Fakkeenya 5
1 Yaa ilma ko, ogummaa koo qalbeeffadhu; hubannaa kootiif illee gurra kenni;
Mærk dig, min Søn, min Visdom, bøj til min Indsigt dit Øre,
2 kunis akka ati hubannaa turfattee arrabni kees beekumsa kuufattuuf.
at Kløgt maa vaage øver dig, Læbernes Kundskab vare paa dig.
3 Hidhiin ejjituu damma coccobsa; haasaan ishee zayitii caalaa lallaafa;
Thi af Honning drypper den fremmedes Læber, glattere end Olie er hendes Gane;
4 dhuma irratti garuu isheen akkuma hadhooftuu hadhoofti; akkuma goraadee afaan lamaas qara qabeettii dha.
men til sidst er hun besk som Malurt, hvas som tveægget Sværd;
hendes Fødder styrer nedad mod Døden, til Dødsriget stunder hendes Fjed; (Sheol h7585)
6 Isheen waaʼee karaa jireenyaa dhimma hin qabdu; daandiin ishee jalʼaa dha; isheen garuu kana hin beektu.
hun følger ej Livets Vej, hendes Spor er bugtet, hun ved det ikke.
7 Egaa yaa ilmaan ko, mee na dhagaʼaa; waan ani jedhu irraa gara kamitti iyyuu hin gorinaa.
Hør mig da nu, min Søn, vig ikke fra min Munds Ord!
8 Karaa keessan ishee irraa fageeffadhaa; balbala mana isheetti hin dhiʼaatinaa;
Lad din Vej være langt fra hende, kom ej hendes Husdør nær,
9 kunis akka ati ulfina kee nama biraatiif, umurii kees nama namaaf hin naaneef hin kennineef;
at du ikke maa give andre din Ære, en grusom Mand dine Aar.
10 akkasumas qabeenya kee ormatu nyaata; dadhabbiin kees mana alagaa badhaasa.
at ikke dit Gods skal mætte fremmede, din Vinding ende i Andenmands Hus,
11 Dhuma jireenya keetiitti, yeroo foonii fi dhagni kee dhumutti ati ni aadda.
saa du gribes af Anger til sidst, naar dit Kød og Huld svinder hen,
12 Atis akkana jetta; “Ani akkamittin adabamuu jibbee! Garaan koos akkam sirreeffamuu tuffate!
og du siger: »Ak, at jeg hadede Tugt, at mit Hjerte lod haant om Revselse,
13 Ani barsiistota kootiif hin ajajamne yookaan qajeelchitoota koo hin dhaggeeffanne.
saa jeg ikke lød mine Læreres Røst, ej bøjed mit Øre til dem, som lærte mig!
14 Ani waldaa guutuu gidduutti qarqara badiisaa gaʼeen ture.”
Nær var jeg kommet i alskens Ulykke midt i Forsamling og Menighed!«
15 Eela kee keessaa bishaan, boolla bishaanii kee keessaa immoo bishaan qulqulluu dhugi.
Drik Vand af din egen Cisterne og rindende Vand af din Brønd;
16 Burqaan kee guutee daandii irra, bishaan kee kan yaaʼus oobdii keessa dhangalaʼuu qabaa?
lad ej dine Kilder flyde paa Gaden, ej dine Bække paa Torvene!
17 Isaan kan kee haa taʼan; ormi si wajjin qooddachuu hin qabu.
Dig skal de tilhøre, dig alene, ingen fremmed ved Siden af dig!
18 Burqaan kee haa eebbifamu; niitii dargaggummaa keetiitti gammadi.
Velsignet være dit Væld, og glæd dig ved din Ungdoms Hustru,
19 Isheen miidhagduu akka borofaa, bareedduu akka gadamsaa ti; harmi ishee yeroo hunda sitti haa tolu; yeroo hunda jaalalli ishee si haa boojiʼu.
den elskelige Hind, den yndige Gazel; hendes Elskov fryde dig stedse, berus dig altid i hendes Kærlighed!
20 Yaa ilma ko, ati maaliif ejjituudhaan boojiʼamta? Maaliif bobaa niitii nama biraa hammatta?
Hvi beruser du dig, min Søn, i en fremmed og tager en andens Hustru i Favn?
21 Karaan namaa guutumaan guutuutti fuula Waaqayyoo dura jiraatii; innis daandii namaa hunda ni toʼata.
Thi for HERRENS Øjne er Menneskets Veje, grant følger han alle dets Spor;
22 Balleessaan nama hamaa isuma qabaata; funyoon cubbuu isaa jabeessee isa qaba.
den gudløse fanges af egen Brøde og holdes fast i Syndens Reb;
23 Inni sababii adabamuu dhabeef duʼa; guddinni gowwummaa isaas karaa irraa isa balleessa.
han dør af Mangel paa Tugt, gaar til ved sin store Daarskab.
