< Faarfannaa 129 >

1 Faarfannaa ol baʼuu. Israaʼel akkana haa jedhu; “Isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru;
Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;
2 isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru; garuu na hin moʼanne.
Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.
3 Warri qootiisa qotan dugda koo qotan; boʼoo isaaniis ni dheeressan.
Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.
4 Waaqayyo garuu qajeelaa dha; funyoo jalʼootaa gargar kukkuteera.”
De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.
5 Warri Xiyoonin jibban hundinuu, qaaniidhaan duubatti haa deebiʼan.
Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.
6 Isaan akka marga bantii manaa irraa kan utuu hin guddatin goguu haa taʼan;
Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;
7 namichi haamu qabaa isaa guuttachuu, yookaan namichi walitti qabu bissii isaa guuttachuu hin dandaʼu.
Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;
8 Warri achiin darban, “Eebbi Waaqayyoo isiniif haa taʼu; maqaa Waaqayyootiin isin eebbifna” isaaniin hin jedhin.
En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

< Faarfannaa 129 >