< Faarfannaa 130 >
1 Faarfannaa ol baʼuu. Yaa Waaqayyo, ani boolla gad fagoo keessaa sitti nan iyyadha;
Ein song til høgtidsferderne. Or djupet ropar eg på deg, Herre!
2 yaa Gooftaa, sagalee koo dhagaʼi. Gurri kees sagalee waammata koo xiyyeeffatee haa dhagaʼu.
Herre, høyr på mi røyst, lat dine øyro merka mi bønerøyst!
3 Yaa Waaqayyo, utuu ati cubbuu lakkooftee, yaa gooftaa silaa eenyutu dhaabachuu dandaʼa?
Dersom du, Herre, vil gøyma på misgjerningar, Herre, kven kann då standa?
4 Garuu dhiifamni si bira jira; kanaaf ati ni sodaatamta.
For hjå deg er forlatingi, at dei skal ottast deg.
5 Ani Waaqayyoon nan eeggadha; lubbuun koos isa eeggatti; dubbii isaas nan abdadha.
Eg vonar på Herren, mi sjæl vonar, og eg ventar på hans ord.
6 Eegdota barii lafaa eeggatan caalaa, dhugumaan eegdota barii lafaa eeggatan caalaa lubbuun koo Gooftaa eeggatti.
Mi sjæl ventar på Herren meir enn vaktmenner på morgonen, vaktmenner på morgonen.
7 Yaa Israaʼel, ati Waaqayyoon abdadhu; Waaqayyo bira jaalalli dhuma hin qabne, furiin guutuunis ni jiraatii.
Venta, Israel, på Herren! for hjå Herren er nåden, og stor utløysing er hjå honom.
8 Inni mataan isaa cubbuu isaanii hundumaa irraa Israaʼelin ni fura.
Og han skal løysa Israel frå alle deira misgjerningar.