Iyyoob 4
1 Eliifaaz namichi Teemaan sun akkana jedhee deebise:
Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
2 “Yoo namni tokko sitti dubbachuu yaale, ati ni komattaa? Garuu eenyutu dubbachuu dhiisa?
Si coeperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies, sed conceptum sermonem tenere quis poterit?
3 Ati akka nama baayʼee barsiifte, akka harka dadhabaa illee jajjabeessite yaadadhu.
Ecce docuisti multos, et manus lassas roborasti:
4 Dubbiin kee warra gatantaran gargaaree dhaabeera; atis jilba laafe jabeessiteerta.
Vacillantes confirmaverunt sermones tui, et genua trementia confortasti:
5 Amma garuu rakkinni sirra gaʼe; atis abdii kutatteerta; rakkinni si miidheera; atis rifatteerta;
Nunc autem venit super te plaga, et defecisti: tetigit te, et conturbatus es.
6 Waaqa sodaachuun kee irkoo kee, qajeelinni karaa keetiis abdii kee mitii?
Ubi est timor tuus, fortitudo tua, patientia tua, et perfectio viarum tuarum?
7 “Ammas yaadadhu; namni qulqulluun takkumaa badee beekaa? Qajeelonni eessatti badanii beeku?
Recordare obsecro te, quis umquam innocens periit? aut quando recti deleti sunt?
8 Akka ani hubadhetti warri waan hamaa qotatan, kanneen waan hamaa facaasanis isuma haammatu.
Quin potius vidi eos, qui operantur iniquitatem, et seminant dolores, et metunt eos,
9 Isaanis hafuura Waaqni isaanitti baafatuun badu; hafuuraa dheekkamsa isaaniitiinis ni barbadeeffamu.
Flante Deo perisse, et spiritu irae eius esse consumptos:
10 Leenci ni aada; ni gururiʼas; ilkaan leenca saafelaa garuu ni caccaba.
Rugitus leonis, et vox leaenae, et dentes catulorum leonum contriti sunt.
11 Leenci jabaan waan adamsu dhabee ni duʼa; ilmaan leenca dhaltuus ni bittinnaaʼu.
Tigris periit, eo quod non haberet praedam, et catuli leonis dissipati sunt.
12 “Dubbiin tokko icciitiidhaan naa fidame; gurri koos asaasa isaa dhagaʼe.
Porro ad me dictum est verbum absconditum, et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri eius.
13 Abjuu halkanii sodaachisaa keessa, yommuu hirribni cimaan nama qabatutti,
In horrore visionis nocturnae, quando solet sopor occupare homines,
14 sodaa fi hollachuun na qabatee lafee koo hunda raase.
Pavor tenuit me, et tremor, et omnia ossa mea perterrita sunt:
15 Hafuurri luffi jedhee fuula koo dura darbe; rifeensi dhagna koos kaʼee dhaabate.
Et cum spiritus me praesente transiret, inhorruerunt pili carnis meae.
16 Innis ni dhaabate; ani garuu inni maal akka taʼe hubachuu hin dandeenye. Fakkiin tokko ija koo dura dhaabate; anis sagalee tasgabbii kan akkana jedhu tokkon dhagaʼe:
Stetit quidam, cuius non agnoscebam vultum, imago coram oculis meis, et vocem quasi aurae lenis audivi.
17 ‘Namni duʼa hin oolle, Waaqa caalaa qajeelaa taʼuu dandaʼaa? Namni Uumaa isaa caalaa qulqulluu taʼuu dandaʼaa?
Numquid homo, Dei comparatione iustificabitur, aut factore suo purior erit vir?
18 Waaqni tajaajiltoota isaa hin amanatu; ergamoota isaas balleessaa isaaniitiin ni gaafata;
Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles, et in angelis suis reperit pravitatem:
19 yoos warri manneen suphee keessa jiraatan, warri hundeen isaanii biyyoo taʼe, warri bilii caalaa burkutaaʼan immoo akkam haa taʼan ree?
Quanto magis hi qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum, consumentur velut a tinea?
20 Isaan ganamaa fi galgala gidduutti burkutaaʼu; tasumas bara baraan ni badu.
De mane usque ad vesperam succidentur: et quia nullus intelligit, in aeternum peribunt.
21 Akka isaan ogummaa malee duʼaniif funyoon dunkaana isaanii hin luqqifamnee?’
Qui autem reliqui fuerint, auferentur ex eis: morientur, et non in sapientia.
