< Fakkeenya 29 >
1 Namni ifannaa baayʼee booddee mataa jabaatu kam iyyuu akkuma tasaa caba; hin fayyus.
Hvo Nakken gør stiv, skønt revset tit, han knuses brat uden Lægedom.
2 Yommuu namni qajeelaan aangoo qabatutti, sabni ni ililcha; yommuu namni hamaan bulchu garuu sabni ni guunguma.
Er der mange retfærdige, glædes Folket, men råder de gudløse, sukker Folket.
3 Namni ogummaa jaallatu abbaa isaa gammachiisa; miiltoon sagaagaltuu garuu qabeenya isaa barbadeessa.
Hvo Visdom elsker, glæder sin Fader, hvo Skøger omgås, bortødsler Gods.
4 Mootiin murtii qajeelaadhaan biyyaaf nagaa buusa; kan mattaʼaaf gaggabu immoo biyya gargar qoqqooda.
Kongen grundfæster Landet med Ret, en Udsuger lægger det øde.
5 Namni ollaa isaa jaju, miilluma isaatiif kiyyoo kaaʼa.
Mand, der smigrer sin Næste, breder et Net for hans Fod.
6 Namni hamaan cubbuu ofii isaatiin qabama; qajeelaan garuu ni faarfata; ni ililchas.
I sin Brøde hildes den onde, den retfærdige jubler af Glæde.
7 Namni qajeelaan mirga hiyyeessaatiif dhaabata; namni hamaan garuu dhimma akkanaa hin qabu.
Den retfærdige kender de ringes Retssag; den gudløse skønner intet.
8 Qoostonni magaalaa jeequ; ogeeyyiin garuu aarii qabbaneessu.
Spottere ophidser Byen, men Vismænd, de stiller Vrede.
9 Yoo ogeessi gowwaa wajjin mana murtii dhaqe, gowwaan sun ni aara yookaan ni kolfa; nagaanis hin jiraatu.
Går Vismand i Rette med Dåre, vredes og ler han, alt preller af.
10 Namoonni dhiiga dheebotan, nama amanamaa jibbu; nama tolaas ajjeesuu barbaadu.
De blodtørstige hader lydefri Mand, de retsindige tager sig af ham.
11 Gowwaan guutumaan guutuutti aariitti of kenna; ogeessi garuu of qaba.
En Tåbe slipper al sin Voldsomhed løs, Vismand stiller den omsider.
12 Yoo bulchaan tokko soba dhaggeeffate, qondaaltonni isaa hundi ni hammaatu.
En Fyrste, som lytter til Løgnetale, får lufter gudløse Tjenere.
13 Hiyyeessaa fi namni nama cunqursu waan kanaan wal fakkaatu: Waaqayyo ija lachan isaaniitiifuu agartuu kenna.
Fattigmand og Blodsuger mødes, HERREN giver begges Øjne Glans.
14 Yoo mootiin tokko wal qixxummaadhaan hiyyeeyyiif murtii kenne, teessoon isaa bara baraan jabaatee dhaabata.
En Konge, der dømmer de ringe med Ret, hans Trone står fast evindelig.
15 Ulee fi ifannaan ogummaa kennu; daaʼimni akkasumatti gad dhiifame garuu haadha isaa salphisa.
Ris og Revselse, det giver Visdom, uvorn Dreng gør sin Moder Skam.
16 Yommuu hamoonni aangoo qabatan, cubbuutu baayʼata; qajeeltonni garuu kufaatii jaraa argu.
Bliver mange gudløse tiltager Synd; retfærdige ser med Fryd deres Fald.
17 Ilma kee adabadhu, inni nagaa siif kenna; lubbuu kees ni gammachiisa.
Tugt din Søn, så kvæger han dig og bringer din Sjæl, hvad der smager.
18 Iddoo mulʼanni hin jirretti sabni gad dhiisii taʼa; namni seera eegu garuu eebbifamaa dha.
Uden Syner forvildes et Folk; salig den, der vogter på Loven.
19 Garbichi dubbii afaanii qofaan hin sirreeffamu; inni yoo hubate illee deebii hin kennuutii.
Med Ord lader Træl sig ikke tugte, han fatter dem vel, men adlyder ikke.
20 Ati nama jarjarsuun dubbatu argitee? Isa irra gowwaatu abdii caalu qaba.
Ser du en Mand, der er hastig til Tale, for en Tåbe er der snarere Håb end for ham.
21 Nama garbicha ofii isaa ijoollummaa isaatii jalqabee qanansiisu, galgalli isaa rakkina.
Forvænner man sin Træl fra ung, vil han til sidst være Herre.
22 Namni aaru lola kakaasa; kan dafee aarus cubbuu hedduu hojjeta.
Hidsig Mand vækker Strid, vredladen Mand gør megen Synd.
23 Of tuulummaan namaa isuma gad deebisa; namni hafuuraan gad of qabu garuu ulfina argata.
Et Menneskes Hovmod ydmyger ham, den ydmyge opnår Ære.
24 Namni hattuu wajjin qooddatu lubbuu ofii isaa jibba; inni ni kakata; garuu waan tokko illee hin himu.
Hæleren hader sit Liv, han hører Forbandelsen, men melder intet.
25 Nama sodaachuun kiyyoo namatti taʼa; kan Waaqayyoon amanatu garuu nagaadhaan jiraata.
Frygt for Mennesker leder i Snare, men den, der stoler på HERREN, er bjærget.
26 Namni hedduun bulchaa biratti surraa argachuu barbaada; murtiin qajeelaan garuu Waaqayyo biraa dhufa.
Mange søger en Fyrstes Gunst; Mands Ret er dog fra HERREN.
27 Qajeelaan sobduu xireeffata; hamaan immoo nama tolaa jibba.
Urettens Mand er retfærdiges Gru, hvo redeligt vandrer, gudløses Gru.