Iyyoob 30
1 “Amma garuu warri umuriidhaan naa gadii, kanneen ani abbootii isaanii saroota hoolota koo tiksitu wajjin iyyuu madaaluu tuffadhe, kunoo natti qoosu.
Nu derimod ler de ad mig, Folk, der er yngre end jeg, hvis Fædre jeg fandt for ringe at sætte iblandt mine Hyrdehunde.
2 Warra humna dhaban, jabinni irree isaanii maal na fayyada?
Og hvad skulde jeg med deres Hænders Kraft? Deres Ungdomskraft har de mistet,
3 Isaan rakkinaa fi beelaan laafan; lafa gogaa keessa, gammoojjii namni keessa hin jiraanne keessa halkaniin jooran.
tørrede hen af Trang og Sult. De afgnaver Ørk og Ødemark
4 Daggala keessaa biqiltuu soogiddaa funaannatan; nyaanni isaaniis hidda mukaa kan hin miʼoofne ture.
og plukker Melde ved Krattet, Gyvelrødder er deres Brød.
5 Isaan namoota gidduudhaa ariʼaman; namoonnis akkuma waan hattuutti iyyaniitti itti iyyan.
Fra Samfundet drives de bort, som ad Tyve råbes der efter dem.
6 Isaan akka laga gogaa keessa, kattaa gidduu fi boolla lafaa keessa jiraataniif dirqamaman.
De bor i Kløfter, fulde af Rædsler, i Jordens og Klippernes Huler.
7 Bosona keessatti ni halaaku; daggala keessattis walitti tuutaʼu.
De brøler imellem Buske, i Tornekrat kommer de sammen,
8 Isaan gowwoota maqaa hin qabne, kanneen biyyaa ariʼaman turan.
en dum og navnløs Æt, de joges med Hug af Lande.
9 “Amma ilmaan isaanii sirba natti baafatan; ani isaan gidduutti waan kolfaa taʼeera.
Men nu er jeg Hånsang for dem, jeg er dem et Samtaleemne;
10 Isaan xireeffatanii narraa fagaatan; fuula kootti tufuu irraas duubatti hin deebiʼan.
de afskyr mig, holder sig fra mig, nægter sig ikke af spytte ad mig.
11 Sababii Waaqni iddaa koo laafisee gad na deebiseef, isaan fuula koo duratti luugama baafatan.
Thi han løste min Buestreng, ydmyged mig, og foran mig kasted de Tøjlerne af.
12 Karaa mirga kootiin addaggeewwan kaʼaniiru; miilla kootiif kiyyoo kaaʼaniiru; biyyoos akka dallaa natti naannessan.
Til højre rejser sig Ynglen, Fødderne slår de fra mig, bygger sig Ulykkesveje imod mig
13 Isaan karaa koo natti cufu; na galaafachuufis ni milkaaʼu; namni isaan dhowwu tokko iyyuu hin jiru.
min Sti har de opbrudt, de hjælper med til mit Fald, og ingen hindrer dem i det;
14 Akkuma nama qaawwa balʼaan dhufuutti, ona diigamaa keessa gangalachaa natti dhufu.
de kommer som gennem et gabende Murbrud, vælter sig frem under Ruiner,
15 Sodaan na liqimseera; ulfinni koo akkuma waan bubbeedhaan fudhatamuutti narraa fudhatameera; badhaadhummaan koos akkuma duumessaa bada.
Rædsler har vendt sig imod mig; min Værdighed joges bort som af Storm, min Lykke svandt som en Sky.
16 “Amma lubbuun koo na keessatti dhumteerti; barri rakkinaas na qabateera.
Min Sjæl opløser sig i mig; Elendigheds Dage har ramt mig:
17 Halkan keessa lafeen koo ni waraanama; dhukkubbiin na nyaatus natti hin furu.
Natten borer i mine Knogler, aldrig blunder de nagende Smerter.
18 Waaqni humna jabaadhaan uffata koo qabeera; akkuma morma wayyaa kootti hudhee na qabeera.
Med vældig Kraft vanskabes mit Kød, det hænger om mig, som var det min Kjortel.
19 Inni darbatee dhoqqee keessa na buusa; anis akkuma biyyoo fi daaraa taʼeera.
Han kasted mig ud i Dynd, jeg er blevet som Støv og Aske.
20 “Yaa Waaqi, ani sitti nan iyyadha; ati garuu deebii naa hin kennitu; ani nan dhaabadha; ati garuu calʼistee na ilaalta.
Jeg skriger til dig, du svarer mig ikke, du står der og ænser mig ikke;
21 Ati gara jabinaan natti garagalta; irree kee jabaadhaanis na dhoofta.
grum er du blevet imod mig, forfølger mig med din vældige Hånd.
22 Ol na buttee fuula bubbee dura na oofta; bubbee hamaa keessas asii fi achi na aata.
Du løfter og vejrer mig hen i Stormen, og dens Brusen gennemryster mig;
23 Ani akka ati gara duʼaatti, gara mana warra lubbuun jiraatan hundaaf ramadameetti na geessitu nan beeka.
thi jeg ved, du fører mig hjem til Døden, til det Hus, hvor alt levende samles.
24 “Dhuguma iyyuu yeroo inni rakkatee gargaarsa barbaachaaf iyyutti, namni harka isaa isa irra kaaʼu tokko iyyuu hin jiru.
Dog, mon den druknende ej rækker Hånden ud og råber om Hjælp, når han går under?
25 Ani warra rakkina keessa jiraniif hin boonyee? Lubbuun koos hiyyeeyyiif hin gaddinee?
Mon ikke jeg græder over den, som havde det hårdt, sørgede ikke min Sjæl for den fattiges Skyld?
26 Garuu utuu ani waan gaarii abdadhuu, wanni hamaan natti dhufe; utuu ani ifa eeggadhuus, dukkanni natti dhufe.
Jeg biede på Lykke, men Ulykke kom, jeg håbed på Lys, men Mørke kom;
27 Keessi koo jeeqamaa jira; gonkumaa hin qabbanoofne; barri gidiraas natti dhufeera.
ustandseligt koger det i mig, Elendigheds Dage traf mig;
28 Ani jajjabina dhabee asii fi achi deemee nan booʼa; waldaa keessa dhaabadhees gargaarsaaf nan iyya.
trøstesløs går jeg i Sorg, i Forsamlingen rejser jeg mig og råber;
29 Ani obboleessa waangoo, michuu urunguus taʼeera.
Sjakalernes Broder blev jeg, Strudsenes Fælle.
30 Gogaan koo gurraachaʼee qolli irraa kaʼeera; dhagni koos hoʼaan bobaʼeera.
Min Hud er sort, falder af, mine Knogler brænder af Hede;
31 Baganaan koo booʼichaaf, ululleen koo immoo sagalee iyyaatiif qopheeffameera.
min Citer er blevet til Sorg, min Fløjte til hulkende Gråd!
