Iyyoob 9
1 Iyyoob akkana jedhee deebise:
Då tok Job til ords og sagde:
2 “Ani akka wanni kun dhugaa taʼe beeka. Namni garuu akkamitti fuula Waaqaa duratti qajeelaa taʼuu dandaʼa?
«Eg veit for visst at det er so; kva rett fær mannen imot Gud?
3 Namni tokko yoo isa wajjin falmuu barbaade kuma keessaa siʼa tokko illee isaaf deebisuu hin dandaʼu.
Um han med honom vilde trætta, han kann’kje svara eitt til tusund.
4 Ogummaan isaa gad fagoo dha; humni isaas guddaa dha. Namni isaan mormee utuu hin miidhamin hafu jiraa?
Vis som han er og sterk i velde - kven kann vel strafflaust tråssa honom,
5 Inni utuu isaan hin beekin tulluuwwan iddoo isaaniitii buqqisa; dheekkamsa isaatiinis isaan gaggaragalcha.
som fjelli flyt, dei veit’kje av det, og velter deim upp i harm,
6 Lafa iddoo isheetii ni sochoosa; utubaawwan ishees ni raasa.
som ruggar jordi frå sin plass, so pilarne hennar skjelv,
7 Inni biiftuu ni ajaja; isheenis hin baatu; urjiiwwanis chaappaadhaan ni cufa.
som soli byd so ho ei skin, og set eit segl for stjernorne,
8 Isa qofatu samiiwwan diriirsa; dambalii galaanaa irras ni deema.
som eine spanar himmeln ut og fram på havsens toppar skrid,
9 Urjiiwwan Amaaketaa fi urjii sadee, Urjii torbii fi tuuta ‘Urjiiwwan Kibbaa’ jedhaman isatu uume.
hev skapt Karlsvogni og Orion, Sjustjerna og Sørkamri med?
10 Inni wantoota gurguddaa qoratanii bira gaʼuun hin dandaʼamne, dinqiiwwan hin lakkaaʼamne hojjeta.
Som storverk gjer, me ei kann fata, og underverk forutan tal?
11 Yommuu inni na bira darbu ani isa arguu hin dandaʼu; yommuu inni na cina deemus ani isa hubachuu hin dandaʼu.
Han framum gjeng, eg ser han ikkje; um burt han glid, eg går han ikkje.
12 Yoo inni butee deeme eenyutu isa dhowwuu dandaʼa? Eenyutus, ‘Ati maal hojjettaa?’ isaan jechuu dandaʼa?
Når han tek fat, kven stoggar honom? Kven honom spør: «Kva gjer du der?»
13 Waaqni dheekkamsa isaa hin deebisu; warri Raʼaabin gargaaran iyyuu gad deebiʼu.
Gud stoggar ikkje vreiden sin; for han seg bøygde Rahabs-fylgjet.
14 “Yoos ani akkamittan isatti falmuu dandaʼa? Isatti falmuufis akkamittan dubbii filachuu dandaʼa?
Kor kann vel eg då svara han? Kor skal for han eg ordi leggja?
15 Ani nama balleessaa hin qabne utuun taʼe iyyuu, isaaf deebisuu hin dandaʼu; abbaa Murtii koo araara kadhachuu qofa nan dandaʼa.
Um eg hev rett, eg kann’kje svara, men lyt min domar be um nåde.
16 Yoo ani isa waammadhee inni naa deebise illee, akka inni na dhagaʼu ani hin amanu.
Og um han svara når eg ropa, eg trudde ei mi røyst han høyrde.
17 Inni bubbee hamaadhaan na caccabsa; madaa koos sababii malee natti baayʼisa.
Han som i stormver reiv meg burt og auka grunnlaust såri mine,
18 Inni waan hadhaaʼaadhaan na guute malee akka ani hafuura fudhadhuuf illee yeroo naaf hin kennine.
han let meg ikkje anda fritt, men metta meg med beiske ting.
19 Waaʼee jabinaa taanaan inni jabaa dha! Waaʼee murtii qajeelaas taanaan eenyutu isa waamuu dandaʼa?
Når magt det gjeld, då er han der; men gjeld det rett: kven stemnar honom?
20 Utuu ani nama balleessaa hin qabne taʼe iyyuu afaan koo natti mura; utuma ani hirʼina hin qabaannes yakkamaa taʼuu koo hima.
Um eg hev rett, min munn meg dømer; er skuldlaus, han meg domfeller.
21 “Ani hirʼina qabaachuu baadhu iyyuu, waaʼee ofii kootii hin yaaddaʼu; jireenya koos nan tuffadha.
Skuldlaus eg er! eg skyner ei meg sjølv, vanvyrder livet mitt.
22 Wanni hundinuu tokkuma; kanaafuu ani, ‘Inni isa hirʼina hin qabnes, isa hamaas ni balleessa’ nan jedha.
Det er det same, no eg segjer: Han tyner skuldig og uskuldig.
23 Yommuu dhaʼichi buʼee duʼa tasaa fidutti, inni badiisa warra yakka hin qabneetti ni qoosa.
Når svipa brått gjev ulivssår, med lått han ser den gode lida.
24 Yommuu lafti harka hamootaa jala galtutti, inni ija abbootii murtii ishee ni jaamsa; kun yoo isa taʼuu baate, egaa eenyu ree?
Han jordi gav i nidings hand; på domarar han syni kverver. Er det’kje han, kven er det då?
25 “Barri jireenya koo nama fiigu caalaa ariifata; utuu gammachuu tokko illee hin argin darba.
Mitt liv fer snøggare enn lauparen, dei kverv, men lukka såg det aldri;
26 Inni akkuma bidiruu dhallaadduu irraa hojjetamee, akkuma risaa waa butachuuf gad barrisuu ariifata.
Det glid som båtar utav sev, lik ørn som ned på fengdi slær.
27 Yoo ani, ‘Guungummii koo nan dhiisa; nyaara guuruus dhiisee nan seeqa’ jedhe,
Når eg mi plåga gløyma vil og jamna panna mi og smila,
28 ani amma iyyuu dhiphina koo hunda nan sodaadha; akka ati akka nama balleessaa hin qabneetti na hin hedne nan beekaatii.
då gruvar eg for pina mi; eg veit du ei frikjenner meg.
29 Erga yakkamaa taʼuun koo beekamee, ani maaliifin akkasumaan dadhaba ree?
For når eg lyt straffskuldig vera, kvifor skal eg då fåfengt stræva?
30 Utuma ani saamunaadhaan dhiqadhee handoodeedhaanis harka koo qulqulleeffadhe iyyuu,
Um eg i snø meg vilde tvætta og reinsa henderne med lut.
31 ati hamma uffanni koos na balfutti, boolla keessa na dhidhimsita.
Du ned i grefti straks meg dukka, so mine klæde ved meg stygdest.
32 “Akka ani isaa deebisuu fi mana murtiittis wal falminuuf, inni akka koo nama foonii miti.
Han ikkje er ein mann som eg, kann ei med meg til retten gå;
33 Utuu namni nu lamaan irra harka kaaʼu, kan gidduu keenyattis araara buusu tokko jiraatee,
d’er ingen skilsmann millom oss som handi si kann på oss leggja.
34 utuu Waaqni ulee isaa narraa kaasee silaa naasisuun isaa na hin sodaachisu ture.
Når berre han tok riset frå meg og ikkje skræmde meg med rædsla,
35 Silaa ani utuun isa hin sodaatin nan dubbadhan ture; haalan amma keessa jiruun garuu hin dandaʼu.
eg skulde tala utan otte; sjølv dømer eg meg annarleis.
