Iyyoob 4
1 Eliifaaz namichi Teemaan sun akkana jedhee deebise:
Тада одговори Елифас Теманац и рече:
2 “Yoo namni tokko sitti dubbachuu yaale, ati ni komattaa? Garuu eenyutu dubbachuu dhiisa?
Ако ти проговоримо, да ти неће бити досадно? Али ко би се могао уздржати да не говори?
3 Ati akka nama baayʼee barsiifte, akka harka dadhabaa illee jajjabeessite yaadadhu.
Гле, учио си многе, и руке изнемогле крепио си;
4 Dubbiin kee warra gatantaran gargaaree dhaabeera; atis jilba laafe jabeessiteerta.
Речи су твоје подизале оног који падаше, и утврђивао си колена која клецаху.
5 Amma garuu rakkinni sirra gaʼe; atis abdii kutatteerta; rakkinni si miidheera; atis rifatteerta;
А сада кад дође на тебе, клонуо си; кад се тебе дотаче, смео си се.
6 Waaqa sodaachuun kee irkoo kee, qajeelinni karaa keetiis abdii kee mitii?
Није ли побожност твоја била уздање твоје? И доброта путева твојих надање твоје?
7 “Ammas yaadadhu; namni qulqulluun takkumaa badee beekaa? Qajeelonni eessatti badanii beeku?
Опомени се, ко је прав погинуо, и где су праведни истребљени?
8 Akka ani hubadhetti warri waan hamaa qotatan, kanneen waan hamaa facaasanis isuma haammatu.
Како сам ја видео, који ору муку и сеју невољу, то и жању.
9 Isaanis hafuura Waaqni isaanitti baafatuun badu; hafuuraa dheekkamsa isaaniitiinis ni barbadeeffamu.
Од дихања Божијег гину, и од даха ноздрва Његових нестаје их.
10 Leenci ni aada; ni gururiʼas; ilkaan leenca saafelaa garuu ni caccaba.
Рика лаву, и глас љутом лаву и зуби лавићима сатиру се.
11 Leenci jabaan waan adamsu dhabee ni duʼa; ilmaan leenca dhaltuus ni bittinnaaʼu.
Лав гине немајући лова, и лавићи расипају се.
12 “Dubbiin tokko icciitiidhaan naa fidame; gurri koos asaasa isaa dhagaʼe.
Још дође тајно до мене реч, и ухо моје дочу је мало.
13 Abjuu halkanii sodaachisaa keessa, yommuu hirribni cimaan nama qabatutti,
У мислима о ноћним утварама, кад тврд сан пада на људе,
14 sodaa fi hollachuun na qabatee lafee koo hunda raase.
Страх подузе ме и дрхат, од ког устрепташе све кости моје,
15 Hafuurri luffi jedhee fuula koo dura darbe; rifeensi dhagna koos kaʼee dhaabate.
И дух прође испред мене, и длаке на телу мом накострешише се.
16 Innis ni dhaabate; ani garuu inni maal akka taʼe hubachuu hin dandeenye. Fakkiin tokko ija koo dura dhaabate; anis sagalee tasgabbii kan akkana jedhu tokkon dhagaʼe:
Стаде, али му не познах лица; прилика беше пред очима мојим, и ћутећи чух глас:
17 ‘Namni duʼa hin oolle, Waaqa caalaa qajeelaa taʼuu dandaʼaa? Namni Uumaa isaa caalaa qulqulluu taʼuu dandaʼaa?
Еда ли је човек праведнији од Бога? Еда ли је човек чистији од Творца свог?
18 Waaqni tajaajiltoota isaa hin amanatu; ergamoota isaas balleessaa isaaniitiin ni gaafata;
Гле, слугама својим не верује, и у анђела својих налази недостатака;
19 yoos warri manneen suphee keessa jiraatan, warri hundeen isaanii biyyoo taʼe, warri bilii caalaa burkutaaʼan immoo akkam haa taʼan ree?
А камоли у оних који стоје у кућама земљаним, којима је темељ на праху и сатиру се брже него мољац.
20 Isaan ganamaa fi galgala gidduutti burkutaaʼu; tasumas bara baraan ni badu.
Од јутра до вечера сатру се, и нестане их навек да нико и не опази.
21 Akka isaan ogummaa malee duʼaniif funyoon dunkaana isaanii hin luqqifamnee?’
Слава њихова не пролази ли с њима? Умиру, али не у мудрости.
