< Faarfannaa 130 >
1 Faarfannaa ol baʼuu. Yaa Waaqayyo, ani boolla gad fagoo keessaa sitti nan iyyadha;
Zarándoklás éneke. A mélységből szólítlak, Örökkévaló!
2 yaa Gooftaa, sagalee koo dhagaʼi. Gurri kees sagalee waammata koo xiyyeeffatee haa dhagaʼu.
Uram, hallgass szavamra, legyenek füleid figyelmesek könyörgésem szavára!
3 Yaa Waaqayyo, utuu ati cubbuu lakkooftee, yaa gooftaa silaa eenyutu dhaabachuu dandaʼa?
Ha bünöket őrzöl meg, Jáh, Uram, ki állhat meg?
4 Garuu dhiifamni si bira jira; kanaaf ati ni sodaatamta.
Mert nálad a bűnbocsátás, azért hogy féljünk téged.
5 Ani Waaqayyoon nan eeggadha; lubbuun koos isa eeggatti; dubbii isaas nan abdadha.
Reménykedtem az Örökkévalóban, reménykedett a lelkem és ígéjére várakoztam.
6 Eegdota barii lafaa eeggatan caalaa, dhugumaan eegdota barii lafaa eeggatan caalaa lubbuun koo Gooftaa eeggatti.
Lelkem várt az Úrra, inkább mint őrök a reggelre, mint őrök a reggelre.
7 Yaa Israaʼel, ati Waaqayyoon abdadhu; Waaqayyo bira jaalalli dhuma hin qabne, furiin guutuunis ni jiraatii.
Várakozzál, Izraél, az Örökkévalóra, mert az Örökkévalónál van a szeretet, és bőviben van nála a megváltás;
8 Inni mataan isaa cubbuu isaanii hundumaa irraa Israaʼelin ni fura.
és Ő meg fogja váltani Izraélt mind a bűneitől!