Iyyoob 30
1 “Amma garuu warri umuriidhaan naa gadii, kanneen ani abbootii isaanii saroota hoolota koo tiksitu wajjin iyyuu madaaluu tuffadhe, kunoo natti qoosu.
Men no er eg til spott for deim som yngre er av år enn eg; eg deira feder ikkje fann verdige plass hjå gjætarhunden.
2 Warra humna dhaban, jabinni irree isaanii maal na fayyada?
Magtlause er og deira hender, og deira saft og kraft er burte;
3 Isaan rakkinaa fi beelaan laafan; lafa gogaa keessa, gammoojjii namni keessa hin jiraanne keessa halkaniin jooran.
Dei magre er av naud og svolt, dei gneg i turre øydemarki som alt i går var reine audni,
4 Daggala keessaa biqiltuu soogiddaa funaannatan; nyaanni isaaniis hidda mukaa kan hin miʼoofne ture.
og plukkar melde millom kjørri og hev til føda einerot.
5 Isaan namoota gidduudhaa ariʼaman; namoonnis akkuma waan hattuutti iyyaniitti itti iyyan.
Frå folket vert dei jaga burt, fær tjuvemann slengt etter seg.
6 Isaan akka laga gogaa keessa, kattaa gidduu fi boolla lafaa keessa jiraataniif dirqamaman.
Dei gøymer seg i fæle gil, i holor uti jord og fjell;
7 Bosona keessatti ni halaaku; daggala keessattis walitti tuutaʼu.
og millom buskor skrålar dei og samlast under netlerunnar;
8 Isaan gowwoota maqaa hin qabne, kanneen biyyaa ariʼaman turan.
ei ætt av dårar og namnlause som ein helst piskar ut or landet.
9 “Amma ilmaan isaanii sirba natti baafatan; ani isaan gidduutti waan kolfaa taʼeera.
No er eg slengjestev for deim, eit ordtak hev for deim eg vorte.
10 Isaan xireeffatanii narraa fagaatan; fuula kootti tufuu irraas duubatti hin deebiʼan.
Dei styggjest ved meg, held seg burte og sparer ei å sputta på meg.
11 Sababii Waaqni iddaa koo laafisee gad na deebiseef, isaan fuula koo duratti luugama baafatan.
Utan all blygd dei krenkjer meg, hiv av kvart band framfor mi åsyn.
12 Karaa mirga kootiin addaggeewwan kaʼaniiru; miilla kootiif kiyyoo kaaʼaniiru; biyyoos akka dallaa natti naannessan.
Eit utjo reiser seg til høgre, dei spenner mine føter burt, og legg ulukke-vegar mot meg.
13 Isaan karaa koo natti cufu; na galaafachuufis ni milkaaʼu; namni isaan dhowwu tokko iyyuu hin jiru.
Og stigen min den bryt dei upp og hjelper til med mi ulukka, dei som er hjelpelause sjølv.
14 Akkuma nama qaawwa balʼaan dhufuutti, ona diigamaa keessa gangalachaa natti dhufu.
Som gjenom vide murbrot kjem dei, velter seg fram med bråk og brak.
15 Sodaan na liqimseera; ulfinni koo akkuma waan bubbeedhaan fudhatamuutti narraa fudhatameera; badhaadhummaan koos akkuma duumessaa bada.
Imot meg vender rædslor seg, mi æra elter dei som stormen, mi velferd kvarv som lette sky.
16 “Amma lubbuun koo na keessatti dhumteerti; barri rakkinaas na qabateera.
No jamrar seg mi sjæl i meg; usæle dagar held meg fast.
17 Halkan keessa lafeen koo ni waraanama; dhukkubbiin na nyaatus natti hin furu.
Natti gneg mine knokar av meg, min verk, mi pina aldri søv.
18 Waaqni humna jabaadhaan uffata koo qabeera; akkuma morma wayyaa kootti hudhee na qabeera.
Ved allmagt vert min klædnad vanstelt, heng tett som skjortekragen kring meg.
19 Inni darbatee dhoqqee keessa na buusa; anis akkuma biyyoo fi daaraa taʼeera.
Han kasta meg i skarnet ned; og eg ser ut som mold og oska.
20 “Yaa Waaqi, ani sitti nan iyyadha; ati garuu deebii naa hin kennitu; ani nan dhaabadha; ati garuu calʼistee na ilaalta.
Eg skrik til deg, du svarar ikkje, eg stend der, og du stirer på meg.
21 Ati gara jabinaan natti garagalta; irree kee jabaadhaanis na dhoofta.
Hard hev du vorte imot meg, du stri’r mot meg med veldug hand.
22 Ol na buttee fuula bubbee dura na oofta; bubbee hamaa keessas asii fi achi na aata.
Du let meg fara burt i stormen, du let meg tynast i hans brus.
23 Ani akka ati gara duʼaatti, gara mana warra lubbuun jiraatan hundaaf ramadameetti na geessitu nan beeka.
Eg veit du fører meg til dauden, der alt som liver samlast lyt.
24 “Dhuguma iyyuu yeroo inni rakkatee gargaarsa barbaachaaf iyyutti, namni harka isaa isa irra kaaʼu tokko iyyuu hin jiru.
Kven kavar ikkje når han søkk? Kven ropar ikkje ut i fåren?
25 Ani warra rakkina keessa jiraniif hin boonyee? Lubbuun koos hiyyeeyyiif hin gaddinee?
Gret eg’kje sjølv med den fortrykte, og syrgde yver fatigmann?
26 Garuu utuu ani waan gaarii abdadhuu, wanni hamaan natti dhufe; utuu ani ifa eeggadhuus, dukkanni natti dhufe.
Eg vona godt, men det kom vondt, eg venta ljos, men myrker kom.
27 Keessi koo jeeqamaa jira; gonkumaa hin qabbanoofne; barri gidiraas natti dhufeera.
Det kokar allstødt i mitt indre, ulukkedagen møter meg.
28 Ani jajjabina dhabee asii fi achi deemee nan booʼa; waldaa keessa dhaabadhees gargaarsaaf nan iyya.
Svart gjeng eg kring, men ikkje solbrend, eg ris i flokken, skrik um hjelp.
29 Ani obboleessa waangoo, michuu urunguus taʼeera.
Bror åt sjakalar hev eg vorte, til strussar eg ein frende er.
30 Gogaan koo gurraachaʼee qolli irraa kaʼeera; dhagni koos hoʼaan bobaʼeera.
Mi hud er svart og flaknar av; det brenn i mine bein av hite.
31 Baganaan koo booʼichaaf, ululleen koo immoo sagalee iyyaatiif qopheeffameera.
Min cither hev eg bytt i sorg, og fløyta mi med gråtar-mål.
