< Iyyoob 9 >
1 Iyyoob akkana jedhee deebise:
А Јов одговори и рече:
2 “Ani akka wanni kun dhugaa taʼe beeka. Namni garuu akkamitti fuula Waaqaa duratti qajeelaa taʼuu dandaʼa?
Заиста, знам да је тако; јер како би могао човек бити прав пред Богом?
3 Namni tokko yoo isa wajjin falmuu barbaade kuma keessaa siʼa tokko illee isaaf deebisuu hin dandaʼu.
Ако би се хтео прети с Њим, не би Му могао одговорити од хиљаде на једну.
4 Ogummaan isaa gad fagoo dha; humni isaas guddaa dha. Namni isaan mormee utuu hin miidhamin hafu jiraa?
Мудар је срцем и јак снагом; ко се је опро Њему и био срећан?
5 Inni utuu isaan hin beekin tulluuwwan iddoo isaaniitii buqqisa; dheekkamsa isaatiinis isaan gaggaragalcha.
Он премешта горе, да нико и не опази; превраћа их у гневу свом;
6 Lafa iddoo isheetii ni sochoosa; utubaawwan ishees ni raasa.
Он креће земљу с места њеног да јој се ступови дрмају;
7 Inni biiftuu ni ajaja; isheenis hin baatu; urjiiwwanis chaappaadhaan ni cufa.
Он кад запрети сунцу, не излази; Он запечаћава звезде;
8 Isa qofatu samiiwwan diriirsa; dambalii galaanaa irras ni deema.
Он разапиње небо сам, и гази по валима морским;
9 Urjiiwwan Amaaketaa fi urjii sadee, Urjii torbii fi tuuta ‘Urjiiwwan Kibbaa’ jedhaman isatu uume.
Он је начинио звезде кола и штапе и влашиће и друге југу у дну;
10 Inni wantoota gurguddaa qoratanii bira gaʼuun hin dandaʼamne, dinqiiwwan hin lakkaaʼamne hojjeta.
Он чини ствари велике и неиспитиве и дивне, којима нема броја.
11 Yommuu inni na bira darbu ani isa arguu hin dandaʼu; yommuu inni na cina deemus ani isa hubachuu hin dandaʼu.
Гле, иде мимо мене, а ја не видим; прође, а ја га не опазим.
12 Yoo inni butee deeme eenyutu isa dhowwuu dandaʼa? Eenyutus, ‘Ati maal hojjettaa?’ isaan jechuu dandaʼa?
Гле, кад ухвати, ко ће Га нагнати да врати? Ко ће Му казати: Шта радиш?
13 Waaqni dheekkamsa isaa hin deebisu; warri Raʼaabin gargaaran iyyuu gad deebiʼu.
Бог не устеже гнева свог, падају пода Њ охоли помоћници.
14 “Yoos ani akkamittan isatti falmuu dandaʼa? Isatti falmuufis akkamittan dubbii filachuu dandaʼa?
А како би Му ја одговарао и бирао речи против Њега?
15 Ani nama balleessaa hin qabne utuun taʼe iyyuu, isaaf deebisuu hin dandaʼu; abbaa Murtii koo araara kadhachuu qofa nan dandaʼa.
Да сам и прав, нећу Му се одговорити, ваља да се молим судији свом.
16 Yoo ani isa waammadhee inni naa deebise illee, akka inni na dhagaʼu ani hin amanu.
Да Га зовем и да ми се одзове, још не могу веровати да је чуо глас мој.
17 Inni bubbee hamaadhaan na caccabsa; madaa koos sababii malee natti baayʼisa.
Јер ме је вихором сатро и задао ми много рана низашта.
18 Inni waan hadhaaʼaadhaan na guute malee akka ani hafuura fudhadhuuf illee yeroo naaf hin kennine.
Не да ми да одахнем, него ме сити горчинама.
19 Waaʼee jabinaa taanaan inni jabaa dha! Waaʼee murtii qajeelaas taanaan eenyutu isa waamuu dandaʼa?
Ако је на силу, гле, Он је најсилнији; ако на суд, ко ће ми сведочити?
20 Utuu ani nama balleessaa hin qabne taʼe iyyuu afaan koo natti mura; utuma ani hirʼina hin qabaannes yakkamaa taʼuu koo hima.
Да се правдам, моја ће ме уста осудити; да сам добар, показаће да сам неваљао.
21 “Ani hirʼina qabaachuu baadhu iyyuu, waaʼee ofii kootii hin yaaddaʼu; jireenya koos nan tuffadha.
Ако сам добар, нећу знати за то; омрзао ми је живот мој.
22 Wanni hundinuu tokkuma; kanaafuu ani, ‘Inni isa hirʼina hin qabnes, isa hamaas ni balleessa’ nan jedha.
Свеједно је; зато рекох: и доброг и безбожног Он потире.
23 Yommuu dhaʼichi buʼee duʼa tasaa fidutti, inni badiisa warra yakka hin qabneetti ni qoosa.
Кад би још убио бич наједанпут! Али се смеје искушавању правих.
24 Yommuu lafti harka hamootaa jala galtutti, inni ija abbootii murtii ishee ni jaamsa; kun yoo isa taʼuu baate, egaa eenyu ree?
Земља се даје у руке безбожнику; лице судија њених заклања; ако не Он, да ко?
25 “Barri jireenya koo nama fiigu caalaa ariifata; utuu gammachuu tokko illee hin argin darba.
Али дани моји бише бржи од гласника; побегоше, не видеше добра.
26 Inni akkuma bidiruu dhallaadduu irraa hojjetamee, akkuma risaa waa butachuuf gad barrisuu ariifata.
Прођоше као брзе лађе, као орао кад лети за храну.
27 Yoo ani, ‘Guungummii koo nan dhiisa; nyaara guuruus dhiisee nan seeqa’ jedhe,
Ако кажем: Заборавићу тужњаву своју, оставићу гнев свој и окрепићу се;
28 ani amma iyyuu dhiphina koo hunda nan sodaadha; akka ati akka nama balleessaa hin qabneetti na hin hedne nan beekaatii.
Страх ме је од свих мука мојих, знам да ме нећеш оправдати.
29 Erga yakkamaa taʼuun koo beekamee, ani maaliifin akkasumaan dadhaba ree?
Бићу крив; зашто бих се мучио узалуд?
30 Utuma ani saamunaadhaan dhiqadhee handoodeedhaanis harka koo qulqulleeffadhe iyyuu,
Да се измијем водом снежницом, и да очистим сапуном руке своје,
31 ati hamma uffanni koos na balfutti, boolla keessa na dhidhimsita.
Тада ћеш ме замочити у јаму да се гаде на ме моје хаљине.
32 “Akka ani isaa deebisuu fi mana murtiittis wal falminuuf, inni akka koo nama foonii miti.
Јер није човек као ја да Му одговарам, да идем с Њим на суд;
33 Utuu namni nu lamaan irra harka kaaʼu, kan gidduu keenyattis araara buusu tokko jiraatee,
Нити има међу нама кмета да би ставио руку своју међу нас двојицу.
34 utuu Waaqni ulee isaa narraa kaasee silaa naasisuun isaa na hin sodaachisu ture.
Нека одмакне од мене прут свој, и страх Његов нека ме не страши;
35 Silaa ani utuun isa hin sodaatin nan dubbadhan ture; haalan amma keessa jiruun garuu hin dandaʼu.
Тада ћу говорити, и нећу Га се бојати; јер овако не знам за себе.