Faarfannaa 129

1 Faarfannaa ol baʼuu. Israaʼel akkana haa jedhu; “Isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru;

En sang ved festreisene. Meget har de trengt mig fra min ungdom av - så sie Israel -

2 isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru; garuu na hin moʼanne.

meget har de trengt mig fra min ungdom av; men de har ikke fått overhånd over mig.

3 Warri qootiisa qotan dugda koo qotan; boʼoo isaaniis ni dheeressan.

Min rygg har plogmenn pløid, de har gjort sine furer lange.

4 Waaqayyo garuu qajeelaa dha; funyoo jalʼootaa gargar kukkuteera.”

Herren er rettferdig, han har avhugget de ugudeliges rep.

5 Warri Xiyoonin jibban hundinuu, qaaniidhaan duubatti haa deebiʼan.

De skal bli til skamme og vike tilbake alle de som hater Sion,

6 Isaan akka marga bantii manaa irraa kan utuu hin guddatin goguu haa taʼan;

de skal bli som gress på takene, som er visnet før det blir rykket op:

7 namichi haamu qabaa isaa guuttachuu, yookaan namichi walitti qabu bissii isaa guuttachuu hin dandaʼu.

Høstmannen fyller ikke sin hånd, ei heller den som binder kornbånd, sitt fang.

8 Warri achiin darban, “Eebbi Waaqayyoo isiniif haa taʼu; maqaa Waaqayyootiin isin eebbifna” isaaniin hin jedhin.

Og de som går forbi, sier ikke: Herrens velsignelse være over eder, vi velsigner eder i Herrens navn!