Faarfannaa 129

1 Faarfannaa ol baʼuu. Israaʼel akkana haa jedhu; “Isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru;

Allt frá bernsku var ég ofsóttur (það er Ísrael sem talar)

2 isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru; garuu na hin moʼanne.

og misréttinu linnti ekki – en aldrei var ég þurrkaður út. Aldrei hefur óvinum mínum tekist að uppræta mig!

3 Warri qootiisa qotan dugda koo qotan; boʼoo isaaniis ni dheeressan.

Þótt þeir húðstrýktu mig og tættu bak mitt, þá segi ég samt:

4 Waaqayyo garuu qajeelaa dha; funyoo jalʼootaa gargar kukkuteera.”

„Drottinn er góður!“Því að hann braut hlekkina sem illmennin höfðu fjötrað mig með.

5 Warri Xiyoonin jibban hundinuu, qaaniidhaan duubatti haa deebiʼan.

Þeir sem hata Jerúsalem skulu verða til skammar og flýja.

6 Isaan akka marga bantii manaa irraa kan utuu hin guddatin goguu haa taʼan;

Þeir skulu vera eins og gras á þaki – það skrælnar áður en það hefur vaxið og myndað fræ.

7 namichi haamu qabaa isaa guuttachuu, yookaan namichi walitti qabu bissii isaa guuttachuu hin dandaʼu.

Sláttumaðurinn mun grípa í tómt og sá sem bindur fær ekki neitt.

8 Warri achiin darban, “Eebbi Waaqayyoo isiniif haa taʼu; maqaa Waaqayyootiin isin eebbifna” isaaniin hin jedhin.

Þeir sem framhjá fara skulu ekki óska þér blessunar. En við ykkur segjum við: „Drottinn blessi þig!“