< Faarfannaa 103 >

1 Faarfannaa Daawit. Yaa lubbuu ko, Waaqayyoon eebbisi; keessi namummaa koo hundi maqaa isaa qulqulluu sana eebbisaa.
(Af David.) Min Sjæl, lov Herren, og alt i mig love hans hellige navn!
2 Yaa lubbuu koo Waaqayyoon eebbisi; tola isaa hundas hin irraanfatin.
Min Sjæl, lov HERREN, og glem ikke alle hans Velgerninger!
3 Inni cubbuu kee hundumaa siif dhiisa; dhukkuba kee hundumaa ni fayyisa;
Han, som tilgiver alle dine Misgerninger og læger alle dine Sygdomme,
4 jireenya kee boolla irraa ni baraara; jaalalaa fi gara laafinaan si gonfa;
han, som udløser dit Liv fra Graven og kroner dig med Miskundhed og Barmhjertighed,
5 akka dargaggummaan kee akkuma risaa haaromfamuufis, inni fedhii kee waan gaariidhaan ni guuta.
han, som mætter din Sjæl med godt, så du bliver ung igen som Ørnen!
6 Waaqayyo warra cunqurfaman hundaaf qajeelummaa fi murtii qajeelaa kenna.
HERREN øver Retfærdighed og Ret mod alle fortrykte.
7 Inni karaa isaa Museetti, hojii isaa immoo saba Israaʼelitti beeksise.
Han lod Moses se sine Veje, Israels Børn sine Gerninger;
8 Waaqayyo gara laafessaa fi arjaa dha; inni aaruuf hin ariifatu; jaalalli isaas baayʼee dha.
barmhjertig og nådig er HERREN, langmodig og rig på Miskundhed;
9 Inni yeroo hunda hin dheekkamu; aarii isaa illee bara baraan hin kuufatu;
han går ikke bestandig i Rette, gemmer ej evigt på Vrede;
10 inni akka cubbuu keenyaatti nu hin adabne; yookaan akka balleessaa keenyaatti nuuf hin deebifne.
han handled ej med os efter vore Synder, gengældte os ikke efter vor Brøde.
11 Akkuma samiiwwan lafa irraa ol fagaatan sana, jaalalli inni warra isa sodaataniif qabu akkasuma guddaa dha;
Men så højt som Himlen er over Jorden, er hans Miskundhed stor over dem, der frygter ham.
12 akkuma baʼi biiftuu lixa biiftuu irraa fagaatu, akkasuma inni balleessaa keenya nurraa haqeera.
Så langt som Østen er fra Vesten, har han fjernet vore Synder fra os.
13 Akkuma abbaan ijoollee isaatiif garaa laafu, Waaqayyo warra isa sodaataniif garaa ni laafa;
Som en Fader forbarmer sig over sine Børn, forbarmer HERREN sig over dem, der frygter ham.
14 inni akka nu itti uumamne ni beekaatii; akka nu biyyoo taanes ni yaadata.
Thi han kender vor Skabning, han kommer i Hu, vi er Støv;
15 Barri namaa akkuma margaa ti; akka abaaboo dirrees ni misa;
som Græs er Menneskets dage, han blomstrer som Markens Blomster;
16 inni yeroo bubbeen itti bubbisutti ni bada; iddoon isaas deebiʼee isa hin yaadatu.
når et Vejr farer over ham, er han ej mere, hans Sted får ham aldrig at se igen.
17 Jaalalli Waaqayyoo garuu bara baraa hamma bara baraatti warra isa sodaatan wajjin ni jiraata; qajeelummaan isaa immoo ijoollee ijoollee isaaniitti darba;
Men HERRENs Miskundhed varer fra Evighed og til Evighed over dem, der frygter ham, og hans Retfærd til Børnenes Børn
18 warra kakuu isaa eeganitti, warra ajaja isaatti buluu yaadatanittis ni darba.
for dem, der holder hans Pagt og kommer hans Bud i Hu, så de gør derefter.
19 Waaqayyo teessoo isaa samii keessa dhaabbateera; mootummaan isaas waan hunda bulcha.
HERREN har rejst sin Trone i Himlen, alt er hans Kongedømme underlagt.
20 Isin ergamoonni isaa, warri ajaja isaa eegdan jajjaboon, warri dubbii isaatiif ajajamtanis Waaqayyoon eebbisaa.
Lov HERREN, I hans Engle, I vældige i Kraft, som gør, hvad han byder, så snart I hører hans Røst.
21 Raayyaan isaa hundinuu, isin tajaajiltoonni isaa warri fedhii isaa guuttan Waaqayyoon eebbisaa.
Lov HERREN, alle hans Hærskarer, hans Tjenere, som fuldbyrder hans Vilje.
22 Uumamawwan bulchiinsa isaa jala lafa hunda jirtan hundi Waaqayyoon eebbisaa. Yaa lubbuu ko, Waaqayyoon eebbisi.
Lov HERREN, alt, hvad han skabte, på hvert eneste Sted i hans Rige! Min Sjæl, lov HERREN!

< Faarfannaa 103 >