< Fakkeenya 3 >

1 Yaa ilma ko, barumsa ani siif kennu hin dagatin; ajaja koos garaatti qabadhu;
Son min, gløym ikkje læra mi! Lat hjarta varveitsla bodi mine!
2 isaan bara baayʼee fi umurii dheeraa, nagaa fi badhaadhummaa siif dabaluutii.
For livetid lang og livs-år i mengd og velferd dei gjev deg i rikaste mål.
3 Jaalallii fi amanamummaan yoom iyyuu sirraa hin fagaatin; morma keetti hidhadhu; gabatee garaa kee irrattis barreeffadhu.
Lat ei kjærleik og truskap vika frå deg, men bitt deim um halsen på deg, skriv deim på di hjartetavla!
4 Ati karaa kanaan fuula Waaqaatii fi fuula namaa duratti surraa fi maqaa gaarii ni argatta.
Då vinn du ynde og fær godt vit for augo på Gud og menneskje.
5 Garaa kee guutuun Waaqayyoon amanadhu; hubannaa kees hin abdatin;
Lit på Herren av heile ditt hjarta men set ikkje lit til ditt vit!
6 karaa kee hunda keessatti isa dursi; innis daandii kee siif qajeelcha.
Tenk på honom i all di ferd! So jamnar han dine vegar.
7 Ani ogeessa ofiin hin jedhin; Waaqayyoon sodaadhu; waan hamaa irraas fagaadhu.
Ver ikkje vis i eigne augo, ottast Herren og vik frå det vonde.
8 Wanni kun dhagna keetiif fayyaa kenna; lafee kee illee ni haaromsa.
Det vert til helsebot for holdet ditt, og kveik for beini dine.
9 Qabeenya keetiin, mataa midhaan keetii hundaanis Waaqayyoon kabaji;
Æra Herren med eiga di og med fyrstegrøda av all di avling.
10 yoos gombisaan kee hamma irraan dhangalaʼutti guutama; iddoon cuunfaa wayinii keetiis daadhiidhaan guutamee irraan dhangalaʼa.
Då vert dine lødor rikleg fyllte, og safti renn yver i persorne dine.
11 Yaa ilma ko, adabbii Waaqayyoo hin tuffatin; dheekkamsa isaas hin jibbin.
Son min, ei du vanvyrde Herrens age, og ver ikkje leid for hans refsing!
12 Waaqayyo akkuma abbaa ilma ofii isaa jaallatu tokkootti warra jaallatu ni adabaatii.
For Herren agar den han elskar, som ein far med den son han hev kjær.
13 Namni ogummaa argatu kan hubannaas argatu eebbifamaa dha;
Sæl den mann som hev funne visdom, og den mann som vinn seg vit!
14 ogummaan meetii caalaa faayidaa qabaatii; warqee caalaas buʼaa namaaf buusa.
For det er betre å kjøpa visdom enn sylv, og den vinning han gjev, er betre enn gull.
15 Gatiin ishee gatii lula diimaa caala; wanni ati akka malee hawwitu kam iyyuu isheedhaan wal qixxaachuu hin dandaʼu.
Dyrare er han enn perlor, av alle dine skattar er ingen som han.
16 Jireenyi dheeraan harka ishee mirgaa keessa jira; badhaadhummaa fi ulfinni harka ishee bitaa keessa jiru.
Langt liv hev han i høgre handi, og i vinstre rikdom og æra.
17 Karaan ishee karaa nama gammachiisuu dha; daandiin ishee hundis nagaa dha.
Hans vegar er hugnads-vegar, og alle hans stigar er velferd.
18 Isheen warra jabeessanii ishee qabataniif muka jireenyaa ti; warri itti cichanii ishee qabatan immoo ni eebbifamu.
Han er livsens tre for deim som grip han, og dei som held han fast, er sæle.
19 Waaqayyo ogummaadhaan hundee lafaa buuse; hubannaadhaanis samiiwwan iddoo isaanii kaaʼe;
Med visdom hev Herren grunnfest jordi, med vit hev han laga himmelen.
20 beekumsa isaatiin tuujubawwan gargar qoodaman; duumessoonnis fixeensa coccobsan.
Ved hans kunnskap fossa vatnet or djupi, og frå skyerne dryp det dogg.
21 Yaa ilma ko ogummaa fi hubannaa dhugaa eeggadhu; isaanis fuula kee duraa hin dhabamin;
Son min! Slepp ikkje augo av deim, tak vare på visdom og ettertanke!
22 isaan jireenya siif taʼu; morma kee miidhagsuufis faaya mormaa siif taʼu.
So skal dei vera liv for sjæli di og prydnad um halsen din.
23 Yoos ati karaa kee nagumaan deemta; miilli kees hin gufatu;
Då vandrar du trygt din veg og støyter ikkje din fot.
24 ati yoo raftu hin sodaattu; hirribni kees yoo ati raftu sitti miʼaawa.
Når du legg deg, so kvekk du’kje upp, men du ligg og søv so godt.
25 Balaa akkuma tasaa sitti dhufu yookaan badiisa hamoota galaafatu hin sodaatin;
Du skal ikkje ottast for bråstøkk, eller uver som yver ugudlege kjem.
26 Waaqayyo irkoo siif taʼaatii; akka miilli kee kiyyoodhaan hin qabamnes si eega.
For Herren skal vera di tiltru, og han skal vara din fot frå snara.
27 Ati yeroo waan tokko gochuudhaaf aangoo qabdutti, warra wanni gaariin isaaniif malu irraa waan sana hin hanqisin.
Haldt ei burte det gode frå deim som treng det, når det stend i di magt å gjeva det!
28 Utuu amma waa qabduu, ollaa keetiin, “Yeroo biraa deebiʼii kottu; ani bori siifin kennaatii” hin jedhin.
Seg ikkje til grannen din: «Gakk og kom att! Eg skal gjeva deg i morgon» - når du hev det no!
29 Ollaa kee kan si amanee si cina jiraatu miidhuuf jettee waan hamaa itti hin yaadin.
Tenk ikkje på vondt mot grannen din, når han bur trygt hjå deg!
30 Nama tokko utuu inni homaa si hin godhin akkasumaan hin miidhin.
Trætta ikkje med nokon utan grunn, når han ei hev gjort deg vondt!
31 Nama dabaatti hin hinaafin; yookaan karaa isaa tokko illee hin filatin.
Ovunda ikkje ein valdsmann, og vel ikkje nokon av alle hans vegar!
32 Waaqayyo nama jalʼaa ni jibbaatii; nama qajeelaa garuu ofitti aanfata.
For den falske er ei gruv for Herren, men med ærlege hev han umgang.
33 Abaarsi Waaqayyoo mana nama hamaa irra buʼa; inni garuu mana nama qajeelaa ni eebbisa.
Herrens forbanning er i huset hjå den gudlause, men heimen åt rettferdige velsignar han.
34 Inni qoostota of tuultotatti ni qoosa; warra gad of qabaniif immoo ayyaana kenna.
Gjeld det spottarar, so spottar han, men dei audmjuke gjev han nåde.
35 Ogeeyyiin ulfina dhaalu; gowwoota garuu inni ni qaanessa.
Vismenner erver æra, men dårer ber med seg skam til løn.

< Fakkeenya 3 >