Iyyoob 5
1 “Mee waami, namni deebii siif kennu jiraa? Qulqulloota keessaas ati gara isa kamiitti gorta?
Roep maar: er is niemand, die u antwoord geeft; Tot wien van de heiligen wilt ge u wenden?
2 Nama gowwaa aariitu ajjeesa; raatuus hinaaffaatu galaafata.
Het is dus de wrevel, die den dwaas vermoordt, De gramschap doodt dus den zot.
3 Namni gowwaan hidda isaa gad fageeffatee nan arge; manni isaa garuu yoosuma abaarame.
Ik heb den dwaas wel wortel zien schieten, Maar plotseling verrotte zijn akker;
4 Ijoolleen isaa nagaa hin qaban; isaan karra duratti burkutaaʼan; namni isaan oolchus hin jiru.
Zijn kinderen werden van hulp verstoken, Reddeloos vertrapt in de poort;
5 Namni beelaʼe midhaan isaa qoraattii keessaa iyyuu fuudhee nyaata; inni dheebotes qabeenya isaa hawwa.
Wat zij hebben geoogst, eet een hongerige op, En de dorstige rooft en drinkt de melk van hun kudde
6 Rakkinni biyyoo keessaa hin burquutii; dhiphinnis lafa keessaa hin biqilu.
Want het kwaad schiet niet op uit het stof, En de rampspoed ontspruit uit de aarde niet:
7 Akkuma qaanqeen ibiddaa ol facaʼu namni rakkinaaf dhalata.
Maar het is de mens, die zichzelf de rampspoed verwekt, Zoals de vonken naar boven spatten!
8 “Garuu utuu ana taʼee Waaqa nan barbaaddadha; dhimma koos fuula isaa duratti nan dhiʼeeffadhan ture.
Ik, ik wend mij tot God, En leg mijn zaak aan de Godheid voor:
9 Inni dinqiiwwan qoranii bira gaʼuu hin dandeenye, hojiiwwan dinqisiisoo lakkaaʼamuu hin dandeenye hojjeta.
Hij, die grootse en ondoorgrondelijke dingen wrocht En ontelbare wonderen;
10 Inni bokkaadhaan lafa ni quubsa; lafa qotiisaas bishaan ni obaasa.
Die regen over de aarde zendt, En water over de velden giet;
11 Warra gad qabaman ol baasa; warra gaddanis iddoo nagaatti ol kaasa.
Die de nederigen op de hoogte verheft, En treurenden het hoogste geluk doet smaken.
12 Akka hojiin harka isaanii hin milkoofneef, inni karoora jalʼootaa ni fashaleessa.
Die de plannen der sluwen verijdelt, Zodat hun handen de ontwerpen niet ten uitvoer brengen;
13 Inni ogeeyyii haxxummaa isaaniitiin qaba; malli jalʼootaa immoo dafee ni bada.
Die de wijzen vangt in hun eigen list, Zodat de toeleg der slimmen mislukt,
14 Guyyaan dukkana isaanitti taʼa; guyyaa saafaas akka nama dukkana keessa jiruu qaqqabannaadhaan deemu.
En midden op de dag zij op duisternis stuiten, En rondtasten op klaarlichte dag, zoals in de nacht;
15 Inni nama rakkataa goraadee afaan isaanii jalaa, harka nama jabaa jalaas ni baasa.
Maar die de geplaagden redt uit hun hand, Den arme uit de greep van den sterke:
16 Kanaafuu hiyyeessi abdii qaba; jalʼinnis afaan isaa ni cufata.
Zodat er weer hoop voor den zwakke is, En het onrecht de mond sluit.
17 “Namni Waaqni adabu eebbifamaa dha; kanaafuu ati adabbii Waaqa Waan Hunda Dandaʼuu hin tuffatin.
Gelukkig, gij mens, dien God kastijdt: Versmaad dus de straf van den Almachtige niet!
18 Inni ni madeessa; ni fayyisas; inni ni cabsa; harka isaatiinis deebisee ni fayyisa.
Want Hij wondt, maar verbindt, Hij kwetst, maar zijn handen genezen.
19 Balaa jaʼa jalaa si baasa; torba keessattis hin miidhamtu.
Uit zes noden zal Hij u redden, En in de zevende treft u geen kwaad:
20 Bara beelaa duʼa jalaa, lola keessattis rukuttaa goraadee jalaa si baasa.
In hongersnood redt Hij u van de dood, In de oorlog uit de greep van het zwaard;
21 Ati garaffii arrabaa jalaa ni dhokfamta; yommuu badiisni dhufuttis hin sodaattu.
Gij zijt veilig voor de gesel der tong, Zonder vrees voor het dreigend geweld.
22 Badiisaa fi beelatti ni kolfita; bineensota lafaas hin sodaattu.
Met geweld en gebrek zult ge lachen, Voor wilde beesten niet vrezen:
23 Dhagoota bakkee wajjin kakuu galta; bineensonni bosonaas nagaadhaan si wajjin jiraatu.
Want ge hebt een verbond met de stenen op het veld, En het wild gedierte leeft in vriendschap met u
24 Dunkaanni kee nagaan akka jiru ni beekta; qabeenya kee ni toʼatta; wanni tokko illee si jalaa hin badu.
Dan weet ge, dat uw tent in vrede is, Ge niets vermist, als ge uw woning doorzoekt;
25 Ijoolleen kee akka baayʼatan, sanyiiwwan kees akkuma marga lafaa akka taʼan ni beekta.
Dan weet ge, dat uw nageslacht talrijk zal zijn, Uw spruiten als het gras op het veld.
26 Akkuma bissiin midhaanii yeroo isaatti walitti qabamu sana, atis bara dheeraa jiraattee awwaala seenta.
Eerst in uw ouderdom daalt ge ten grave, Zoals de schoof wordt binnengehaald, als het tijd is!
27 “Nu waan kana qoranneerra; innis dhugaa dha. Kanaafuu qalbeeffadhu; ofii keetiifis beeki.”
Zie, dit hebben we nagespeurd, en zó is het; Luister er naar, en neem het ter harte!
