< Fakkeenya 8 >
1 Ogummaan hin iyyuu? Hubannaanis sagalee isaa ol hin fudhatuu?
Mon ikke Visdommen kalder, løfter Indsigten ikke sin Røst?
2 Isheen qarqara karaa, lafa ol kaʼaa irra, iddoo daandiin itti wal gaʼu dhaabatti;
Oppe paa Høje ved Vejen, ved Korsveje træder den frem;
3 karra magaalaatti nama galchu bira, balbala dura dhaabattee akkana jettee iyyiti:
ved Porte, ved Byens Udgang, ved Dørenes Indgang raaber den:
4 “Yaa namoota, ani iyyeen isin waama; ani ilmaan namaa hundatti sagalee koo ol nan fudhadha.
Jeg kalder paa eder, I Mænd, løfter min Røst til Menneskens Børn.
5 Isin warri homaa hin beekne, qalbii horadhaa; isin warri gowwaan hubannaa argadhaa.
I tankeløse, vind jer dog Klogskab, I Taaber, saa faa dog Forstand!
6 Ani waan faayidaa qabu nan dubbadhaatii, dhagaʼaa; waan qajeelaa dubbachuufis afaan koo nan banadha.
Hør, thi jeg fører ædel Tale, aabner mine Læber med retvise Ord;
7 Afaan koo dhugaa dubbata; arrabni koo hammina jibbaatii.
ja, Sandhed taler min Gane, gudløse Læber er mig en Gru.
8 Dubbiin afaan koo hundinuu qajeelaa dha; dubbii koo keessaa tokko iyyuu jalʼaa yookaan micciiramaa miti.
Rette er alle Ord af min Mund, intet er falskt eller vrangt;
9 Nama waa hubatuuf dubbiin koo hundinuu qajeelaa dha; warra beekumsa qabuufis hirʼina hin qabu.
de er alle ligetil for den kloge, retvise for dem der vandt Indsigt.
10 Qooda meetii gorsa koo, warqee qulqulluu caalaas beekumsa filadhu;
Tag ved Lære, tag ikke mod Sølv, tag mod Kundskab fremfor udsøgt Guld;
11 ogummaan lula diimaa caalaa gatii guddaa qabdii; wanni ati hawwitu tokko iyyuu isheedhaan wal hin madaalu.
thi Visdom er bedre end Perler, ingen Skatte opvejer den.
12 “Ani ogummaan, qalbii wajjin nan jiraadha; ani beekumsaa fi hubannaa qaba.
Jeg, Visdom, er Klogskabs Nabo og raader over Kundskab og Kløgt.
13 Waaqayyoon sodaachuun jibbuu dha; hammina ani of tuulummaa fi of guddisuu, amala hamaa fi haasaa jalʼaa nan jibba.
HERRENS Frygt er Had til det onde. Jeg hader Hovmod og Stolthed, den onde Vej og den falske Mund.
14 Gorsaa fi murtiin dhugaa kan koo ti; ani hubannaa fi humna qaba.
Jeg ejer Raad og Visdom, jeg har Forstand, jeg har Styrke.
15 Mootonni anaan moʼu; bulchitoonnis anaan seera qajeelaa baasu.
Ved mig kan Konger styre og Styresmænd give retfærdige Love;
16 Ilmaan moototaa anaan bulchu; namoonni bebeekamoon hundis anaan biyya bulchu.
ved mig kan Fyrster raade og Stormænd dømme Jorden.
17 Ani warra na jaallatan nan jaalladha; warri na barbaadanis na argatu.
Jeg elsker dem, der elsker mig, og de, der søger mig, finder mig.
18 Soorumnii fi ulfinni, qabeenyii fi badhaadhummaan dhuma hin qabne harkuma koo jiru.
Hos mig er der Rigdom og Ære, ældgammelt Gods og Retfærd.
19 Iji koo warqee qulqulluu caala; buʼaan narraa argamus meetii filatamaa caala.
Min Frugt er bedre end Guld og Malme, min Afgrøde bedre end kosteligt Sølv.
20 Ani karaa qajeelummaa irra, daandii qajeelaa irras nan deema;
Jeg vandrer paa Retfærds Vej, midt hen ad Rettens Stier
21 warra na jaallatutti qabeenya nan dhangalaasa; mankuusa qabeenya isaanii illee nan guuta.
for at tildele dem, der elsker mig, Gods og fylde deres Forraadshuse.
22 “Waaqayyo waan bara durii hojjeteen dura, hojii isaa kan jalqabaatiin dura na aanfate;
Mig skabte HERREN først blandt sine Værker, i Urtid, førend han skabte andet;
23 ani utuu addunyaan hin uumamin dura, jalqabumatti, bara hamma hin qabneen dura nan muudame.
jeg blev frembragt i Evigheden, i Begyndelsen, i Jordens tidligste Tider;
24 Ani utuu tuujubni hin jiraatin, utuu burqaawwan bishaaniin hin guutamin dhaladhe;
jeg fødtes, før Verdensdybet var til, før Kilderne, Vandenes Væld, var til;
25 utuu tulluuwwan iddoo isaanii hin dhaabamin dura, ani gaarraniin dura nan dhaladhe;
førend Bjergene sænkedes, før Højene fødtes jeg,
26 utuu inni lafa yookaan dirree ishee yookaan biyyoo addunyaa tokko iyyuu hin uumin dura nan dhaladhe.
førend han skabte Jord og Marker, det første af Jordsmonnets Støv.
27 Yeroo inni samiiwwan hundeessetti, yeroo inni dhidhima irra muummee kaaʼetti ani achin ture;
Da han grundfæsted Himlen, var jeg hos ham, da han satte Hvælv over Verdensdybet.
28 yeroo inni gubbaatti duumessa jabeessee dhaabee madda tuujubaa illee hundeessetti ani achin ture;
Da han fæstede Skyerne oventil og gav Verdensdybets Kilder deres faste Sted,
29 yeroo inni akka bishaanonni ajaja isaa hin cabsineef jedhee, galaanaaf daangaa dhaabetti, yeroo inni lafa hundeessetti ani achin ture.
da han satte Havet en Grænse, at Vandene ej skulde bryde hans Lov, da han lagde Jordens Grundvold,
30 Yeroo sanatti ani ogeessa hojii harkaa taʼee isa biran ture. Ani yeroo hunda fuula isaa dura burraaqaa, guyyuma guyyaadhaan gammachuudhaan guutamaan ture;
da var jeg Fosterbarn hos ham, hans Glæde Dag efter Dag; for hans Aasyn leged jeg altid,
31 ani guutummaa addunyaa isaa keessatti ililchaa, ilmaan namaatti illee gammadaan ture.
leged paa hans vide Jord og havde min Glæde af Menneskens Børn.
32 “Eegaa yaa ilmaan ko, mee na dhagaʼaa; warri karaa koo eegan eebbifamoo dha.
Og nu, I Sønner, hør mig! Vel den, der vogter paa mine Veje!
33 Gorsa koo dhaggeeffadhaatii ogeeyyii taʼaa; isa hin tuffatinaa.
Hør paa Tugt og bliv vise, lad ikke haant derom!
34 Namni na dhagaʼu, kan guyyaa hunda balbala koo eegu, kan karra koo dura turu eebbifamaa dha.
Lykkelig den, der hører paa mig, saa han daglig vaager ved mine Døre og vogter paa mine Dørstolper.
35 Namni na argatu kam iyyuu jireenya argata; Waaqayyo biratti illee fudhatama argata.
Thi den, der finder mig; finder Liv og opnaar Yndest hos HERREN;
36 Namni na hin arganne garuu ofuma miidha; namni na jibbu hundinuu duʼa jaallata.”
men den, som mister mig, skader sig selv; enhver, som hader mig, elsker Døden.