< Naahoom 3 >

1 Magaalattii dhiigaatiif, kan sobaan guutamteef, kan saamichaan guutamteef, kan warri hammina hojjetan keessaa hin dhabamne sanaaf wayyoo!
Қанлиқ шәһәргә вай! У ялғанчилиқ, зулум-зораванлиқ билән толған, У олҗа елиштин һеч қол үзгән әмәс!
2 Iyyi qaccee, kakaksuun gommaa, gulufuun fardaa, didichuun gaarii lolaa ni dhagaʼama!
Аһ, қамчиниң қарсилдашлири! Чақлириниң дақаңшиватқан, Атларниң чапчиватқан, Пиңилдап кетиватқан җәң һарвулириниң садалири!
3 Abbaan fardaa ni gulufa; goraadeen ni balaqqisa; eeboon ni calaqqisa! Balaan hedduun nama irra gaʼeera; namni baayʼeen duʼeera; reeffi lakkoobsa hin qabu; namoonnis reeffa isaaniitti gufatu;
Қара, атлиқ ләшкәрләрниң қаңқишлири, Қиличларниң валилдашлири, Нәйзиләрниң палилдашлири, Өлтүрүлгәнләрниң көплүги, Өлүкләр дога-дога! Җәсәтләрниң сани йоқтур; Улар җәсәтләргә путлишиду.
4 kun hundi sababii baayʼina sagaagalummaa sagaagaltuu, giiftii falfaltootaa, kan sagaagaltummaa isheetiin saboota, tolcha isheetiin immoo uummata garboomsite sanaatiin taʼe.
— Сеһирләрниң пири у, — Әлләрни паһишивазлиғи, Җәмәтләрни сеһирлири билән сетиветиду; Сән шеринсухән паһишиниң нурғун паһишиликлири түпәйлидин,
5 Waaqayyo Waan Hunda Dandaʼu akkana jedha: “Ani sitti kaʼeen jira. Ani uffata kee fuula keetti ol soqola. Ani sabootatti qullaa kee, mootummootatti immoo qaanii kee nan mulʼisa.
Мана, Мән саңа қаршилишип чиққанмән, — — дәйду самавий қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар, Көңлигиңниң етигини қайрип йүзүңгә йепип, сени ашкарилаймән, Әлләргә уят йәрлириңни, Падишаһлиқларға номусуңни көрситимән.
6 Ani xuriidhaan sin faala; akka malee sin tuffadha; waan kolfaa illee sin godha.
Үстүңгә ниҗасәтни ташлаймән, Сени шәрмәндичиликтә қалдуримән, Сени рәсва қилимән.
7 Namni si argu hundi sirraa baqatee, ‘Nanawween baduutti jirti; eenyutu booʼaaf?’ siin jedha. Ani nama si jajjabeessu tokko illee eessaa argadha?”
Вә шундақ болидуки, Сени көргәнләрниң һәммиси сәндин қечип: — «Нинәвә вәйран қилинди! Униң үчүн ким һаза тутиду?» — дәйду; Мән саңа тәсәлли бәргүчиләрни нәдин тепип беримән?
8 Ati, Nooʼi Amoon biyya laga Abbayyaa irraa kan bishaaniin marfamte sana caaltaa? Lagni daʼoo ishee ti; bishaanis dallaa ishee ti.
Сән дәрияларниң оттурисида турған, Әтрапида сулар болған, Истиһками деңиз болған, Сепили деңиз болған Но-Амон шәһиридин әвзәлмусән?
9 Itoophiyaa fi Gibxi jabina ishee kan dhuma hin qabnee dha; Fuuxii fi Liibiyaan tumsitoota ishee ti.
Ефиопийәму, Мисирму униң күч-қудрити еди, Уларниң күчи чәксиз еди; Пут һәм Ливийәликләр униңға ярдәмчи еди;
10 Taʼus isheen boojiʼamtee biyya ormaatti geeffamte. Daaʼimman ishee mataa daandii hundaa irratti miciriqfamanii dhuman. Namoota ishee ulfaatootti ixaa buufatanii namoonni ishee gurguddoonni hundinuu foncaadhaan hidhaman.
Уму елип кетилип, әсирликкә чүшкән; Барлиқ коча бешида бовақлири чөрүп ташливетилди; Улар униң мөтивәрлири үчүн чәк ташлиди, Униң барлиқ әрбаблири зәнҗирдә бағланған еди.
11 Atis ni machoofta; ni dhokattas; diina jalaa baʼuufis daʼoo barbaaddatta.
Сәнму мәс болисән; Сән мөкүнүвалисән; Сән дүшмәндин һимайә издәп жүрисән;
12 Daʼoon kee hundi mukkeen harbuu kanneen ija jalqabatti bilchaate qaban fakkaata; yeroo mukkeen sun hurgufamanitti iji isaanii afaan nama waa nyaatuu keessa buʼa.
Сениң барлиқ истиһкамлириң худди тунҗа мевигә киргән әнҗир дәриғиниң әнҗирлиригә охшайду; Бирла силкисә, улар йегүчиниң ағзиға чүшиду.
13 Mee raayyaawwan kee ilaali; isaan hundinuu dubartoota! Karrawwan biyya keetii diinota keetiif balʼatanii banamanii jiru; ibiddis danqaraa isaanii gubee fixeera.
Мана, хәлқиң шәһириңдә қиз-аяллардәк болуп қалди; Зиминиңниң қовуқлири дүшмәнлириңгә кәң ичилиду; От төмүр тақақлириңни йәп кетиду.
14 Utuu hin marfamin bishaan waraabbadhu; humna hittisaa kee jajjabeeffadhu! Suphee tolfadhu; dhoqqee suphee dhiittadhu; xuubii tolfadhu.
Әнди муһасиригә тәйярлиқ қилип су тартип қой! Қорғанлириңни мустәһкәмлә! Сеғиз топидин лай етип, Һак лайни чәйләп қой! Хумданни раслап қой!
15 Achitti ibiddi si fixa; goraadeenis si cicciree akkuma korophisaas si barbadeessa. Akka korophisaa hori; akkuma hawwaannisaa baayʼadhu.
От сени шу йәрдә йәп кетиду; Қилич сени үзүп ташлайду; У сени чекәткә личинкисидәк йәватиду; Әнди өзүңни чекәткә личинкилиридәк көп қил, Чекәткидәк өзүңни зор көп қил!
16 Ati hamma isaan urjii samii caalaa baayʼatanitti daldaltoota kee baayʼifatteerta; isaan garuu akkuma hawwaannisaa biyyatii qullaa hambisanii ergasii barrisanii deemu.
Сән содигәрлириңни асмандики юлтузлардин көп қилдиң; Мана, чекәткә личинкиси қанат чиқирип, учуп кетиду!
17 Eegdonni kee akkuma hawwaannisaa ti; qondaaltonni kees akkuma tuuta hawwaannisaa kan guyyaa qabbanaa dallaa irra qubatuu ti; yeroo aduun baatu garuu barrisanii badu; namni tokko iyyuu gara isaan dhaqan hin beeku.
Сениң әрбаблириң чекәткиләрдәк, Сәрдарлириң миҗир-миҗир чақчиқизлардәк болиду; Мана улар соғ күнидә читлар ичигә киривелип макан қилиду; Қуяш чиққанда, улар қечип кетиду, Барған йерини тапқили болмайду.
18 Yaa mootii Asoor tiksoonni kee ni mugu; namoonni kee ulfaatoon boqochuuf gad ciciisaniiru. Namoonni kee nama walitti isaan qabu dhabanii tulluuwwan irratti bibittinnaaʼaniiru.
Чопанлириң үгдәп қалди, и Асурийәниң падишаси; Сениң ақсүнәклириң җим ятиду; Хәлқиң тағлар үстигә тарқилип кәтти, Һеч ким уларни жиғмайду;
19 Wanni tokko iyyuu madaa kee fayyisuu hin dandaʼu; miidhamni kees kan duʼaan si gaʼuu dha. Namni oduu waaʼee keetii dhagaʼu hundinuu kufaatii keetti harka walitti rurrukuta; gara jabina kee kan dhuma hin qabne sanaan eenyutu hin miidhamin?
Сениң яраң давасиз, Сениң зәхмиң еғирдур; Хәвириңни аңлиғанларниң һәммиси үстүңдин чавак чалиду; Чүнки тохтавсиз рәзиллигиң кимниң бешиға кәлмигәнду?

< Naahoom 3 >