< Faarfannaa 124 >

1 Faarfannaa ol baʼuu. Faarfannaa Daawit. Israaʼel akkana haa jedhu: Utuu Waaqayyo garee keenya taʼuu baatee,
Een bedevaartslied; van David. Was Jahweh niet vóór ons geweest: Laat Israël getuigen,
2 utuu Waaqayyo garee keenya taʼuu baatee, yommuu namoonni nutti kaʼanitti,
Toen de mensen tégen ons waren,
3 yommuu aariin isaanii nutti bobaʼetti, silaa isaan utuu nu lubbuun jirruu nu liqimsu turan;
Dan hadden zij ons levend verslonden, In hun ziedende woede;
4 lolaan nu liqimsee dhaʼaan bishaanii nurra yaaʼa ture;
Dan hadden de wateren ons verzwolgen, Had ons een stortvloed bedolven;
5 bishaan hamaan nu fudhatee bada ture.
Dan waren over ons heengeslagen De bruisende golven.
6 Waaqayyo akka nu ilkaan isaaniitiin cicciramnuuf dabarsee itti nu hin kennin sun haa eebbifamu.
Maar geprezen zij Jahweh, Die ons geen prooi voor hun tanden heeft gemaakt!
7 Akkuma simbirri kiyyoo adamsituu jalaa baatu, nu isaan jalaa baaneerra; kiyyoon ni ciccite; nus jalaa baane.
Levend zijn wij ontsnapt, Als een vogel uit het net van den vinker: Het net is gescheurd, En wij zijn ontkomen!
8 Gargaarsi keenya maqaa Waaqayyoo, Uumaa samii fi lafa sanaa ti.
Onze hulp is in de Naam van Jahweh, Die hemel en aarde heeft gemaakt!

< Faarfannaa 124 >