< Fakkeenya 13 >
1 Ilmi ogeessi gorsa abbaa isaa dhagaʼa; qoostuun namaa immoo dheekkamsa hin dhaggeeffatu.
Viis Søn elsker tugt, spotter hører ikke på skænd.
2 Namni waan afaan isaatii baʼuun waan gaariin gammada; namni hin amanamne garuu jeequmsaaf ariifata.
Af sin Munds Frugt nyder en Mand kun godt, til Vold står troløses Hu.
3 Namni arraba isaa eeggatu, jireenya isaa eeggata; kan of eeggachuu malee dubbatu immoo baduuf ariifata.
Vogter man Munden, bevarer man Sjælen, den åbenmundede falder i Våde.
4 Fedhiin dhibaaʼaa yoom iyyuu hin guutamu; fedhiin nama jabaatee hojjetuu immoo guutumaan ni milkaaʼa.
Den lade attrår uden at få, men flittiges Sjæl bliver mæt.
5 Namni qajeelaan soba jibba; namni hamaan garuu qaanii fi salphina fida.
Den retfærdige hader Løgnetale, den gudløse spreder Skam og Skændsel.
6 Qajeelummaatu nama tolaa tiksa; hamminni garuu cubbamaa galaafata.
Retfærd skærmer, hvo lydefrit vandrer, Synden fælder de gudløse.
7 Namni tokko sooressa of fakkeessa; garuu homaa hin qabu; tokko immoo hiyyeessa of fakkeessa; garuu qabeenya guddaa qaba.
Mangen lader rig og ejer dog intet, mangen lader fattig og ejer dog meget.
8 Soorumni nama tokkoo furii jireenya isaa taʼuu dandaʼa; hiyyeessi garuu ifannaa hin dhagaʼu.
Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv, Fattigmand får ingen Trusel at høre.
9 Ifni nama qajeelaa akka gaarii ifa; ibsaan nama hamaa garuu ni dhaama.
Retfærdiges Lys bryder frem, gudløses Lampe går ud.
10 Of tuulummaan lola qofa baayʼisa; ogummaan garuu warra gorsa dhagaʼan biratti argamti.
Ved Hovmod vækkes kun Splid, hos dem, der lader sig råde, er Visdom.
11 Maallaqni karaa sobaatiin dhufu dafee bada; namni xinnoo xinnoon maallaqa walitti qabatu garuu ni kuufata.
Rigdom, vundet i Hast, smuldrer hen, hvad der samles Håndfuld for Håndfuld, øges.
12 Abdiin lafa irra harkifatu garaa nama dhukkubsa; hawwiin guutamu garuu muka jireenyaa ti.
At bie længe gør Hjertet sygt, opfyldt Ønske er et Livets Træ.
13 Namni gorsa tuffatu badiisa ofitti fida; kan ajaja ulfeessu immoo badhaasa argata.
Den, der lader hånt om Ordet, slås ned, den, der frygter Budet, får Løn.
14 Barsiisni nama ogeessaa burqaa jireenyaa ti; kiyyoo duʼaa irraas nama deebisa.
Vismands Lære er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.
15 Hubannaan gaariin surraa argamsiisa; karaan warra hin amanamnee garuu badiisatti isaan geessa.
God Forstand vinder Yndest, troløses Vej er deres Undergang.
16 Namni qalbii qabu kam iyyuu beekumsaan hojjeta; gowwaan immoo gowwummaa isaa mulʼisa.
Hver, som er klog, går til Værks med Kundskab, Tåben udfolder Dårskab.
17 Ergamaan hamaan rakkoo keessa seena; ergamaan amanamaan garuu fayyina fida.
Gudløs Budbringer går det galt, troværdigt Bud bringer Lægedom.
18 Namni adabamuu jibbu ni hiyyooma; ni qaanaʼas; kan sirreeffama kabaju immoo ulfina argata.
Afvises Tugt, får man Armod og Skam; agtes på Revselse, bliver man æret.
19 Hawwiin guutame namatti miʼaawa; gowwoonni garuu waan hamaa irraa deebiʼuu balfu.
Opfyldt Ønske er sødt for Sjælen, at vige fra ondt er Tåber en Gru.
20 Namni nama ogeessa wajjin deemu ogeessa taʼa, michuun gowwootaa garuu ni miidhama.
Omgås Vismænd, så bliver du viis, ilde faren er Tåbers Ven.
21 Wanni hamaan cubbamoota ariʼata; badhaadhummaan immoo badhaasa qajeelotaa ti.
Vanheld følger Syndere, Lykken når de retfærdige.
22 Namni gaariin ilmaan ilmaan isaatiif dhaala dabarsa; qabeenyi nama cubbamaa garuu qajeeltotaaf kuufama.
Den gode efterlader Børnebrn Arv, til retfærdige gemmes Synderens Gods.
23 Qonnaan hiyyeessaa midhaan guddaa baasa; murtiin jalʼaan garuu haxaaʼee duraa balleessa.
På Fattigfolks Nyjord er rigelig Føde, mens mangen rives bort ved Uret.
24 Namni harcummee qusatu ilma isaa jibba; kan ilma ofii jaallatu immoo ilaallachaa isa adaba.
Hvo Riset sparer, hader sin Søn, den, der elsker ham, tugter i Tide.
25 Namni qajeelaan hamma quufutti nyaata; garaan nama hamaa garuu ni beelaʼa.
Den retfærdige spiser, til Sulten er stillet, gudløses Bug er tom.