Iyyoob 41
1 “Ati hokkoo qurxummiitiin Lewaataan harkiftee baasuu yookaan arraba isaa funyoodhaan hidhuu ni dandeessaa?
Kan du dra Leviatan op med en krok og trykke dens tunge ned med et snøre?
2 Funyaan isaa keessa funyoo baasuu yookaan lafee mangaagaa isaa hokkoodhaan uruu ni dandeessaa?
Kan du sette en sivline i dens nese og gjennembore dens kjeve med en krok?
3 Inni akka ati isaaf araaramtuuf guddisee si kadhataa? Afaan nagaatiinis sitti ni dubbataa?
Vil den rette mange ydmyke bønner til dig eller tale blide ord til dig?
4 Akka ati bara baraan garbicha godhattuuf inni si wajjin kakuu ni galaa?
Vil den gjøre en pakt med dig, så du kan få den til din træl for all tid?
5 Ati akka simbirroota wajjin taphattu isa wajjin ni taphattaa? Yookaan shamarran keetiif isa ni hiitaa?
Kan du leke med den som med en fugl og binde den fast for dine små piker?
6 Daldaltoonni isa irratti gatii wal dubbatuu? Warra bitee gurguruufis isa ni qooduu?
Kan et lag av fiskere kjøpslå om den, stykke den ut mellem kjøbmennene?
7 Ati gogaa isaa xiyyaan, yookaan mataa isaa hokkoo ittiin qurxummii qabaniin wawwaraanuu ni dandeessaa?
Kan du fylle dens hud med spyd og dens hode med harpuner?
8 Yoo harka keetiin isa tuqxe, walʼaansoo sana ni yaadatta; deebitees waan sana hin gootu!
Prøv å legge hånd på den! Den strid skal du komme til å minnes og ikke gjøre det igjen!
9 Isa moʼanna jedhanii abdachuun soba; ijumaan isa ilaaluunuu nama hollachiisa.
Nei, den som våger slikt, hans håp blir sveket; allerede ved synet av den styrter han til jorden.
10 Namni isa dammaqsuuf garaa qabaatu tokko iyyuu hin jiru. Egaa namni na dura dhaabachuu dandaʼu eenyu?
Ingen er så djerv at han tør tirre den; hvem tør da sette sig op imot mig?
11 Namni waa natti kennatee ani deebisuufii qabu eenyu? Wanni samii jala jiru hundinuu kanuma koo ti.
Hvem gav mig noget først, så jeg skulde gi ham vederlag? Alt under himmelen hører mig til.
12 “Ani waaʼee harkaa fi miilla isaa, waaʼee jabinaa fi dhaaba toluu isaa dubbachuu hin dhiisu.
Jeg vil ikke tie om dens lemmer, om dens store styrke og dens fagre bygning.
13 Eenyutu uffata inni irraan uffatu irraa baasa? Eenyutu luugama qabatee isatti dhiʼaata?
Hvem har dradd dens klædning av? Hvem tør komme innenfor dens dobbelte rad av tenner?
14 Eenyutu balbala afaan isaa isa ilkaan isaa sodaachisaa sanaan marfame banuu dandaʼa?
Hvem har åpnet dens kjevers dør? Rundt om dens tenner er redsel.
15 Dugdi isaa gaachanawwan tarree galan, kanneen akka malee walitti maxxanfaman qaba;
Stolte er skjoldenes rader; hvert av dem er tillukket som med et fast segl.
16 tokkoon tokkoon gaachanawwan sanaa akka qilleensi gidduu isaanii hin baaneef baayʼee walitti maxxanu.
De ligger tett innpå hverandre, og ingen luft trenger inn imellem dem.
17 Isaan jabeeffamanii walitti qabsiifaman; waan walitti fayyaniif gargar hin baafaman.
Det ene skjold henger fast ved det andre; de griper inn i hverandre og skilles ikke at.
18 Haxxissoon isaa balaqqeessa ifaa baasa; iji isaa immoo akkuma ifa biiftuu reefuu baatuu ti.
Når den nyser, stråler det frem lys, og dens øine er som morgenrødens øielokk.
19 Afaan isaa keessaa arraba ibiddaatu baʼa; qaanqeenis afaan isaa keessaa ni faffacaʼa.
Bluss farer ut av dens gap, gnister spruter frem.
20 Akkuma aara xuwwee ibidda shambaqqoo irratti dafqu keessaa baʼuu funyaan isaatii aarri ni baʼa.
Fra dens nesebor kommer røk som av en gryte som koker over siv.
21 Hafuurri afaan isaatii baʼu cilee ibiddaa qabsiisa; afaan isaa keessaas arrabni ibiddaa ni baʼa.
Dens ånde tender kull i brand, og luer går ut av dens gap.
22 Morma isaa keessa jabinatu jira; sodaachisuunis fuula isaa dura ni utaala.
På dens hals har styrken sin bolig, og angsten springer foran den.
23 Dachaan foon isaa wal qabateera; dachaan sunis walitti fayyeera; hin sochoʼus.
Dens doglapper sitter fast; de er som støpt på den og rører sig ikke.
24 Lapheen isaa akka kattaa jabaata; akka dhagaa daakuus jabaa dha.
Dens hjerte er fast som sten, fast som den underste kvernsten.
25 Yeroo inni ol kaʼutti, jajjaboonni ni sodaatu; yommuu inni lafa sochoosaa dhufutti isaan of irra garagalanii baqatu.
Når den hever sig, gruer helter; av redsel mister de sans og samling.
26 Goraadeen itti buʼu illee homaa isa hin godhu; eeboon yookaan xiyyi yookaan ankaaseenis homaa isa hin godhu.
Rammes den med sverd, så biter det ikke på den, heller ikke lanse, pil eller kastespyd.
27 Inni sibiila akka cidiitti, naasii immoo akka muka tortoreetti heda.
Den akter jern som strå, kobber som ormstukket tre.
28 Xiyyi isa hin baqachiisu; dhagaan furrisaa isaaf akkuma habaqii ti.
Buens sønn jager den ikke på flukt; slyngens stener blir som halm for den.
29 Bokkuun isaaf akkuma cidii ti; inni mirmirfamuu eebootti ni kolfa.
Stridsklubber aktes som halm, og den ler av det susende spyd.
30 Garaan isaa jalli akka cabaa okkotee kan qara qabuu ti; akka muka ittiin midhaan dhaʼaniittis dhoqqee baqaqsa.
På dens buk sitter skarpe skår, den gjør spor i dyndet som efter en treskeslede.
31 Inni tuujuba akka okkotee dafquutti koqsiisa; galaanas akkuma bilqaaxxii dibataa raasa.
Den får dypet til å koke som en gryte; den får havet til å skumme som en salvekokers kjele.
32 Inni duuba isaatiin akka karaan ifu ni godha; namni waan tuujubni sun rifeensa adii qabu seʼa.
Efter den lyser dens sti; dypet synes å ha sølvhår.
33 Uumamni homaa hin sodaanne, kan isaan qixxaatu tokko iyyuu lafa irra hin jiru.
Det er intet på jorden som er herre over den; den er skapt til ikke å reddes.
34 Inni warra of tuulu ni tuffata; warra of jaju hunda irratti mootii dha.”
Alt som er høit, ser den i øiet; den er en konge over alle stolte dyr.
