Iyyoob 41
1 “Ati hokkoo qurxummiitiin Lewaataan harkiftee baasuu yookaan arraba isaa funyoodhaan hidhuu ni dandeessaa?
Vangt gij den Krokodil met de angel, Bindt ge hem de tong met koorden vast;
2 Funyaan isaa keessa funyoo baasuu yookaan lafee mangaagaa isaa hokkoodhaan uruu ni dandeessaa?
Steekt ge hem een stok door de neus, Haalt ge een ring door zijn kaken;
3 Inni akka ati isaaf araaramtuuf guddisee si kadhataa? Afaan nagaatiinis sitti ni dubbataa?
Zal hij heel veel tot u smeken, Of lieve woordjes tot u richten?
4 Akka ati bara baraan garbicha godhattuuf inni si wajjin kakuu ni galaa?
Zal hij een contract met u sluiten, En neemt ge hem voorgoed in uw dienst;
5 Ati akka simbirroota wajjin taphattu isa wajjin ni taphattaa? Yookaan shamarran keetiif isa ni hiitaa?
Kunt ge met hem als met een vogeltje spelen, Bindt ge hem voor uw dochtertjes vast;
6 Daldaltoonni isa irratti gatii wal dubbatuu? Warra bitee gurguruufis isa ni qooduu?
Kunnen uw makkers hem verhandelen, En onder de venters verdelen?
7 Ati gogaa isaa xiyyaan, yookaan mataa isaa hokkoo ittiin qurxummii qabaniin wawwaraanuu ni dandeessaa?
Kunt ge zijn huid met spiesen beplanten, Zijn kop met een vissersharpoen?
8 Yoo harka keetiin isa tuqxe, walʼaansoo sana ni yaadatta; deebitees waan sana hin gootu!
Probeer eens, de hand op hem te leggen, Maar denk aan de strijd; ge doet het zeker niet weer,
9 Isa moʼanna jedhanii abdachuun soba; ijumaan isa ilaaluunuu nama hollachiisa.
Want uw hoop komt vast bedrogen uit! Reeds bij zijn aanblik wordt men neergeslagen
10 Namni isa dammaqsuuf garaa qabaatu tokko iyyuu hin jiru. Egaa namni na dura dhaabachuu dandaʼu eenyu?
Er is niemand vermetel genoeg, hem te wekken. Wie houdt voor hem stand,
11 Namni waa natti kennatee ani deebisuufii qabu eenyu? Wanni samii jala jiru hundinuu kanuma koo ti.
Wie treedt tegen hem op, en blijft ongedeerd: Onder de ganse hemel Is er niet één!
12 “Ani waaʼee harkaa fi miilla isaa, waaʼee jabinaa fi dhaaba toluu isaa dubbachuu hin dhiisu.
Ik wil niet zwijgen over zijn leden, Maar spreken over zijn nooit geëvenaarde kracht.
13 Eenyutu uffata inni irraan uffatu irraa baasa? Eenyutu luugama qabatee isatti dhiʼaata?
Wie heeft ooit zijn kleed opgelicht, Is doorgedrongen tussen zijn dubbel kuras?
14 Eenyutu balbala afaan isaa isa ilkaan isaa sodaachisaa sanaan marfame banuu dandaʼa?
Wie opent de dubbele deur van zijn muil; Rondom zijn tanden verschrikking!
15 Dugdi isaa gaachanawwan tarree galan, kanneen akka malee walitti maxxanfaman qaba;
Zijn rug is als rijen van schilden, Die als een muur van steen hem omsluiten
16 tokkoon tokkoon gaachanawwan sanaa akka qilleensi gidduu isaanii hin baaneef baayʼee walitti maxxanu.
Het een ligt vlak naast het ander, Geen tocht kan er door;
17 Isaan jabeeffamanii walitti qabsiifaman; waan walitti fayyaniif gargar hin baafaman.
Ze grijpen aan elkander vast, En sluiten onscheidbaar aaneen.
18 Haxxissoon isaa balaqqeessa ifaa baasa; iji isaa immoo akkuma ifa biiftuu reefuu baatuu ti.
Door zijn niezen danst het licht, Zijn ogen zijn als de wimpers van het morgenrood;
19 Afaan isaa keessaa arraba ibiddaatu baʼa; qaanqeenis afaan isaa keessaa ni faffacaʼa.
Uit zijn muil steken toortsen, En schieten vuurvonken uit;
20 Akkuma aara xuwwee ibidda shambaqqoo irratti dafqu keessaa baʼuu funyaan isaatii aarri ni baʼa.
Er stijgt rook uit zijn neusgaten op, Als uit een dampende en ziedende ketel.
21 Hafuurri afaan isaatii baʼu cilee ibiddaa qabsiisa; afaan isaa keessaas arrabni ibiddaa ni baʼa.
Zijn adem zet kolen in vuur, Uit zijn bek stijgen vlammen omhoog;
22 Morma isaa keessa jabinatu jira; sodaachisuunis fuula isaa dura ni utaala.
In zijn nek zetelt kracht, Ontsteltenis danst voor hem uit;
23 Dachaan foon isaa wal qabateera; dachaan sunis walitti fayyeera; hin sochoʼus.
Zijn vleeskwabben sluiten stevig aaneen, Onbeweeglijk aan hem vastgegoten;
24 Lapheen isaa akka kattaa jabaata; akka dhagaa daakuus jabaa dha.
Zijn hart is vast als een kei, Hecht als een onderste molensteen:
25 Yeroo inni ol kaʼutti, jajjaboonni ni sodaatu; yommuu inni lafa sochoosaa dhufutti isaan of irra garagalanii baqatu.
Voor zijn majesteit sidderen de baren Trekken de golven der zee zich terug.
26 Goraadeen itti buʼu illee homaa isa hin godhu; eeboon yookaan xiyyi yookaan ankaaseenis homaa isa hin godhu.
Het zwaard, dat hem treft, is er niet tegen bestand, Geen lans, geen speer en geen schicht.
27 Inni sibiila akka cidiitti, naasii immoo akka muka tortoreetti heda.
Hij rekent het ijzer voor stro, Voor vermolmd hout het koper;
28 Xiyyi isa hin baqachiisu; dhagaan furrisaa isaaf akkuma habaqii ti.
Geen pijlen jagen hem op de vlucht, Slingerstenen zijn hem maar kaf;
29 Bokkuun isaaf akkuma cidii ti; inni mirmirfamuu eebootti ni kolfa.
Een werpspies schijnt hem een riet, Hij lacht om het suizen der knots.
30 Garaan isaa jalli akka cabaa okkotee kan qara qabuu ti; akka muka ittiin midhaan dhaʼaniittis dhoqqee baqaqsa.
Onder zijn buik zitten puntige scherven, Als een dorsslee krabt hij ermee op het slijk;
31 Inni tuujuba akka okkotee dafquutti koqsiisa; galaanas akkuma bilqaaxxii dibataa raasa.
Hij doet de afgrond koken als een ketel, Verandert de zee in een wierookpan;
32 Inni duuba isaatiin akka karaan ifu ni godha; namni waan tuujubni sun rifeensa adii qabu seʼa.
Achter hem aan een lichtend spoor, Als had de afgrond zilveren lokken.
33 Uumamni homaa hin sodaanne, kan isaan qixxaatu tokko iyyuu lafa irra hin jiru.
Zijns gelijke is er op aarde niet; Geschapen, om niemand te vrezen;
34 Inni warra of tuulu ni tuffata; warra of jaju hunda irratti mootii dha.”
Op al wat trots is, ziet hij neer, Hij is koning over alle verscheurende beesten!
