< Faarfannaa 126 >
1 Faarfannaa ol baʼuu. Yeroo Waaqayyo warra boojiʼamanii turan gara Xiyoonitti deebisetti, nu akka warra abjuu abjootanii taane.
Кад враћаше Господ робље сионско, бејасмо као у сну.
2 Afaan keenya kolfaan, arrabni keenya immoo faarfannaa gammachuutiin guutame. Kana irratti saboota gidduutti, “Waaqayyo waan guddaa isaaniif godheera” jedhame.
Тада уста наша беху пуна радости, и језик наш певања. Тада говораху по народима: Велико дело чини Господ на њима.
3 Waaqayyo waan guddaa nuuf godhe; nus ni gammanne.
Велико дело чини Господ на нама; развеселисмо се.
4 Yaa Waaqayyo, akkuma lagoota Negeeb, boojuu keenya nuu deebisi.
Враћај, Господе, робље наше, као потоке на сасушену земљу.
5 Warri imimmaaniin facaasan, faarfannaa gammachuutiin ni haammatu.
Који су са сузама сејали, нека жању с певањем.
6 Namni sanyii facaafamu baadhatee booʼaa gad baʼu, bissii isaa baadhatee faarfannaa gammachuu faarfachaa deebiʼa.
Иде и плаче који носи семе да сеје; поћи ће с песмом носећи снопове своје.