< Faarfannaa 132 >

1 Faarfannaa ol baʼuu. Yaa Waaqayyo, Daawitii fi rakkina inni obse hundumaa yaadadhu.
Zarándoklás éneke. Emlékezzél meg, Örökkévaló, Dávid számára mind az ő sanyargásáról.
2 Inni kakuu tokko Waaqayyoof kakatee Waaqa Yaaqoob Jabaa sanaaf akkana jedhee wareege:
Aki megesküdött az Örökkévalónak; fogadást tett Jákób hatalmasának:
3 “Ani mana koo ol hin seenu; yookaan siree kootti ol hin baʼu.
nem megyek be házam sátrába, nem szállok föl ágyam nyoszolyájára,
4 Ani ija kootiif hirriba, baallee ija kootiitiif immoo mugaatii hin eeyyamu;
nem engedek álmot szemeimnek, szempilláimnak szendergést,
5 kunis hamma ani Waaqayyoof iddoo argutti, Waaqa Yaaqoob Jabaa sanaaf iddoo jireenyaa argutti.”
mígnem találok helyet az Örökkévalónak; lakást Jákób hatalmasának.
6 Kunoo, Efraataatti waaʼee isaa dhageenye; Yaaʼaarittis isa arganne:
Íme, hallottuk Efrátban, találtuk az erdő mezejében.
7 “Kottaa iddoo jireenya isaa dhaqnaa; ejjeta miilla isaa jalattis kufnee waaqeffannaa.
Hadd menjünk be lakásába, boruljunk le lábai zsámolyához!
8 ‘Yaa Waaqayyo kaʼiitii, gara iddoo boqonnaa keetii kottu; atii fi taabonni jabina keetiis kottaa.
Kelj föl, Örökkévaló, nyugvóhelyedre, te és hatalmad ládája.
9 Luboonni kee qajeelummaa haa uffatan; qulqulloonni kees gammachuudhaan haa faarfatan.’”
Papjaid öltözzenek igazságba és jámboraid ujjongjanak!
10 Sababii garbicha kee Daawitiif jedhiitii, dibamaa kee hin gatin.
Dávid szolgád miatt ne utasítsd vissza fölkentednek arczát.
11 Waaqayyo akkana jedhee kakuu dhugaa tokko Daawitiif kakateera; inni kakuu kana irraa duubatti hin deebiʼu: “Ani ilmaan kee keessaa isa tokko teessoo kee irra nan teessisa;
Megesküdött az Örökkévaló Dávidnak igazában, a mitől el nem tér: Tested gyümölcséből valót helyezek a te trónodra;
12 yoo ilmaan kee kakuu koo fi seera ani isaan barsiisu eegan, ilmaan isaaniis akkasuma bara baraa hamma bara baraatti teessoo kee irra ni taaʼu.”
ha fiaid megőrzik szövetségemet s bizonyságomat, melyre őket tanítom, fiaik is mindenkorig üljenek a te trónodon!
13 Waaqayyo Xiyoonin filateeraatii; akka isheen iddoo jireenya isaa taatus fedhee akkana jedheera:
Mert kiválasztotta az Örökkévaló Cziónt, megkívánta azt magának lakóhelyül:
14 “Kun bara baraa hamma bara baraatti iddoo jireenyaa koo ti; kanas ani waanan fedheef, as nan jiraadha.
ez nyugvóhelyem mindenkorra, itt fogok lakni, mert megkivántam azt.
15 Ani waan hundaan ishee nan eebbisa; hiyyeeyyii ishee illee buddeena nan quubsa.
Eleségét áldva áldom, szűkölködőit jóllakatom kenyérrel,
16 Luboota isheetti fayyina nan uffisa; qulqulloonni ishees gammachuudhaan ni faarfatu.
papjait meg üdvbe öltöztetem, és jámborai ujjongva ujjonganak.
17 “Ani achitti akka gaanfi tokko Daawitiif biqilu nan godha; dibamaa koofis ibsaa qopheesseera.
Ott sarjasztok szarvat Dávidnak, elrendezek mécsest fölkentemnek.
18 Diinota isaatti qaanii nan uffisa; gonfoon mataa isaa irraa garuu ni ifa.”
Ellenségeit szégyenbe öltöztetem, rajta pedig tündöklik koszorúja.

< Faarfannaa 132 >