Fakkeenya 5
1 Yaa ilma ko, ogummaa koo qalbeeffadhu; hubannaa kootiif illee gurra kenni;
Min sønn! Akt på min visdom, bøi ditt øre til min forstand,
2 kunis akka ati hubannaa turfattee arrabni kees beekumsa kuufattuuf.
så du kan gjemme kloke råd og dine leber bevare kunnskap!
3 Hidhiin ejjituu damma coccobsa; haasaan ishee zayitii caalaa lallaafa;
For en fremmed kvinnes leber drypper av honning, og glattere enn olje er hennes tunge;
4 dhuma irratti garuu isheen akkuma hadhooftuu hadhoofti; akkuma goraadee afaan lamaas qara qabeettii dha.
men til sist er hun besk som malurt, hvass som et tveegget sverd.
Hennes føtter går nedover til døden; hennes skritt fører like til dødsriket. (Sheol h7585)
6 Isheen waaʼee karaa jireenyaa dhimma hin qabdu; daandiin ishee jalʼaa dha; isheen garuu kana hin beektu.
På livets sti vil hun ikke vandre; hennes veier går hit og dit, uten at hun vet det.
7 Egaa yaa ilmaan ko, mee na dhagaʼaa; waan ani jedhu irraa gara kamitti iyyuu hin gorinaa.
Så hør nu på mig, mine barn, og vik ikke fra min munns ord!
8 Karaa keessan ishee irraa fageeffadhaa; balbala mana isheetti hin dhiʼaatinaa;
La din vei være langt fra henne, og kom ikke nær til døren på hennes hus,
9 kunis akka ati ulfina kee nama biraatiif, umurii kees nama namaaf hin naaneef hin kennineef;
forat du ikke skal gi andre din pryd og en grusom herre dine år,
10 akkasumas qabeenya kee ormatu nyaata; dadhabbiin kees mana alagaa badhaasa.
forat ikke fremmede skal mettes av din eiendom, og frukten av din møie komme i en annen manns hus,
11 Dhuma jireenya keetiitti, yeroo foonii fi dhagni kee dhumutti ati ni aadda.
så du må stønne i din siste stund, når din kropp og ditt kjøtt tæres bort,
12 Atis akkana jetta; “Ani akkamittin adabamuu jibbee! Garaan koos akkam sirreeffamuu tuffate!
Og du må si: Hvorledes har jeg kunnet hate tukt, og hvorledes har mitt hjerte kunnet forakte tilrettevisning,
13 Ani barsiistota kootiif hin ajajamne yookaan qajeelchitoota koo hin dhaggeeffanne.
så jeg ikke hørte på dem som lærte mig, og ikke bøide mitt øre til dem som veiledet mig!
14 Ani waldaa guutuu gidduutti qarqara badiisaa gaʼeen ture.”
Nær var jeg kommet i den største ulykke midt i forsamlingen og menigheten.
15 Eela kee keessaa bishaan, boolla bishaanii kee keessaa immoo bishaan qulqulluu dhugi.
Drikk av din egen brønn, drikk rinnende vann av din egen kilde!
16 Burqaan kee guutee daandii irra, bishaan kee kan yaaʼus oobdii keessa dhangalaʼuu qabaa?
Skulde vel dine kilder strømme ut på gaten, dine bekker på torvene?
17 Isaan kan kee haa taʼan; ormi si wajjin qooddachuu hin qabu.
La dem være for dig alene og ikke for fremmede sammen med dig!
18 Burqaan kee haa eebbifamu; niitii dargaggummaa keetiitti gammadi.
Din kilde være velsignet, gled dig i din ungdoms hustru!
19 Isheen miidhagduu akka borofaa, bareedduu akka gadamsaa ti; harmi ishee yeroo hunda sitti haa tolu; yeroo hunda jaalalli ishee si haa boojiʼu.
Den elskelige hind og den yndefulle stengjet! Hennes barm kvege dig til enhver tid, av hennes kjærlighet være du alltid drukken!
20 Yaa ilma ko, ati maaliif ejjituudhaan boojiʼamta? Maaliif bobaa niitii nama biraa hammatta?
Hvorfor, min sønn, skulde du da være drukken av attrå efter en annen manns hustru og favne en fremmed kvinnes barm?
21 Karaan namaa guutumaan guutuutti fuula Waaqayyoo dura jiraatii; innis daandii namaa hunda ni toʼata.
For en manns veier ligger åpne for Herrens øine, og Herren jevner alle hans stier.
22 Balleessaan nama hamaa isuma qabaata; funyoon cubbuu isaa jabeessee isa qaba.
Den ugudelige fanges i sine egne misgjerninger, og han holdes fast i sin egen synds snarer.
23 Inni sababii adabamuu dhabeef duʼa; guddinni gowwummaa isaas karaa irraa isa balleessa.
Han må dø, fordi han ikke lot sig tukte, og for sin store dårskaps skyld tumler han og faller.
