< Iyyoob 9 >
1 Iyyoob akkana jedhee deebise:
Et respondens Iob, ait:
2 “Ani akka wanni kun dhugaa taʼe beeka. Namni garuu akkamitti fuula Waaqaa duratti qajeelaa taʼuu dandaʼa?
Vere scio quod ita sit, et quod non iustificetur homo compositus Deo.
3 Namni tokko yoo isa wajjin falmuu barbaade kuma keessaa siʼa tokko illee isaaf deebisuu hin dandaʼu.
Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.
4 Ogummaan isaa gad fagoo dha; humni isaas guddaa dha. Namni isaan mormee utuu hin miidhamin hafu jiraa?
Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
5 Inni utuu isaan hin beekin tulluuwwan iddoo isaaniitii buqqisa; dheekkamsa isaatiinis isaan gaggaragalcha.
Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
6 Lafa iddoo isheetii ni sochoosa; utubaawwan ishees ni raasa.
Qui commovet terram de loco suo, et columnae eius concutiuntur.
7 Inni biiftuu ni ajaja; isheenis hin baatu; urjiiwwanis chaappaadhaan ni cufa.
Qui praecipit Soli, et non oritur: et stellas claudit quasi sub signaculo:
8 Isa qofatu samiiwwan diriirsa; dambalii galaanaa irras ni deema.
Qui extendit caelos solus, et graditur super fluctus maris.
9 Urjiiwwan Amaaketaa fi urjii sadee, Urjii torbii fi tuuta ‘Urjiiwwan Kibbaa’ jedhaman isatu uume.
Qui facit Arcturum, et Oriona, et Hyadas, et interiora austri.
10 Inni wantoota gurguddaa qoratanii bira gaʼuun hin dandaʼamne, dinqiiwwan hin lakkaaʼamne hojjeta.
Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.
11 Yommuu inni na bira darbu ani isa arguu hin dandaʼu; yommuu inni na cina deemus ani isa hubachuu hin dandaʼu.
Si venerit ad me, non videbo eum: si abierit, non intelligam.
12 Yoo inni butee deeme eenyutu isa dhowwuu dandaʼa? Eenyutus, ‘Ati maal hojjettaa?’ isaan jechuu dandaʼa?
Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?
13 Waaqni dheekkamsa isaa hin deebisu; warri Raʼaabin gargaaran iyyuu gad deebiʼu.
Deus, cuius irae nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.
14 “Yoos ani akkamittan isatti falmuu dandaʼa? Isatti falmuufis akkamittan dubbii filachuu dandaʼa?
Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?
15 Ani nama balleessaa hin qabne utuun taʼe iyyuu, isaaf deebisuu hin dandaʼu; abbaa Murtii koo araara kadhachuu qofa nan dandaʼa.
Qui etiam si habuero quippiam iustum, non respondebo, sed meum iudicem deprecabor.
16 Yoo ani isa waammadhee inni naa deebise illee, akka inni na dhagaʼu ani hin amanu.
Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.
17 Inni bubbee hamaadhaan na caccabsa; madaa koos sababii malee natti baayʼisa.
In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.
18 Inni waan hadhaaʼaadhaan na guute malee akka ani hafuura fudhadhuuf illee yeroo naaf hin kennine.
Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.
19 Waaʼee jabinaa taanaan inni jabaa dha! Waaʼee murtii qajeelaas taanaan eenyutu isa waamuu dandaʼa?
Si fortitudo quaeritur, robustissimus est: si aequitas iudicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
20 Utuu ani nama balleessaa hin qabne taʼe iyyuu afaan koo natti mura; utuma ani hirʼina hin qabaannes yakkamaa taʼuu koo hima.
Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me: si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
21 “Ani hirʼina qabaachuu baadhu iyyuu, waaʼee ofii kootii hin yaaddaʼu; jireenya koos nan tuffadha.
Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et taedebit me vitae meae.
22 Wanni hundinuu tokkuma; kanaafuu ani, ‘Inni isa hirʼina hin qabnes, isa hamaas ni balleessa’ nan jedha.
Unum est quod locutus sum, et innocentem et impium ipse consumit.
23 Yommuu dhaʼichi buʼee duʼa tasaa fidutti, inni badiisa warra yakka hin qabneetti ni qoosa.
Si flagellat, occidat semel, et non de poenis innocentum rideat.
24 Yommuu lafti harka hamootaa jala galtutti, inni ija abbootii murtii ishee ni jaamsa; kun yoo isa taʼuu baate, egaa eenyu ree?
Terra data est in manus impii, vultum iudicum eius operit: quod si non ille est, quis ergo est?
25 “Barri jireenya koo nama fiigu caalaa ariifata; utuu gammachuu tokko illee hin argin darba.
Dies mei velociores fuerunt cursore: fugerunt, et non viderunt bonum.
26 Inni akkuma bidiruu dhallaadduu irraa hojjetamee, akkuma risaa waa butachuuf gad barrisuu ariifata.
Pertransierunt quasi naves poma portantes, sicut aquila volans ad escam.
27 Yoo ani, ‘Guungummii koo nan dhiisa; nyaara guuruus dhiisee nan seeqa’ jedhe,
Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.
28 ani amma iyyuu dhiphina koo hunda nan sodaadha; akka ati akka nama balleessaa hin qabneetti na hin hedne nan beekaatii.
Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.
29 Erga yakkamaa taʼuun koo beekamee, ani maaliifin akkasumaan dadhaba ree?
Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?
30 Utuma ani saamunaadhaan dhiqadhee handoodeedhaanis harka koo qulqulleeffadhe iyyuu,
Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserint velut mundissimae manus meae:
31 ati hamma uffanni koos na balfutti, boolla keessa na dhidhimsita.
Tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.
32 “Akka ani isaa deebisuu fi mana murtiittis wal falminuuf, inni akka koo nama foonii miti.
Neque enim viro qui similis mei est, respondebo: nec qui mecum in iudicio ex aequo possit audiri.
33 Utuu namni nu lamaan irra harka kaaʼu, kan gidduu keenyattis araara buusu tokko jiraatee,
Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
34 utuu Waaqni ulee isaa narraa kaasee silaa naasisuun isaa na hin sodaachisu ture.
Auferat a me virgam suam, et pavor eius non me terreat.
35 Silaa ani utuun isa hin sodaatin nan dubbadhan ture; haalan amma keessa jiruun garuu hin dandaʼu.
Loquar, et non timebo eum: neque enim possum metuens respondere.