retoñará el poder de David. Dispuse una lámpara para mi ungido.
18 Diinota isaatti qaanii nan uffisa; gonfoon mataa isaa irraa garuu ni ifa.”
A sus enemigos vestiré de vergüenza, Pero sobre él resplandecerá su corona.

< Faarfannaa 132 >