Fakkeenya 31
1 Jecha Lemuuʼeel mootichaa kan haati isaa isa barsiifte:
Ord av kong Lemuel, profetord som mor hans prenta inn i honom:
2 “Maali yaa ilma ko, maali yaa ilma gadameessa ko, maali yaa ilma wareega ko,
Kva skal eg segja, son min, ja kva, du mitt livs son, ja kva, du min lovnads-son?
3 humna kee dubartoota irratti, jabina kee warra mootota balleessan irratti hin fixin.
Gjev ikkje kvende di kraft, og far ikkje vegar som tynar kongar!
4 “Yaa Lemuuʼeel, wanni kun moototaaf hin malu; daadhii wayinii dhuguun moototaaf hin malu; dhugaatii cimaatti gaggabuunis bulchitootaaf hin malu;
Ei sømer det seg, Lemuel, for kongar, ei kongar sømer det seg å drikka vin, og ei for hovdingar å spyrja etter rusdrykk.
5 kunis akka isaan dhuganii waan seerri jedhu dagatanii warra hacuucaman hunda mirga isaanii hin dhowwanneef.
For drikk han, vil han gløyma kva som lov er, og venda retten fyre alle arminger.
6 Warra baduuf jiraniif dhugaatii cimaa, warra jireenyi itti hadhaaʼeef daadhii wayinii kenni;
Lat han få rusdrykk som er åt å gå til grunns, og han få vin som gjeng med sorg i sjæli.
7 isaan dhuganii hiyyummaa isaanii haa irraanfatan; rakkina isaaniis deebiʼanii hin yaadatin.
At han kann drikka og si armod gløyma, og ikkje lenger minnast møda si.
8 “Warra ofii isaaniitiif dubbachuu hin dandeenyeef, mirga warra gatamaniitiifis falmi.
Lat upp din munn for mållaus mann, for alle deira sak som gjeng mot undergang!
9 Afaan kee banadhu; murtii qajeelaas kenni; mirga hiyyeeyyiitii fi rakkattootaatiif falmi.”
Lat upp din munn og rettvist døm, lat armingen og fatigmannen få sin rett!
10 Niitii amala gaarii qabdu eenyutu argachuu dandaʼa? Isheen lula diimaa caalaa gati qabeettii dha.
Ei dugande kona, kven finn vel ei slik? Høgre stend ho i pris enn perlor.
11 Dhirsi ishee guddisee ishee amanata; inni waan faayidaa qabu tokko illee hin dhabu.
Mannsens hjarta lit på henne, og vinning vantar ikkje.
12 Isheen bara jireenya ishee guutuu waan gaarii isaaf fiddi malee isa hin miitu.
Ho gjer honom godt og inkje vondt alle sine livedagar.
13 Isheen suufii fi quncee talbaa barbaaddee harka ishee kan hojii jaallatuun footi.
Ho syter for ull og lin, og henderne strævar med hugnad.
14 Isheen akkuma doonii daldalaatti lafa fagoodhaa nyaata ishee fidatti.
Ho er som kaupmanna-skip, langt burtantil fær ho si føda.
15 Isheen utuu lafti hin bariʼin hirribaa kaatee maatii isheetiif nyaata kenniti; xomboreewwan isheefis hojii qooddi.
Og uppe er ho i otta, og gjev sin huslyd mat og etlar åt ternone ut.
16 Isheen lafa qotiisaa hubattee ilaaltee bitti; waan hojjettee argattu keessaa wayinii dhaabdi.
Ho stilar på ein åker og fær han, for det ho med henderne tener ho plantar ein vingard.
17 Isheen jabinaan mudhii ishee hidhattee hojiidhaaf irree ishee jabeeffatti.
Kraft ho bind seg til belte um livet og gjer sine armar sterke.
18 Isheen akka daldalli ishee buʼaa qabu hubatti; ibsaan ishees halkaniin hin dhaamu.
Ho merkar at hushaldet hennar gjeng godt, då sloknar’kje lampa hennar um natti.
19 Mukni itti jirbii maran harka ishee keessa jira; quba isheetiin immoo calii qabatti.
Ho retter henderne ut etter rokken, og fingrarne tek til teinen.
20 Isheen hiyyeessaaf harka hiixatti; dhabaadhaaf illee harka balʼifti.
Ho opnar handi for armingen, retter ho ut til fatigmannen.
21 Yoo cabbiin buʼe illee isheen maatii isheetiif hin yaaddoftu; isaan hundinuu uffata bildiimaa uffataniiruutii.
Ei ræddast ho snø for huset sitt, for alt hennar hus er klædt i skarlaks-ty.
22 Isheen wayyaa siree dhaʼatti; uffata dhiilgee quncee talbaa haphii irraa hojjetames uffatti.
Ho gjer seg tæpe og klær seg i finaste lin og purpur.
23 Dhirsi ishee yommuu karra magaalaa dura, jaarsolii biyyaa gidduu taaʼu ni kabajama.
Hennar mann er kjend i portarne, der han sit til tings med dei fremste i landet.
24 Isheen wayyaa quncee talbaa dhooftee gurgurti; daldaltootaafis sabbata dhiʼeessiti.
Linskjortor gjer ho og sel, og belte gjev ho til kramkaren.
25 Isheen jabinaa fi ulfina uffatti; bara dhufaa jiruttis kolfuu dandeessi.
Kraft og vyrdnad er klædnaden hennar, og ho lær åt dagen som kjem.
26 Afaan ishee ogummaadhaan banatti; gorsi gara laafinaas arraba ishee irra jira.
Ho let upp munnen med visdom, mild upplæring ho gjev med si tunga.
27 Isheen mana ishee toʼatti; isheen buddeena dhibaaʼummaas hin nyaattu.
Koss det gjeng i huset agtar ho på, og ei et ho brød i letingskap.
28 Ijoolleen ishee kaʼanii, eebbifamtuu jedhuun; dhirsi ishees akkasuma jedhaan; akkana jedhees ishee jaja:
Fram stig hennar søner og prisar ho sæl, og mannen syng henne lov:
29 “Dubartoonni hedduun waan gaarii hojjetu; ati garuu isaan hunda caalta.”
«Mange kvende stod høgt i dugleik, men du gjeng yver deim alle.»
30 Simboon nama gowwoomsa; miidhaginnis ni darba; dubartiin Waaqayyoon sodaattu garuu galateeffamtuu dha.
Vænleik er fals og fagerskap fåfengd; ei kona som ottast Herren, skal prisast.
31 Buʼaa harka ishee kennaafii; hojiin ishee karra magaalaa duratti ishee haa jaju.
Lat ho få det ho vann med henderne sine, og pris i portarne av sine verk.
