< Faarfannaa 124 >
1 Faarfannaa ol baʼuu. Faarfannaa Daawit. Israaʼel akkana haa jedhu: Utuu Waaqayyo garee keenya taʼuu baatee,
Hefði það ekki verið Drottinn sem með okkur var þetta skulu allir í Ísrael játa – hefði það ekki verið Drottinn,
2 utuu Waaqayyo garee keenya taʼuu baatee, yommuu namoonni nutti kaʼanitti,
þá hefðu óvinirnir gleypt okkur lifandi,
3 yommuu aariin isaanii nutti bobaʼetti, silaa isaan utuu nu lubbuun jirruu nu liqimsu turan;
útrýmt okkur í heiftarreiði sinni.
4 lolaan nu liqimsee dhaʼaan bishaanii nurra yaaʼa ture;
Við hefðum skolast burt á augabragði,
5 bishaan hamaan nu fudhatee bada ture.
horfið í strauminn.
6 Waaqayyo akka nu ilkaan isaaniitiin cicciramnuuf dabarsee itti nu hin kennin sun haa eebbifamu.
Lofaður sé Drottinn, hann bjargaði okkur úr klóm þeirra.
7 Akkuma simbirri kiyyoo adamsituu jalaa baatu, nu isaan jalaa baaneerra; kiyyoon ni ciccite; nus jalaa baane.
Við sluppum eins og fugl úr snöru veiðimanns. Snaran gaf sig og við flugum burt!
8 Gargaarsi keenya maqaa Waaqayyoo, Uumaa samii fi lafa sanaa ti.
Hjálp okkar kemur frá Drottni sem skapaði himin og jörð.