< Faarfannaa 129 >
1 Faarfannaa ol baʼuu. Israaʼel akkana haa jedhu; “Isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru;
Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,
2 isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru; garuu na hin moʼanne.
Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.
3 Warri qootiisa qotan dugda koo qotan; boʼoo isaaniis ni dheeressan.
Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.
4 Waaqayyo garuu qajeelaa dha; funyoo jalʼootaa gargar kukkuteera.”
La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.
5 Warri Xiyoonin jibban hundinuu, qaaniidhaan duubatti haa deebiʼan.
Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.
6 Isaan akka marga bantii manaa irraa kan utuu hin guddatin goguu haa taʼan;
Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;
7 namichi haamu qabaa isaa guuttachuu, yookaan namichi walitti qabu bissii isaa guuttachuu hin dandaʼu.
Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.
8 Warri achiin darban, “Eebbi Waaqayyoo isiniif haa taʼu; maqaa Waaqayyootiin isin eebbifna” isaaniin hin jedhin.
Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.