< Luqaas 15 >

1 Gaaf tokko warri qaraxa fuudhanii fi cubbamoonni hundi Yesuusin dhaggeeffachuudhaaf isa biratti walitti qabamaa turan.
ତଦା କରସଞ୍ଚାଯିନଃ ପାପିନଶ୍ଚ ଲୋକା ଉପଦେଶ୍କଥାଂ ଶ୍ରୋତୁଂ ଯୀଶୋଃ ସମୀପମ୍ ଆଗଚ୍ଛନ୍|
2 Fariisonnii fi barsiistonni seeraa garuu, “Namichi kun cubbamoota simata; isaan wajjinis ni nyaata” jedhanii guunguman.
ତତଃ ଫିରୂଶିନ ଉପାଧ୍ୟାଯାଶ୍ଚ ୱିୱଦମାନାଃ କଥଯାମାସୁଃ ଏଷ ମାନୁଷଃ ପାପିଭିଃ ସହ ପ୍ରଣଯଂ କୃତ୍ୱା ତୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଭୁଂକ୍ତେ|
3 Yesuusis akkana jedhee fakkeenya kana isaanitti hime;
ତଦା ସ ତେଭ୍ୟ ଇମାଂ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତକଥାଂ କଥିତୱାନ୍,
4 “Isin keessaa namni hoolota dhibba qabu tokko yoo hoolaan tokko jalaa bade, hoolota sagaltamii sagallan kaan lafa tikaatti dhiisee hamma hoolaa bade sana argatutti kan barbaaduu hin deemne eenyu?
କସ୍ୟଚିତ୍ ଶତମେଷେଷୁ ତିଷ୍ଠତ୍ମୁ ତେଷାମେକଂ ସ ଯଦି ହାରଯତି ତର୍ହି ମଧ୍ୟେପ୍ରାନ୍ତରମ୍ ଏକୋନଶତମେଷାନ୍ ୱିହାଯ ହାରିତମେଷସ୍ୟ ଉଦ୍ଦେଶପ୍ରାପ୍ତିପର୍ୟ୍ୟନତଂ ନ ଗୱେଷଯତି, ଏତାଦୃଶୋ ଲୋକୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ କ ଆସ୍ତେ?
5 Yommuu argatus gammadee gatiittii isaa irratti baatee,
ତସ୍ୟୋଦ୍ଦେଶଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ହୃଷ୍ଟମନାସ୍ତଂ ସ୍କନ୍ଧେ ନିଧାଯ ସ୍ୱସ୍ଥାନମ୍ ଆନୀଯ ବନ୍ଧୁବାନ୍ଧୱସମୀପୱାସିନ ଆହୂଯ ୱକ୍ତି,
6 mana isaatti gala. Innis michoota isaatii fi olloota isaa walitti waamee, ‘Ani hoolaa koo kan bade sana argadheeraatii na wajjin gammadaa’ jedha.
ହାରିତଂ ମେଷଂ ପ୍ରାପ୍ତୋହମ୍ ଅତୋ ହେତୋ ର୍ମଯା ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆନନ୍ଦତ|
7 Ani isinittin hima; sababii qajeeltota qalbii jijjiirrachuun isaan hin barbaachifne sagaltamii sagalii irra sababii cubbamaa qalbii jijjiirratu tokkootiif samii keessatti gammachuun guddaan akkasuma ni taʼa.
ତଦ୍ୱଦହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି, ଯେଷାଂ ମନଃପରାୱର୍ତ୍ତନସ୍ୟ ପ୍ରଯୋଜନଂ ନାସ୍ତି, ତାଦୃଶୈକୋନଶତଧାର୍ମ୍ମିକକାରଣାଦ୍ ଯ ଆନନ୍ଦସ୍ତସ୍ମାଦ୍ ଏକସ୍ୟ ମନଃପରିୱର୍ତ୍ତିନଃ ପାପିନଃ କାରଣାତ୍ ସ୍ୱର୍ଗେ ଽଧିକାନନ୍ଦୋ ଜାଯତେ|
8 “Yookaan mee dubartii saantima meetii kudhan qabdu jalaa tokko badeera haa jennuu; isheen ibsaa qabsiifattee, manas hartee hamma saantima sana argatutti jabeessitee hin barbaaddattuu?
ଅପରଞ୍ଚ ଦଶାନାଂ ରୂପ୍ୟଖଣ୍ଡାନାମ୍ ଏକଖଣ୍ଡେ ହାରିତେ ପ୍ରଦୀପଂ ପ୍ରଜ୍ୱାଲ୍ୟ ଗୃହଂ ସମ୍ମାର୍ଜ୍ୟ ତସ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତିଂ ଯାୱଦ୍ ଯତ୍ନେନ ନ ଗୱେଷଯତି, ଏତାଦୃଶୀ ଯୋଷିତ୍ କାସ୍ତେ?
9 Isheenis yommuu argatutti michoota isheetii fi olloota ishee walitti waamtee, ‘Ani saantima koo kan bade sana argadheeraatii na wajjin gammadaa’ jetti.
ପ୍ରାପ୍ତେ ସତି ବନ୍ଧୁବାନ୍ଧୱସମୀପୱାସିନୀରାହୂଯ କଥଯତି, ହାରିତଂ ରୂପ୍ୟଖଣ୍ଡଂ ପ୍ରାପ୍ତାହଂ ତସ୍ମାଦେୱ ମଯା ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆନନ୍ଦତ|
10 Ani isinittin hima; sababii cubbamaa qalbii jijjiirratu tokkootiif ergamoonni Waaqaa akkasuma ni gammadu.”
ତଦ୍ୱଦହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱ୍ୟାହରାମି, ଏକେନ ପାପିନା ମନସି ପରିୱର୍ତ୍ତିତେ, ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦୂତାନାଂ ମଧ୍ୟେପ୍ୟାନନ୍ଦୋ ଜାଯତେ|
11 Yesuus ittuma fufee akkana jedhe; “Namicha ilmaan lama qabu tokkotu ture.
ଅପରଞ୍ଚ ସ କଥଯାମାସ, କସ୍ୟଚିଦ୍ ଦ୍ୱୌ ପୁତ୍ରାୱାସ୍ତାଂ,
12 Ilmi quxisuun abbaa isaatiin ‘Yaa abbaa ko, qabeenya kee irraa qooda na gaʼu naa kenni’ jedhe. Abbaanis qabeenya isaa lamaan isaaniitiif ni hire.
ତଯୋଃ କନିଷ୍ଠଃ ପୁତ୍ରଃ ପିତ୍ରେ କଥଯାମାସ, ହେ ପିତସ୍ତୱ ସମ୍ପତ୍ତ୍ୟା ଯମଂଶଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟାମ୍ୟହଂ ୱିଭଜ୍ୟ ତଂ ଦେହି, ତତଃ ପିତା ନିଜାଂ ସମ୍ପତ୍ତିଂ ୱିଭଜ୍ୟ ତାଭ୍ୟାଂ ଦଦୌ|
13 “Ilmi quxisuun sunis utuu hin turin waan qabu hunda walitti qabatee biyya fagoo dhaqe; achittis qabeenya isaa jireenya bashannanuu irratti balleesse.
କତିପଯାତ୍ କାଲାତ୍ ପରଂ ସ କନିଷ୍ଠପୁତ୍ରଃ ସମସ୍ତଂ ଧନଂ ସଂଗୃହ୍ୟ ଦୂରଦେଶଂ ଗତ୍ୱା ଦୁଷ୍ଟାଚରଣେନ ସର୍ୱ୍ୱାଂ ସମ୍ପତ୍ତିଂ ନାଶଯାମାସ|
14 Erga inni waan hunda fixee booddee beelli hamaan biyya sanatti buʼe; innis rakkachuu jalqabe.
ତସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱଧନେ ୱ୍ୟଯଂ ଗତେ ତଦ୍ଦେଶେ ମହାଦୁର୍ଭିକ୍ଷଂ ବଭୂୱ, ତତସ୍ତସ୍ୟ ଦୈନ୍ୟଦଶା ଭୱିତୁମ୍ ଆରେଭେ|
15 Kanaafuu dhaqee lammiiwwan biyyasii keessaa isa tokkotti gale; namichi sunis akka inni booyyee tiksuuf lafa tikaatti isa erge.
ତତଃ ପରଂ ସ ଗତ୍ୱା ତଦ୍ଦେଶୀଯଂ ଗୃହସ୍ଥମେକମ୍ ଆଶ୍ରଯତ; ତତଃ ସତଂ ଶୂକରୱ୍ରଜଂ ଚାରଯିତୁଂ ପ୍ରାନ୍ତରଂ ପ୍ରେଷଯାମାସ|
16 Gurbichis qola booyyeen nyaattu sana nyaatee garaa guutachuu kajeela ture; garuu namni tokko iyyuu waa isatti hin kennu ture.
କେନାପି ତସ୍ମୈ ଭକ୍ଷ୍ୟାଦାନାତ୍ ସ ଶୂକରଫଲୱଲ୍କଲେନ ପିଚିଣ୍ଡପୂରଣାଂ ୱୱାଞ୍ଛ|
17 “Innis yommuu of beeketti akkana jedhe; ‘Tajaajiltoonni mana abbaa kootti qacaraman hammamitu buddeena gaʼee irraa hafu qaba! Ani garuu asitti beelaan nan duʼa.
ଶେଷେ ସ ମନସି ଚେତନାଂ ପ୍ରାପ୍ୟ କଥଯାମାସ, ହା ମମ ପିତୁଃ ସମୀପେ କତି କତି ୱେତନଭୁଜୋ ଦାସା ଯଥେଷ୍ଟଂ ତତୋଧିକଞ୍ଚ ଭକ୍ଷ୍ୟଂ ପ୍ରାପ୍ନୁୱନ୍ତି କିନ୍ତ୍ୱହଂ କ୍ଷୁଧା ମୁମୂର୍ଷୁଃ|
18 Ani kaʼeen abbaa kootti deebiʼee akkana jedhaan; “Yaa abbaa ko, ani samii fi sitti cubbuu hojjedheera.
ଅହମୁତ୍ଥାଯ ପିତୁଃ ସମୀପଂ ଗତ୍ୱା କଥାମେତାଂ ୱଦିଷ୍ୟାମି, ହେ ପିତର୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ତୱ ଚ ୱିରୁଦ୍ଧଂ ପାପମକରୱମ୍
19 Siʼachi ilma kee jedhamuun naaf hin malu; tajaajiltoota kee keessaa akka isa tokkootti na ilaali.”’
ତୱ ପୁତ୍ରଇତି ୱିଖ୍ୟାତୋ ଭୱିତୁଂ ନ ଯୋଗ୍ୟୋସ୍ମି ଚ, ମାଂ ତୱ ୱୈତନିକଂ ଦାସଂ କୃତ୍ୱା ସ୍ଥାପଯ|
20 Innis kaʼee gara abbaa isaa dhaqe. “Garuu utuu inni fagoo jiruu abbaan isaa isa argee akka malee garaa laafeef; gara ilma isaattis fiigee itti marmee dhungate.
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ଉତ୍ଥାଯ ପିତୁଃ ସମୀପଂ ଜଗାମ; ତତସ୍ତସ୍ୟ ପିତାତିଦୂରେ ତଂ ନିରୀକ୍ଷ୍ୟ ଦଯାଞ୍ଚକ୍ରେ, ଧାୱିତ୍ୱା ତସ୍ୟ କଣ୍ଠଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ତଂ ଚୁଚୁମ୍ବ ଚ|
21 “Gurbichis, ‘Yaa abbaa ko, ani samii fi sitti cubbuu hojjedheera; siʼachi ilma kee jedhamuun naaf hin malu’ jedheen.
ତଦା ପୁତ୍ର ଉୱାଚ, ହେ ପିତର୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ତୱ ଚ ୱିରୁଦ୍ଧଂ ପାପମକରୱଂ, ତୱ ପୁତ୍ରଇତି ୱିଖ୍ୟାତୋ ଭୱିତୁଂ ନ ଯୋଗ୍ୟୋସ୍ମି ଚ|
22 “Abbaan isaa garuu garboota isaatiin akkana jedhe; ‘Dafaatii uffata uffata hunda caalu fidaa isatti uffisaa; quba isaatti qubeelaa, miilla isaattis kophee kaaʼaa.
କିନ୍ତୁ ତସ୍ୟ ପିତା ନିଜଦାସାନ୍ ଆଦିଦେଶ, ସର୍ୱ୍ୱୋତ୍ତମୱସ୍ତ୍ରାଣ୍ୟାନୀଯ ପରିଧାପଯତୈନଂ ହସ୍ତେ ଚାଙ୍ଗୁରୀଯକମ୍ ଅର୍ପଯତ ପାଦଯୋଶ୍ଚୋପାନହୌ ସମର୍ପଯତ;
23 Dibicha gabbataa fidaatii qalaa; haa nyaannuu; haa gammannus.
ପୁଷ୍ଟଂ ଗୋୱତ୍ସମ୍ ଆନୀଯ ମାରଯତ ଚ ତଂ ଭୁକ୍ତ୍ୱା ୱଯମ୍ ଆନନ୍ଦାମ|
24 Ilmi koo kun duʼee tureetii; amma immoo jireenyatti deebiʼeeraa. Badees ture; amma immoo argameera.’ Isaanis gammaduu jalqaban.
ଯତୋ ମମ ପୁତ୍ରୋଯମ୍ ଅମ୍ରିଯତ ପୁନରଜୀୱୀଦ୍ ହାରିତଶ୍ଚ ଲବ୍ଧୋଭୂତ୍ ତତସ୍ତ ଆନନ୍ଦିତୁମ୍ ଆରେଭିରେ|
25 “Yeroo sanatti ilmi inni hangafti lafa qotiisaa ture; innis yeroo dhufee manatti dhiʼaatetti muuziiqaa fi sirba dhagaʼe.
ତତ୍କାଲେ ତସ୍ୟ ଜ୍ୟେଷ୍ଠଃ ପୁତ୍ରଃ କ୍ଷେତ୍ର ଆସୀତ୍| ଅଥ ସ ନିୱେଶନସ୍ୟ ନିକଟଂ ଆଗଚ୍ଛନ୍ ନୃତ୍ୟାନାଂ ୱାଦ୍ୟାନାଞ୍ଚ ଶବ୍ଦଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା
26 Kanaafuu tajaajiltoota keessaa nama tokko waamee waan taʼaa jiru gaafate.
ଦାସାନାମ୍ ଏକମ୍ ଆହୂଯ ପପ୍ରଚ୍ଛ, କିଂ କାରଣମସ୍ୟ?
27 Tajaajilaan sunis deebisee, ‘Obboleessi kee galeera; abbaan kees waan ilma isaa nagaa fi fayyaadhaan argateef dibicha gabbataa qale’ jedheen.
ତତଃ ସୋୱାଦୀତ୍, ତୱ ଭ୍ରାତାଗମତ୍, ତୱ ତାତଶ୍ଚ ତଂ ସୁଶରୀରଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ପୁଷ୍ଟଂ ଗୋୱତ୍ସଂ ମାରିତୱାନ୍|
28 “Obboleessi hangafni garuu aaree ol seenuu dide; kanaaf abbaan isaa gad baʼee isa kadhate.
ତତଃ ସ ପ୍ରକୁପ୍ୟ ନିୱେଶନାନ୍ତଃ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୁଂ ନ ସମ୍ମେନେ; ତତସ୍ତସ୍ୟ ପିତା ବହିରାଗତ୍ୟ ତଂ ସାଧଯାମାସ|
29 Inni immoo deebisee abbaa isaatiin akkana jedhe; ‘Ilaa ani waggoota kanneen hunda akkuma garbaatti siif hojjechaan ture; ajaja kee illee didee hin beeku. Ati garuu akka ani michoota koo wajjin gammaduuf takkumaa ilmoo reʼee tokko illee naa hin kennine.
ତତଃ ସ ପିତରଂ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ପଶ୍ୟ ତୱ କାଞ୍ଚିଦପ୍ୟାଜ୍ଞାଂ ନ ୱିଲଂଘ୍ୟ ବହୂନ୍ ୱତ୍ସରାନ୍ ଅହଂ ତ୍ୱାଂ ସେୱେ ତଥାପି ମିତ୍ରୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଉତ୍ସୱଂ କର୍ତ୍ତୁଂ କଦାପି ଛାଗମେକମପି ମହ୍ୟଂ ନାଦଦାଃ;
30 Garuu ilmi kee inni sagaagaltoota wajjin qabeenya kee balleesse kun deebiʼee manatti gallaan dibicha gabbataa qalteef!’
କିନ୍ତୁ ତୱ ଯଃ ପୁତ୍ରୋ ୱେଶ୍ୟାଗମନାଦିଭିସ୍ତୱ ସମ୍ପତ୍ତିମ୍ ଅପୱ୍ୟଯିତୱାନ୍ ତସ୍ମିନ୍ନାଗତମାତ୍ରେ ତସ୍ୟୈୱ ନିମିତ୍ତଂ ପୁଷ୍ଟଂ ଗୋୱତ୍ସଂ ମାରିତୱାନ୍|
31 “Abbaan isaas akkana jedheen; ‘Yaa ilma koo ati yeroo hunda anuma wajjin jirta; wanni ani qabu hundinuus kanuma kee ti.
ତଦା ତସ୍ୟ ପିତାୱୋଚତ୍, ହେ ପୁତ୍ର ତ୍ୱଂ ସର୍ୱ୍ୱଦା ମଯା ସହାସି ତସ୍ମାନ୍ ମମ ଯଦ୍ୟଦାସ୍ତେ ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱଂ ତୱ|
32 Garuu obboleessi kee inni duʼee ture kun waan jireenyatti deebiʼeef nu gammaduu fi ililchuu qabna. Inni badee ture; amma immoo argameera.’”
କିନ୍ତୁ ତୱାଯଂ ଭ୍ରାତା ମୃତଃ ପୁନରଜୀୱୀଦ୍ ହାରିତଶ୍ଚ ଭୂତ୍ୱା ପ୍ରାପ୍ତୋଭୂତ୍, ଏତସ୍ମାତ୍ କାରଣାଦ୍ ଉତ୍ସୱାନନ୍ଦୌ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଉଚିତମସ୍ମାକମ୍|

< Luqaas 15 >