Faarfannaa 124

1 Faarfannaa ol baʼuu. Faarfannaa Daawit. Israaʼel akkana haa jedhu: Utuu Waaqayyo garee keenya taʼuu baatee,

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

2 utuu Waaqayyo garee keenya taʼuu baatee, yommuu namoonni nutti kaʼanitti,

اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

3 yommuu aariin isaanii nutti bobaʼetti, silaa isaan utuu nu lubbuun jirruu nu liqimsu turan;

آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

4 lolaan nu liqimsee dhaʼaan bishaanii nurra yaaʼa ture;

سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

5 bishaan hamaan nu fudhatee bada ture.

آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

6 Waaqayyo akka nu ilkaan isaaniitiin cicciramnuuf dabarsee itti nu hin kennin sun haa eebbifamu.

سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

7 Akkuma simbirri kiyyoo adamsituu jalaa baatu, nu isaan jalaa baaneerra; kiyyoon ni ciccite; nus jalaa baane.

همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

8 Gargaarsi keenya maqaa Waaqayyoo, Uumaa samii fi lafa sanaa ti.

مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.