Faarfannaa 120

1 Faarfannaa Ol baʼuu. Ani rakkina koo keessatti Waaqayyotti nan iyyadha; innis deebii naa kenna.

«Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

2 Yaa Waaqayyo, afaan sobuu fi arraba nama gowwoomsu jalaa na baasi.

И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

3 Yaa arraba gowwoomsituu nana, maaltu siif kennama? Kana caalaas maal godhamta?

Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

4 Inni xiyya loltootaa kan qarameen, barbadaa ibiddaa qacamaatiin si adaba.

— Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

5 Ani waanan Meshek keessa taaʼee dunkaanota Qeedaar gidduu jiraadhuuf, anaaf wayyoo!

Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

6 Warra nagaa jibban gidduu, ani yeroo dheeraa jiraadheera.

Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

7 Ani nama nagaa barbaadu dha; isaan garuu yeroo ani dubbadhu lolaaf kakaʼan.

Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.