Fakkeenya 7
1 Yaa ilma ko, dubbii koo eegiitii ajaja koos of keessatti kuufadhu.
Min sønn, bevar mine ord og gjem mine bud hos dig!
2 Ajaja koo eegi, ati ni jiraataatii; barsiisa koos akkuma qaroo ija keetiitti eegi.
Bevar mine bud, så skal du leve, bevar min lære som din øiesten!
3 Quba keetti isaan hidhadhu; gabatee garaa keetii irrattis barreeffadhu.
Bind dem på dine fingrer, skriv dem på ditt hjertes tavle!
4 Ogummaan, “Ati obboleettii koo ti” jedhi; hubannaa immoo, fira koo jedhii waami;
Si til visdommen: Du er min søster, og kall forstanden din kjenning,
5 isaan sagaagaltuu irraa, niitii kashlabbee dubbii isheetiin nama harkiftu irraa si eegu.
forat den må bevare dig fra annen manns hustru, fra fremmede kvinner, som taler glatte ord.
6 Ani foddaa mana koo biraa keessaan, karaa qaawwaatiin ala ilaale.
For jeg så engang ut av vinduet på mitt hus, gjennem mitt gitter,
7 Ani warra homaa hin dandeenye keessatti, dargaggoota keessatti hubadhee dargaggeessa qalbii hin qabne tokko arge.
og da så jeg blandt de uerfarne, jeg blev var blandt de unge en uforstandig gutt,
8 Innis karaa mana ishee dhaqu qabatee daandii golee mana ishee bira jiruutiin gad buʼaa ture.
som gikk forbi på gaten ved hennes hjørne og gikk frem på veien til hennes hus,
9 Kunis yeroo aduun dhiitee lafti dimimmisaaʼaa turetti, yeroo halkan dukkanaaʼuu jalqabetti ture.
i skumringen, da dagen var til ende, i dyp natt og mørke.
10 Dubartiin tokko akka sagaagaltuutti uffattee yaada haxxummaatiin isa simachuuf gad baate.
Da kom en kvinne ham i møte i en skjøges klær og med svikefullt hjerte.
11 Isheen iyyituu fi kashlabbee dha; miilli ishee mana hin dhaabatu;
Vill er hun og kåt; hennes føtter er ikke i ro i hennes hus.
12 takka daandii irratti, takka oobdii irratti, golee hundatti riphxee nama eeggatti.
Snart er hun på gater, snart på torver, og ved hvert hjørne lurer hun.
13 Isheen qabdee isa dhungatti; fuula qaanii hin qabneen akkana jettiin:
Og hun tok fatt på ham og kysset ham, og med frekt åsyn sa hun til ham:
14 “Ani aarsaa nagaa dhiʼeessuun qaba; harʼa wareega koo guuttadheera.
Takkoffer skulde jeg bære frem, og idag har jeg innfridd mine løfter;
15 Kanaafuu ani si simachuufin gad baʼe; ani barbaadee si argadheera!
derfor gikk jeg ut for å møte dig, for å søke dig op, og jeg fant dig.
16 Ani wayyaa bareedduu quncee talbaa irraa hojjetame kan Gibxii dhufeen, siree koo afee miidhagseera.
Jeg har bredt tepper over min seng, brokete tepper av egyptisk garn.
17 Ani qumbiin, argeessaa fi qarafaan siree koo urgeesseera.
Jeg har strødd mitt leie med myrra, aloë og kanel.
18 Kottu mee hamma bariitti gad fageenya jaalalaa walii wajjin dhugnaa; kottu jaalalaan of gammachiifnaa!
Kom, la oss beruse oss i kjærlighet inntil morgenen, fryde oss i elskov!
19 Dhirsi koo mana hin jiru; inni karaa dheeraa deemeera.
For min mann er ikke hjemme, han er reist langt bort;
20 Inni boorsaa isaa maallaqaan guuttatee deeme; hamma jiʼi goobanutti manatti hin deebiʼu.”
pengepungen tok han med sig, først ved fullmåne kommer han hjem.
21 Isheen dubbii miʼooftuudhaan karaa irraa isa jalʼifte; haasaa nama sossobuunis isa dirqisiifte.
Hun fikk lokket ham ved sin sterke overtalelse, ved sine glatte leber forførte hun ham.
22 Innis akkuma sangaa qalamuuf deemuutti, akkuma gadamsa kiyyoo keessa seenuuttis yommusuma kaʼee ishee duukaa buʼe;
Han følger henne straks, lik en okse som går til slakterbenken, som i fotjern, hvormed dåren tuktes,
23 akkuma simbira kiyyootti ariifattuutti, inni hamma xiyyi tiruu isaa waraanutti akka wanni kun lubbuu isaa galaafatu hin beeku.
inntil pilen kløver hans lever - likesom fuglen haster til snaren og ikke vet at det gjelder dens liv.
24 Egaa yaa ilmaan ko, na dhaggeeffadhaa; waan ani jedhus qalbeeffadhaa.
Så hør nu på mig, barn, og akt på min munns ord!
25 Akka garaan kee karaa isheetti garagalu hin godhin; karaa kee irraas baddee daandii ishee irra hin buʼin.
La ikke ditt hjerte vende sig til hennes veier, forvill dig ikke inn på hennes stier!
26 Namoonni hedduun warra isheen lafaan dhooftee dha; namoonni jajjaboon baayʼeenis harka isheetti dhumaniiru.
For mange som har fått ulivssår, har hun fellet, og mangfoldige er de hun har slått ihjel;
