< Faarfannaa 102 >

1 Kadhannaa Namni Dhiphate Tokko Faaruu Booʼichaa Faarsee Fuula Waaqayyoo Duratti Dhiʼeeffatu. Yaa Waaqayyo, kadhannaa koo naa dhagaʼi; iyyi ani gargaarsaaf iyyadhus si bira haa gaʼu.
En bønn av en elendig, når han vansmekter og utøser sin sorg for Herrens åsyn. Herre, hør min bønn og la mitt rop komme til dig!
2 Yeroo ani dhiphadhetti, fuula kee na duraa hin dhoksin. Gurra kee gara kootti deebisi; yommuu ani si waammadhu dafiitii deebii naa kenni.
Skjul ikke ditt åsyn for mig på den dag jeg er i nød! Bøi ditt øre til mig! På den dag jeg roper, skynd dig å svare mig!
3 Barri koo akkuma aaraatti ni badaatii; lafeen koos akkuma barbadaa ibiddaa bobaʼaa jira.
For mine dager er faret bort som en røk, og mine ben er forbrent som en brand.
4 Garaan koo dhukkubsatee akkuma margaa coollageera; ani nyaata koo nyaachuu irraanfadheera.
Mitt hjerte er stukket som en urt og fortørket; for jeg har glemt å ete mitt brød.
5 Sababii ani guddisee aaduuf, lafeen koo gogaa kootti maxxaneera.
For mine lydelige sukks skyld henger mine ben ved mitt kjøtt.
6 Ani akka urunguu gammoojjii, akka urunguu lafa barbadaaʼe keessaa nan taʼe.
Jeg ligner pelikanen i ørkenen, jeg er som uglen på øde steder.
7 Ani hirriba malee nan bula; akka simbirroo kophaa ishee guutuu manaa irra jirtuus taʼeera.
Jeg våker og er blitt som en enslig fugl på taket.
8 Diinonni koo guyyaa guutuu na arrabsu; warri natti qoosanis abaarsaaf maqaa kootti fayyadamu.
Hele dagen spotter mine fiender mig; de som raser mot mig, sverger ved mig.
9 Ani akkuma buddeenaatti daaraa nyaadheeraattii; dhugaatii koottis imimmaan makadheera;
For jeg eter aske som brød og blander min drikk med gråt
10 kunis sababii aarii fi dheekkamsa keetiitiif natti dhufe; ati ol na fuutee gad na darbatteertaatii.
for din vredes og din harmes skyld; for du har løftet mig op og kastet mig bort.
11 Barri koo akkuma gaaddidduu galgalaa ti; anis akkuma margaa gogeera.
Mine dager er som en hellende skygge, og selv visner jeg som en urt.
12 Yaa Waaqayyo, ati bara baraan teessoo irra jirta; yaadannoon kees dhaloota hundatti darba.
Men du, Herre, du troner til evig tid, og ditt minne varer fra slekt til slekt.
13 Ati kaatee Xiyooniif garaa ni laafta; yeroon itti isheen fudhatama argachuu qabdu ammumaatii; yeroon murteeffame sun gaʼeeraa.
Du vil reise dig, du vil forbarme dig over Sion; for det er tiden til å være det nådig, timen er kommet.
14 Garboonni kee dhagaa isheetti gammaduutii; biyyoo ishees ni mararfatu.
For dine tjenere elsker dets stener, og de ynkes over dets støv.
15 Saboonni maqaa Waaqayyoo ni sodaatu; mootonni lafaa hundinuus ulfina kee ni kabaju.
Og hedningene skal frykte Herrens navn, og alle jordens konger din herlighet.
16 Waaqayyo deebisee Xiyoonin ijaaraatii; ulfina isaatiinis ni mulʼata.
For Herren har bygget Sion, han har åpenbaret sig i sin herlighet.
17 Inni kadhannaa gadadamtootaa ni dhagaʼa; waammata isaaniis hin tuffatu.
Han har vendt sig til de hjelpeløses bønn, og han har ikke foraktet deres bønn.
18 Akka sabni hamma ammaatti hin dhalatin Waaqayyoon galateeffatuuf, wanni kun akkana jedhamee dhaloota dhufuuf haa barreeffamu:
Dette skal bli opskrevet for den kommende slekt, og det folk som skal skapes, skal love Herren.
19 “Waaqayyo iddoo qulqullummaa isaa gubbaa irraa gad ilaale; samii irraas gara lafaa gad milʼate;
For han har sett ned fra sin hellige høide, Herren har fra himmelen skuet til jorden
20 kanas aaduu warra hidhamanii dhagaʼuu fi warra duuti itti murame baasuudhaaf hojjete.”
for å høre den fangnes sukk, for å løse dødens barn,
21 Akkasiin maqaan Waaqayyoo Xiyoon keessatti, galanni isaas Yerusaalem keessatti ni labsama;
forat de i Sion skal forkynne Herrens navn og hans pris i Jerusalem,
22 kunis yommuu saboonnii fi mootummoonni, Waaqayyoon waaqeffachuuf walitti qabamanitti taʼa.
når de samler sig, folkeslagene og rikene, for å tjene Herren.
23 Inni jabina koo karaatti hambise; umurii koos ni gabaabse.
Han har bøiet min kraft på veien, han har forkortet mine dager.
24 Anis akkanan jedhe: “Yaa Waaqa ko, walakkaa umurii kootti na hin fudhatin; waggoonni kee dhalootaa hamma dhaloota hundaatti itti fufu.
Jeg sier: Min Gud, ta mig ikke bort midt i mine dager! Dine år varer fra slekt til slekt.
25 Ati jalqabatti lafa hundeessite; samiiwwanis hojii harka keetii ti.
Fordum grunnfestet du jorden, og himlene er dine henders gjerning.
26 Isaan ni badu; ati garuu ni jiraatta; hundumti isaanii akkuma wayyaa ni dhumu. Ati akkuma uffataa isaan geeddarta; isaanis ni badu.
De skal forgå, men du blir stående; de skal alle eldes som et klæde, som et klædebon omskifter du dem, og de omskiftes,
27 Ati garuu sanuma; umuriin kees gonkumaa dhuma hin qabu.
men du er den samme, og dine år får ingen ende.
28 Ijoolleen garboota keetii sodaa malee jiraatu; sanyiin isaaniis fuula kee dura jiraata.”
Dine tjeneres barn skal bo i ro, og deres avkom skal stå fast for ditt åsyn.

< Faarfannaa 102 >