Iyyoob 8
1 Bildaad Shuhaahichi akkana jedhee deebise:
Nu nam Bildad van Sjóeach het woord, en sprak:
2 “Ati hamma yoomiitti waan akkasii dubbatta? Dubbiin kee bubbee jabaa dha.
Hoe lang nog gaat ge zó voort, En zullen uw woorden als een stormwind loeien?
3 Waaqni murtii qajeelaa jalʼisaa ree? Waaqni Waan Hunda Dandaʼu waan qajeelaa jalʼisaa?
Zou God het recht soms verkrachten, De Almachtige de gerechtigheid schenden:
4 Yommuu ijoolleen kee cubbuu isatti hojjetanitti, inni adabbii cubbuu isaaniitti dabarsee isaan kenne.
Wanneer uw kinderen tegen Hem hebben gezondigd, Dan heeft Hij hun slechts hun misdaad vergolden!
5 Ati garuu yoo Waaqa barbaadatte, Waaqa Waan Hunda Dandaʼu yoo waammatte,
Maar als gij uw toevlucht neemt tot God, En rein en oprecht tot den Almachtige smeekt:
6 yoo ati qulqulluu fi qajeelaa taate, inni waaʼee keetiif ammuma kaʼa; jireenya qajeelummaa kees siif deebisa.
Dan zal Hij van stonde af over u waken, En schenkt Hij u weer een rechtschapen gezin;
7 Jalqabni kee xinnaa taʼu illee, dhumni kee baayʼee guddaa taʼa.
Dan schijnt uw vroeger lot slechts gering, Wordt ver door uw nieuwe staat overtroffen.
8 “Dhaloota darbe gaafadhu; waan abbootiin isaanii qoratanii bira gaʼanis hubadhu;
Ja, vraag het maar aan het voorgeslacht Geef acht op de bevinding van hun vaderen!
9 nu waan kaleessa dhalanneef waa tokko illee hin beeknuutii; baroonni keenyas lafa irratti akkuma gaaddidduu ti.
Want wij zijn van gisteren, en weten niets, Ons leven op aarde is enkel een schaduw;
10 Isaan si hin barsiisanii? Sittis hin himanii? Dubbii garaa isaanii keessa jirus hin dubbatanii?
Maar zij zullen u leren, het u vertellen, En woorden spreken uit hun hart:
11 Dhallaadduun lafa caffee hin taʼinitti guddataa? Shambaqqoonis bishaan malee lalisaa?
Schiet het riet op buiten het moeras, Groeien de biezen buiten het water?
12 Isaan utuma guddachaa jiranuu, utuu hin muramin, biqiltuuwwan kaan dura dafanii gogu.
Het wordt afgesneden, terwijl het nog bloeit, En verdort vóór ieder ander gewas:
13 Dhumni warra Waaqa irraanfataniis akkasuma taʼa; abdiin warra Waaqa hin beeknees ni bada.
Zo vergaat het allen, die God vergeten, Wordt de hoop van de bozen te schande!
14 Abdiin isaa akkuma salphaatti cita; ofitti amanachuun isaas manʼee sariitii ti.
Een herfstdraad is zijn vertrouwen, Zijn toeverlaat een spinneweb;
15 Inni manʼee isaatti irkata; manʼeen sun garuu hin dhaabatu; itti maxxanas; manʼeen sun garuu dandaʼee isa hin baatu.
Hij steunt op zijn web, maar dit houdt het niet uit, Hij grijpt het vast, maar het houdt geen stand.
16 Inni akka biqiltuu aduu keessatti bishaan obaafamee lalisuutti, dameewwan isaa lafa biqiltuu irra diriirfatuu ti.
Vol sappen staat hij in de zon, Zijn ranken verspreiden zich over zijn hof;
17 Hidda isaa tuullaa dhagaatti marata; kattaa gidduus iddoo jiraatu ni barbaaddata.
Zijn wortels kronkelen zich over het grint, En tussen de stenen grijpt hij zich vast.
18 Yommuu inni iddoo isaatii badutti garuu, iddoon sun, ‘Ani si argee hin beeku’ jedhee isa gana.
Maar rukt men hem weg van zijn plaats, Dan verloochent ze hem: ik heb u nooit gezien!
19 Kunis dhuma jireenya isaa ti; biqiltuuwwan biraas lafaa ni biqilu.
Zo vergaat zijn leven door de mot Uit het stof ervan schieten anderen op.
20 “Waaqni nama hirʼina hin qabne hin gatu; yookaan harka jalʼootaa hin jabeessu.
Neen, God verwerpt den brave niet, En reikt den boze geen hand.
21 Inni afaan kee kolfaan, arraba kee immoo ililleedhaan ni guuta.
Nog wordt uw mond met lachen vervuld, En uw lippen met jubel;
22 Warri si jibban salphina uffatu. Dunkaanni jalʼootaas siʼachi hin jiraatu.”
Maar uw haters worden met schande bedekt, De tent der bozen verdwijnt!
