< Faarfannaa 129 >
1 Faarfannaa ol baʼuu. Israaʼel akkana haa jedhu; “Isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru;
Sang til Festrejserne.
2 isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru; garuu na hin moʼanne.
De trængte mig haardt fra min Ungdom — saa sige Israel — de trængte mig haardt fra min Ungdom, men kued mig ikke.
3 Warri qootiisa qotan dugda koo qotan; boʼoo isaaniis ni dheeressan.
Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;
4 Waaqayyo garuu qajeelaa dha; funyoo jalʼootaa gargar kukkuteera.”
retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.
5 Warri Xiyoonin jibban hundinuu, qaaniidhaan duubatti haa deebiʼan.
Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,
6 Isaan akka marga bantii manaa irraa kan utuu hin guddatin goguu haa taʼan;
blive som Græs paa Tage, der visner, førend det skyder Straa,
7 namichi haamu qabaa isaa guuttachuu, yookaan namichi walitti qabu bissii isaa guuttachuu hin dandaʼu.
og ikke fylder Høstkarlens Haand og Opbinderens Favn;
8 Warri achiin darban, “Eebbi Waaqayyoo isiniif haa taʼu; maqaa Waaqayyootiin isin eebbifna” isaaniin hin jedhin.
Folk, som gaar forbi, siger ikke: »HERRENS Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENS Navn!«